Column Sjaak Grosthuizen: Slim naar de toekomst

25 april 2015 – Column Sjaak Grosthuizen: Slim naar de toekomst

Onze stad is in veilige handen. Stormen zullen nog opsteken, woeste zeeën zullen ons benauwde uren bezorgen, maar het roer is stevig in handen van de beste stuurlui, die zich bij ons aan boord bevinden. Stuurlui met inzicht in de veranderende wereld, met het brilloze oog gefocust op de kim. Laat uw zorgen varen, Hoorn vaart de juiste koers.

Ach, hoe makkelijk is het tegenover zoveel politieke intelligentie toe te geven dat mijn politieke en maatschappelijke inzichten pover afsteken bij die van onze stadsbestuurders. ‘Nieuwe tijden vragen om nieuwe aanpak winkels’ mochten we lezen in onze krant. Zo’n kreet zou ik ook nog kunnen bedenken, maar hoe geef je daar een hoopgevende en realistische invulling aan? Nou, laat dat maar over aan ons onvolprezen college en onze raadsfracties.

Kijk, heb dat inzicht maar eens.

De winkeliers in de binnenstad doen er goed aan de aanbevelingen van D66-wethouder van hoe-verkoop-ik-de-boel-een-beetje-vlotterzaken Ben Tap ter harte te nemen. Hij ziet winkeliers om half vijf al de borden naar binnenslepen, terwijl hij nog resten kooplust in zich voelt. Tot half zeven openblijven, zodat de horeca vaker met verlokkelijke kookgeuren de lekkeretrekgangers kunnen inpalmen. Kijk, heb dat inzicht maar eens.

De superkoopzondagen – een lintje voor de bedenker van deze kreet! – blijven bestaan. Met parkeergeldheffingen. Dat begreep ik niet helemaal. Ik zat helemaal op hetzelfde misschien wel een heel oud denkspoor van Roger Tonnaer. Hij en ik en godweet wie nog meer meenden dat het vrij parkeren de stad gastvrijer zou maken. Niet dus. Hoorn is zeven dagen per week gastvrij, redeneert Ben Tap. Dat ga je niet op zondag anders doen. En ja, ik moet hem gelijk geven. Hoorn bezoeken is een belevenis. Binnenkort gemakkelijk vergelijkbaar met het bezoeken van een pretpark of groot evenement. En probeer daar maar eens je auto te parkeren voor het bedragje dat Hoorn vraagt.

D66 vindt zelfs dat elke zondag parkeergeld gevraagd moet worden.

Geen slimme stad zonder Arthur.

Ik dacht in mijn onnozelheid dat dit een klassiek voorbeeld van visieloosheid inhield, maar zie: op het gebied van visie, en dan bedoel ik echt moderne eigentijdse visie, dus van de naaste toekomst, blijf ik mijlenver achter en bewijs ik slechts de grootte van mijn maatschappelijke onnozelheid duidelijker naarmate ik mij kritischer opstel tegenover D66. Ik doel nu op de powerpointpresentatie  ‘De slimme stad’. In deze presentatie staan kreten als cradle to cradle, waardecreatie van de blue economy, airbnb, smart governance, binnenstadtransitie, agendasetting of strategische allianties. Daar kom ik niet uit zonder de vertrouwenwekkende toelichting van Arthur Helling, eigenlijk mister D66 himself. Geen slimme stad zonder Arthur. Geen slimme stad zonder D66.

Hoe vertaal je deze visie naar de dagelijkse praktijk? Hoe krijg je een historische stad als Hoorn op zodanige wijze modern dat desondanks toeristen en waterrecreanten de stad nog blijven beleven als een openluchtmuseum? Joke van Diepen van Jong en Oud voor Hoorn vroeg zich dat direct af en tot mijn verbijstering had Arthur daar niet een pasklaar antwoord op. Dat wordt een gezamenlijke zoektocht, zei hij. Die truc paste ik ook toe in mijn tijd als leraar. Ik geef je het antwoord niet, want eigen inspanning naar het juiste antwoord verhoogt de leerbaarheid en het beklijvingscoëfficiënt.

Hij hoopt natuurlijk dat daar ook slimme parkeermeters uit rollen.

Wat een bof dat D66 ook in dit college zit. We kunnen met vertrouwen de toekomst tegemoet zien. In de eerste jaren misschien aan de hand van de voortreffelijke Arthur Helling, maar allengs met groeiend vertrouwen in eigen immer voortschrijdende inzichten. GroenLinkswethouder van wij-kunnen-wel-doen-of-wij-van-alles-verstand-hebben-maar-je-mag-zelf-ook-wel-eens-nadenkenzaken Samir Bashara ziet veel in het werkgroepje dat met de slimmestadideeën gaat stoeien. Hij hoopt natuurlijk dat daar ook slimme parkeermeters uit rollen.

Mij sloeg de schrik om het hart. Waar sta ik als simpele burger in een slimme stad? Kan ik het allemaal wel volgen? Gelukkig ziet Arthur dat gevaar ook. De angst dat je het idee krijgt dat je er  niet meer bij hoort kan omgekeerd worden. Er zit een kantelgebeuren in. Wanneer in de stad een meerderheid de ontwikkelingen niet goed kan bijbenen hoor je er als nitwit weer helemaal bij! Dan kan ik als columnist misschien toch nog wekelijks dingen uitkramen, waar publiek voor bestaat.

De toekomst is hoopvol, welke kant het ook op gaat!