18 oktober 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Schuitje varen
Stel nou eens dat ik een bootje erf van een oom, die zijn oude bootje tot op hoge leeftijd op statige wijze in bijna windstille Nederlandse wateren liet dobberen. Ik weet niks van bootjes. Wel, dat ik daar nu met mijn inkomen niet ineens aan moet gaan beginnen. Zal ik de neiging om ook eens met het oog op de kim met iets steviger wind over het Hop te scheren kunnen wegdrukken? Zal ik eerst een antwoord weten te geven op de vraag van mevrouw Grosthuizen: Wat gaat dat kosten, lieverd?’ Zij laat zich niet overdonderen met het antwoord, dat het gratis is. De boot kost niets, maar alles wat eromheen zit wel. En zij is in staat om met het opsommen van alle bijkomende kosten zucht voor zucht de wind uit mijn zeildromen te nemen. Ach, en wat moet ik nog met een boot?
Anders ligt dat voor een stad met waterambities. Een historische stad met een duidelijk VOC-verleden. Een stad met een VOC-toekomst. Een stad die zich naar het water wil keren. Een stad die zich wil profileren als de stad waar je geweest moet zijn. Een stad op de wereldkaart.
De stad vergaat! Vrouwen en kinderen eerst van boord!
Vol op ramkoers zijn daar de raadsfracties Tonnaer, HOP, Hoorns Belang, HSP, en Hoorn Lokaal. Zij zien het VOC-jacht De Halve Maen, die we geheel gratis en voor niets kunnen krijgen, niet als een kurk waarop de Hoornse economie mede kan blijven drijven. Ook niet als ballast om het schip Hoorn in balans te houden, maar als iets wat de stad onherroepelijk naar de bodem zal laten zinken. De stad vergaat! Vrouwen en kinderen eerst van boord!
Gaat het de stad geld kosten? Dan effe niet!
Wat weten deze fracties dat wij niet weten? Welke achtergehouden kennis hebben zij de droomzeilers weten te ontfutselen? Is het schip nauwelijks meer in vaarbare staat? Is het stadswapen van Amsterdam op de spiegel niet te verwijderen? Ergeren zij zich aan de kleurtjes op het schip naar het ontwerp van de prijswinnende kleuterschool? Heeft voor de Halve Maen het laatste kwartier geslagen? Heeft de huidige coalitie net iets te veel de wind in de zeilen? Hebben zij iets tegen de avonturen van Ben Tap, de D66-wethouder van binnen-en-buitengaatse zaken en de gretige museumdirecteur Ad Geerdink, twee jongens en een ouwe schuit? Hadden ze liever mensen gestuurd met verstand van oud vaarspul? Of huldigen zij het standpunt: hoor eens, je bent oppositie en dan voer je gewoon oppositie. Punt uit! Gaat het de stad geld kosten? Dan effe niet! En zeker niet, wanneer die coaliterende partijen dat allemaal stiekem zitten te bekonkelen zonder hen op tijd te laten meevieren in het ontwikkelen van mooie plannetjes! Het is niet eens een nieuwe boot en het model is ook al jaren uit de tijd.
Opvallend afwezig bij de politieke weerstand is VOC Hoorn. Waarom? Hebben zij de boot gemist of zien zij goede toekomstmogelijkheden in alles wat Hoorn binnenhaalt met een VOC-label? De VVD brult ook niet vanaf de wal, jongens, niet doen! Dit is een watervalkuil! Waarom doen die Amerikanen anders dat schip weg? Andrew Hendricks, de eigenaar van deze overjarige sloep van vijf miljoen wil niet meer elke keer ophoesten tegen de onderhoudskosten, waardoor hijzelf al dreigt te verzuipen! Denk aan het Turfschip van Breda! Houd het vaartuig buitengaats!
Dinsdagavond zullen de juiste vragen worden gesteld en antwoorden die gaan over nader onderzoek van de kosten voor, tijdens en na de overdracht en dat we dat nu nog moeilijk kunnen zeggen, worden door elk zittend raadslid kritisch beoordeeld. Behalve natuurlijk door de leden van de coalitie, want die zullen of verblind zijn door het buitengewone buitenkansje of gebonden zijn aan de fractie-eenheidsdisciplineafspraken. Ze hebben een veilige meerderheid in de raad, dus dat schip komt ooit wel binnen zeilen.
Niet virtueel, maar tastbaar.
Ik vind het natuurlijk geweldig. Een verouderde uitstraling van de stad Hoorn. Een verrijking van het kijkspul van ons Westfries Museum. Niet virtueel, maar tastbaar. Ik denk aan een zeemanslied over de Halve Maen met rijmwoorden als zeilgeree en veil’ge reê erin.
Wanneer het plan geen doorgang zal vinden, zal ik niet bij mevrouw Grosthuizen aankloppen met het verhaal dat hij gratis is. Ach, en wat moet ik dan nog met die boot?