20 december 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Halve maenregelen
Je kunt de Halve Maen nu al zien zeilen. Op een filmpje, opgenomen vanuit een rondcirkelende helikopter op de winterse klanken uit Vivaldi’s Vier Jaargetijden. Het schip is nog niet Nederlands, dus je kunt alleen nog Half Moon krijgen met le quattro stagioni. Toch mooi en dat komt allemaal naar Hoorn toe. De voorstanders in de raad hebben met 20-14 de wedstrijd naar zich toe gehaald. Ik gun u graag een korte blik in de zielen van de voor- en tegenstanders.
Ik gun u graag een korte blik in de zielen van de voor- en tegenstanders.
We zijn allemaal jong geweest en hoewel een deel van ons indertijd nog steeds verlangend naar de handen van Sinterklaas keek, waren er ook al die, heel modern, aan Santa hun diepst gekoesterde wensjes toevertrouwden. Ik wil graag … en dan kwamen er producten op het lijstje te staan, waar ook gefortuneerde ouders om pedagogische redenen niet aan wilden voldoen. Op kinderleeftijd denk je dat alle wensen in vervulling gaan, wanneer je maar hard genoeg wenst. De ogen zijn groter dan de maag en de uitdrukking ‘de tering naar de nering zetten’ staat in geen enkele taalmethode.
Wij, volwassenen, mannen en vrouwen van de wereld, gepokt en gemazeld, getekend en gesierd door littekens van de tegenslagen en lachrimpels van de meevallers, kenners van de hoed en van de rand, op de hoogte van de werkplek van de mosterdleverancier van Abraham en ervaren in het houden van walletjes bij bijbehorende schuurtjes, gelouterd door niet alleen het letterverschil tussen gewonnen en geronnen; wij weten intussen hoe lang onze polsstok is, hoe hoog we de lat kunnen leggen en de juiste maten van de voet waarop we leven.
Toch is al deze jarenlang gevulde vergaarbak van levenskennis niet bij ieder hetzelfde. Zo zien zeker veertien raadsleden de bui al hangen. De Halve Maen gaat ons veel meer kosten dan ons lief is. We hebben al zo weinig in de gemeentekas en er staan al zoveel mensen en zaken hun stinkende best te doen om de bodem van de geldkist zichtbaar te krijgen, moeten we het risico van reserveloos artikel 12-gemeente te worden wel nemen?
de cost gaet voor de baet uyt verandert in : de baet gaet voor de cost uyt
Wie de berichtgeving rond onze historische haven een beetje heeft gevolgd de afgelopen jaren, moet weten, dat we staan in een groeiende internationale belangstelling. Goed voor de stad! Dat wilden we toch en dat willen we toch nog steeds? We lopen nu tegen de bijkomende problematiek aan. Waar moeten we alle liefhebbers van onze stad herbergen? In en bij de haven moeten dringend aanpassingen komen om al die geld in het laatje brengende toeristenstromen op te vangen. Maar wanneer het in Hoorn erop gaat lijken dat de VOC-kreet: de cost gaet voor de baet uyt verandert in : de baet gaet voor de cost uyt, dan is er iets niet goed begrepen geweest.
Ik ga er misschien ten onrechte van uit dat in onze raad alleen mensen zitten die op de meubelboulevard direct zien dat een enorm bankstel niet past in een piepklein kamertje. Die zien dus ook de verhoudingen tussen de riviercruiseschepen en ons haventje. Je verwacht dan dat raads- en collegeleden over elkaar heen buitelen met de beste ideeën om zo snel, zo veel en zo goed mogelijk faciliteiten uit de grond en het havenwater te stampen. Geen seconde te verliezen! Intussen ook de attractieve waarde van haven en stad vergroten! Wat is er mooier en ambitieuzer dan de eerste dependance van Amsterdam te worden? You thought that you have seen Amsterdam entirely? Have you been in Hoorn as well, then?
Maak je geen zorgen! Het mag zelfs van de SP!
Hoe krijgen we alles betaald dan? Moeten er geen centen naar de zorgbehoevenden en armlastigen in onze stad? Maak je geen zorgen! Het mag zelfs van de SP! Wie weet gaat deze prachtige wensdroom nog uitkomen ook! Wat zullen we dan doen met die 14 sikkeneurige pessimisten? Uitjouwen? Kielhalen? Een jaarabonnement geven voor de Halve Maen? Ach nee, we sturen ze gewoon een mooie nieuwjaarskaart met de tekst: Liever een Halve Maen dan een heel fiasco!
