21 juni 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Uitsprakenles
Je solliciteert op een aantrekkelijke baan met vooruitzichten op verrijking van de geest, grotere bekendheid in een gemeente via krant, radio en tv, en, wat misschien onderbelicht bleef in het sollicitatiegesprek, een unieke kans om te verworden tot de kop van jut. De uiterst deskundige en scherpe mensen van D66 in Hoorn wisten voor deze baan de beste kandidaat te selecteren. Iemand met ervaring in diverse branches en met in de recente geschiedenis opgebouwde contacten met de Hoornse politici. De gelukkige die na de ratrace de hoofdprijs veroverde was Ben Tap. Die hoofdprijs was het wethouderschap van de gemeente Hoorn. Een eervolle baan, een heerlijke baan. Maar je moet er wel al voor klaargestoomd zijn. En is Ben dat?
Voordat je mij verkeerd beoordeelt moet ik zeggen dat Ben Tap als D66-wethouder van legegebouwenkwesties zijn taak zeer serieus neemt. Open en transparant bestuur staan bij hem zeer hoog in het vaandel. Misschien iets te hoog, want hij moest in de eerste maanden al twee keer teruggefloten worden. Deze week lukte het hem mensen in opperste staat van opwinding te brengen door het uiten van een verkeerd geïnterpreteerd stukje uit zijn stukken. Nou is er op het gebied van handel en detailhandel maar weinig nodig om de ex-VVD-wethouder van bouwsels Henk Hansen op de kast te krijgen, maar het is prettiger dat te vermijden.
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/155612933″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_artwork=true&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]
Een politicus weegt zijn of haar woorden op een goudschaaltje en zoiets moet je leren. Je dikke stapel beleidsstukken moet je kennen. Wanneer je nog niet de laatste bladzijde hebt gelezen, moet je je als wethouder een beetje op de vlakte houden. Scheep de media af met de mededelingen dat je er druk mee bezig bent. Je zegt met een verstilde glimlach dat je ook op de hoogte bent van geruchten die rond gaan. Zeg met zichtbare spijt dat je nog niet in details kunt treden, maar dat je hen na de raad als eerste op de hoogte zal brengen van elk detail dat je onder de gegeven omstandigheden kunt delen.
Michiel Pijl, de jongste nestor in de politieke wereld van Hoorn ooit
Beste Ben, volg de cursus ‘Hoe word ik een succesvol wethouder?’ die in jouw partij door niemand beter kan worden verzorgd dan door Arthur Helling. Of kijk naar je collega-wethouders. Judith de Jong opende een kunstiets. Niemand nam aanstoot aan haar uitlatingen daarbij. Michiel Pijl, de jongste nestor in de politieke wereld van Hoorn ooit, heb je nog niet gehoord. Maar Michiel heeft dat in zijn vorige periode als wethouder bijna vier jaar lang volgehouden. Hij is een ware meester in het buiten de wind blijven. Daar hoeft hij geen moeite voor te doen. Bij Michiel is dat een gave.
Kijk ook naar Samir Bashara, ook wethouder, terwijl bijna niemand in mijn persoonlijke vrienden- en kennissenkring dat weet. Aan de Holenweg wil een groep ideeënfabrikanten een bedenksel bouwen met de naam Land van Hoorn, na oplevering waarschijnlijk Nieuw Hobbitstee genoemd. Een initiatief waar het hart van Samir van op sprong en waarvoor hij het liefst persoonlijk gisteren al de eerste graszoden zou willen neerleggen. Maar dit plan ontlokte hem slechts de opmerking dat het interessant en inspirerend is. Datzelfde zou hij misschien ook hebben kunnen zeggen, wanneer in Hoorn initiatieven werden ontplooid voor het maken van een homo-getto. Nel Douw, de SP-wethouder van kleineluidenzorg is ook nog niet in opspraak gekomen met uitlatingen over bijvoorbeeld het geld-over-de-balkgooien voor kunstprojecten voor mensen als Judith de Jong, terwijl er nog mensen zijn die niet kunnen rondkomen.
Nee, ik ben nu te zwartgallig.
Zou politieke loslippigheid een D66-dingetje zijn? We herinneren ons nog uitlatingen van Alexander Pechtold over de Haagse politiek toen hij daar net deel van uitmaakte. Het verlangen naar transparantie in het politieke bedrijf is eigenlijk alleen iets voor het aanlooptraject voor de verkiezingen.
Nee, ik ben nu te zwartgallig. Ben, ik dien hier te zeggen dat jij juist het grote voorbeeld bent voor je collega-collegeleden. Houd je hart op de tong, laat hierbij zo vaak het nodig is, het achterste van je tong zien. Heb maling aan de politieke zwijgers. Voorkom dat alleen de oppositie de ware aard der dingen laten horen. Ben, ik heb zo het idee dat jij voor mij de echte kans op een droomwereld bent.
