Column Sjaak Grosthuizen: Hulpvernelling

20 september 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Hulpvernelling

Ik maak me zorgen over de zorg. Mijn lichamelijke handicap lijkt minder te worden en ik denk dat dit gewoon een reactie is van mijn lijf, sinds het kabinet korte metten begon te maken met het verlenen van zorg aan zorgbehoevenden. Ik maak me geen illusies. Ik word ook ouder en vanaf mijn leeftijd is het herstel van de economie met de inkomenscadeautjes van dit kabinet niet meer aantoonbaar.

Henk Krol lijkt het gelijk aan zijn kant te hebben en hij protesteert heftig, maar wat is hij een slecht acteur! In een voorstelling van toneelclub ‘Op de planken en niet ernaast’ van Ons Dorp voor het bejaardentehuis Terminus zou hij voor zijn vertolking van de rol van Boze Gerrit de handen wel op elkaar krijgen, maar elders zal hij met zijn presentatie van boze gezichten bij serieuze onderwerpen eerder de naam Gekke Henkie verkrijgen.

Intussen dringt vooral de VVD-vleugel van het kabinet erop aan op het gebied van zorgverlening nooit meer Gekke Henkie te spelen. Het kan allemaal best wat minder en die ouderen bezitten gemiddeld weer veel meer dan een paar jaar geleden.

De instanties hebben waterhoofden.

Het woord zorgverleningsinstantie maakt mij echt niet meer vrolijk. Terwijl ik zorgverleners altijd op handen zal blijven dragen, slaat instantie mij de schrik om het hart. De instanties regelen de zorg. De instanties ontslaan de zorgverleners. De instanties hebben waterhoofden. De instanties vinden stagiaires en goedkopere buitenlandse zorgverleners minstens zo goed als de nu nog functionerende professionals.

Zorgverleningsinstanties reageren op aanbestedingen en de goedkoopste wint. Politici worden dan verplicht uit te leggen dat zij voor het laagst mogelijke bedrag de best denkbare zorg hebben ingekocht. De beste zorgverlenigingsinstanties vallen om en de beste zorgverleners staan aan de kant, tenzij zij zich willen voordoen als stagiaire of buitenlandse zorgverlener.

Toegegeven: dit is het beeld dat zich steevast aan mij opdringt. Maar nu is alles anders. Weg met alle zwartgalligheid! Hou op met somberen! Want nu hebben wij in Hoorn Nel Douw aan onze kant! Nel Douw, de SP-wethouder van laat-de-zorgen-tot-mij-komenzaken ziet een hoopvolle toekomst voor de Hoornse zorgbehoevenden. Nel komt uit de zorg. Nel kent dat wereldje beter dan wie ook. En Nel staat breeduit lachend op de foto bij het krantenartikel ‘Hulpverlener wordt hier ook blij van.’ Een SP-politica die zich lachend laat portretteren bij het onderwerp zorgverlening is bijna de wereld op z’n kop. Wat vindt Emiel Roemer hier van? Mag dit zomaar? Ja, het mag! Nel heeft namelijk de hele zorgoperatie stevig in de hand. 1.Hoorn heet haar toverformule. Alle zorgaanbod op het gebied van lichamelijke en geestelijke gezondheid, opvoeding en jeugd worden gestuurd vanuit deze ene oprganisatie1.Hoorn. Er zijn wel drie gebiedsteams die samen één zijn. Wie snapt hoe het zit met de Heilige Drievuldigheid, begrijpt dat hier ook.

Nel Douw gaat hier over. Met een paar miljoen uit de Hoornse reserves en de krappe budgetten van het Rijk gaat zij den volke bewijzen dat zorg inderdaad met minder geld toe kan. Het huidige kabinet zal dit met groot genoegen gadeslaan. Emiel Roemer zal men tot hier in Hoorn kunnen horen knarsetanden. Nel Dow, onze SP-moeder van de zorgbehoevenden zal daar niet om malen.

Ik zal mijn nachtrust hervinden zonder tabletjes. De mantra Denk aan Nel, dan lukt het wel zal voldoende zijn. Ik mag tot zeker het einde van deze collegeperiode met een gerust hart ouder worden.

Besef het wel, wij hebben Nel.
Met onze Nel stopt elk gekwel.
Rijd niet te snel, ook al is daar Nel.
Door onze Nel red ik het wel.
Niet meer in tel? Toch wel door Nel.
Gaat u dus rustig slapen.