19 SEPTEMBER 2015 – Column Sjaak Grosthuizen: De eerste vergadering
Elke keer wanneer ik een nieuwe klas kinderen onder mijn hoede kreeg gebruikten de leerlingen de eerste dagen om de grenzen van het toelaatbare te verkennen. Hoe ver kunnen we met hem gaan? Wat pikt hij wel of niet van mij? Hoe kan ik laten zien wie ik ben? Waarschijnlijk heb ik dat zelf als leerling vroeger ook gedaan en zelfs tijdens de opleiding tot schoolmeester ontdekte ik deze neiging tot grensverkenning bij mijn medestudenten op de Kweekschool. Voor de nieuwe juf of meester zijn deze eerste dagen de uitgelezen mogelijkheid om te zien welk vlees je in de kuip hebt. Het is zo mooi om te zien dat dit proces op veel andere plaatsen buiten de school ook plaatsvindt.
Onze interimburgemeester Yvonne van Mastrigt mocht dat deze week meemaken. Nauwelijks geïnstalleerd en terwijl zij het gewicht van de Hoornse burgemeestersketting nog zat te vergelijken met die van de vorige gemeentes waarvan ze burgemeester mocht zijn liet het Hoornse politieke vlees zich al keuren. Gewapend met een plattegrondje van de raadzaal met alle bijbehorende namen stak ze als juf met volledige bevoegdheid van wal.
Hij had wethouder Nel Douw uitgemaakt voor leugenaar
Mathé van Straalen, de voorman van de SP, wilde nog even iets laten rechtzetten tijdens agendapunt één. De week ervoor was door raadslid Roger Tonnaer van de fractie waarvan het zo duidelijk is dat Roger daar de eerste man van is, iets heel stouts gezegd. Hij had wethouder Nel Douw uitgemaakt voor leugenaar en Mathé wilde laten weten dat dit in de Hoornse politiek niet de gewoonte is en dat Roger dus zijn excuses diende aan te bieden. Of de juf er even voor wilde zorgen dat Roger dat dus staande de vergadering ging doen. Roger, die langer in deze raad zit dan wie dan ook, voelde er helemaal niets voor. Hij had het gezegd in een bepaalde context en bovendien ging daar een misverstand aan vooraf en had hij het met zowel Nel als met Mathé al uitgesproken.
Mathé hield voet bij stuk. Hij heeft dat vervelende in een openbare vergadering gezegd met de tv-beelden erbij en nou moet hij dat maar eens rechtzetten met een excuus terwijl heel Hoorn kan meekijken. Roger is er de man niet naar om zomaar door het stof te kruipen en zeker niet om dat een collegepartij dat zo graag wil. Alleen als ik het mag uitleggen, hield hij vol.
Juf Yvonne, die Roger al herkende zonder het namenlijstje te raadplegen vermoedde ook al dat Roger daar ruim de tijd voor wilde uittrekken en dat vond ze een minder goed idee, zo tijdens haar allereerste raadsvergadering. De Hoornse raad is berucht voor de uitlooptijd van elke raads- en commissievergadering en zij wilde eigenlijk laten zien dat het ook binnen de geplande tijd kon. Dan had ze misschien ook nog tijd om wat verhuisdozen uit te pakken. Of de raad ermee akkoord kan gaan wanneer Roger dat schriftelijk uitwerkt en in de volgende vergadering naar voren brengt? Daar wilde de hele raad zich graag verschillend over uitspreken. Binnen een paar tellen werd het haar duidelijk dat de Hoornse raad absoluut niet benauwd is voor impasses en ze riep een schorsing uit van vijf minuten. Ik ken het laten uitspreken van ruzies onder schooltijd vanuit mijn onderwijzerstijd. Zonde van de lesuren en de hele klas laten nablijven kon je de braveriken in de klas eigenlijk niet aandoen.
Juf Yvonne had eigenlijk geen keuze.
Na de schorsing van ruim vijf minuten werd uiteindelijk voorgesteld Roger zijn hele verhaal te laten doen. Dat zou tijd schelen. Juf Yvonne had eigenlijk geen keuze. Een raad mag dat soort beslissingen zelf nemen. De raad bestaat per slot van rekening uit allemaal volwassen weldenkende mensen. Toen Roger was uitgesproken kon om tien voor negen eindelijk de vergadering echt beginnen. Juf Yvonne ging verder met de agenda en het geven van beurten. Eén minuut spreektijd per fractiewoordvoerder sprak zij af. Maar dan kent zij onze raadsleden nog niet goed. VVD-spreker Chris de Meij bijvoorbeeld zat net lekker in zijn betoog toen na pakweg twee minuten de juf waarschuwde dat zijn spreektijd al ruim was verstreken. Oh, zei Chris droog en ging onverdroten verder met zijn verhaal. Chris begrijpt tenminste dat je zo snel mogelijk moet zien te voorkomen dat op het plattegrondje wordt gekeken wie jij ook alweer bent.
de juf bleek na afloop van de vergadering toch een echte burgemeester te zijn.
De avond vorderde zonder dat juf Yvonne enig spoor van vertwijfeling toonde. Ze laste zelfs goedmoedig een pauze in en slaagde erin de geldingsdrang van de raadsleden tot een draagbaar niveau te beperken. Natuurlijk liep de vergadering wat uit. Gelukkig kent de Hoornse raad geen schoolbel. De Hoornse raadsreputatie was op dat punt gered, maar de juf bleek na afloop van de vergadering toch een echte burgemeester te zijn.
