Column Sjaak Grosthuizen: Dorstige tejongeren

9 augustus 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Dorstige tejongeren

Puberale drinkebroeders vormen een probleem. Naast problemen voor zichzelf en hun familie ook een probleem voor de samenleving. Dat probleem wordt door iedereen ervaren, behalve door de puberale drinkebroeders zelf. Terecht dat de verontruste politici het wettelijk regelden om het alcoholische drankgebruik bij de tejongeren  aan te pakken en hen enigszins te behoeden voor blijvende hersenschade.

Dat bracht, ook in Hoorn, een hoop heisa teweeg bij de tejongeren die meenden onrecht te zijn aangedaan omdat zij niet meer de kans kregen voor hun 18^e hun toekomstperspectieven te laten verdrinken in vele liters alcohol.  De gemeente Hoorn beloofde voor een heel jaar lankmoedigheid te tonenbij het handhaven van het strafrecht op dit onderwerp. Misschien intensiever dan onze wethouders en raadsleden hield burgemeester Onno van Veldhuizen zich bezig met het voorkomen van drankbehoefte bij jongeren. Meer dan welke andere Hoornse bestuurder zag hij, dat het uitdelen van waarschuwingen weinig effect heeft op het bereiken van blauwgeknoopte bedoelingen. Intussen naderde Hoorn steeds dichter de kermistijd en Lappendag. Alle goede voornemens dreigden in alcoholische tradities te verzuipen.

Zij voelen zich gesteund door Onno van Veldhuizen.

Wat bleef hem anders over dan toch maar een einde te maken aan een te lankmoedig en wetomzeilend waarschuwingsbeleid en over te gaan op het uitdelen van boetes. Hè hè! Eindelijk toch maar de mouwen opgestroopt en een zegenrijk bedoeld forse aanpak gestart. Geen dag te vroeg! Hoopvol gestemde ouders van op drank beluste jeugd halen enigszins opgelucht adem. Zij voelen zich gesteund door Onno van Veldhuizen. Het zal niet altijd en overal lukken, maar eindelijk kwam er actie, na bijna acht maanden van gedogen en vruchteloos waarschuwen. ‘Van Veldhuizen? Zo’n peer!’ roepen zij met opgerichte duimen.

van Lappendag een aanmijnlaarslappendag te maken.

Maar dan blijkt dat Onno van Veldhuizen zich – oh schande! – te vergalopperen. Had hij zich niet moeten houden aan een door de raad afgedwongen belofte om een jaar lang de drankellende te laten voortslepen en pas na gedegen onderzoek eventueel te komen met een strenger restrictiebeleid?  Het is niemand minder dan Roger Tonnaer, de grootvader van de Hoornse politiek , die hem daarvoor ter verantwoording roept. Burgemeester lapt motie aan zijn laars, liet hij opschrijven. Hij vindt het vreemd, zelfs buitengewoon vreemd, tijdens de kermis  over te gaan tot uitdelen van boetes en van Lappendag een aanmijnlaarslappendag te maken.

Daags daarna las ik dat in Hoorn een aantal jonge mensen een opleiding gevolgd heeft om overlast en ongemakken veroorzakende jongeren aan te spreken. Met begrip, de juiste houding, respect en met een rechte rug. Een fantastisch initiatief en zij tonen hun inzicht in jongeren door te stellen dat met jongeren met een slok op geen fatsoenlijk woord te wisselen valt.

Ze hebben geen dorst; ze dorsten naar laveloosheid.

Wat beweegt Roger tot het aanpakken van de burgemeester? Je moet je aan de regeltjes en afspraken houden. Wat de gevolgen ook kunnen zijn.

Jongeren, Roger, houden niet van regeltjes en hebben moeite met het maken van afspraken. Zeker wanneer het over drank gaat. Roger ziet graag dat jongeren tot na een onderzoek doorgaan met zuipen tegen waarschuwingen in. Roger, beste man, eeuwen lang heeft het Hoornse bestuur mogen genieten van jouw inzichten, jouw niet te stuiten energie om Hoorn mooier achter te laten dan je ergens in de Middeleeuwen hebt aangetroffen. Ik ken jou niet alsof jij in je puberteit jouw hersencellen op sterk water hebt gezet. De jongeren voor wie jij meent het te moeten opnemen, drinken nu omdat het mag. Ze hebben geen dorst; ze dorsten naar laveloosheid. Zolang er geen straf wordt uitgedeeld, mag het dus.

Roger, wordt niet de grootvader van de Hoornse variant op Korsakov! Voorkom dat te jonge kroegtijgers nu al worden opgezadeld met het ongeneeslijke syndroom van Tonnaer.  En als je toch wilt dat zij hun dorst willen lessen, raad hen dan aan een komkommer te eten. Ook goed tegen de dorst.