5 december 2015 – Column Sjaak Grosthuizen: Toch zeker Sinterklaas niet
Politiek moet je serieus nemen. Dat doen politici ook vaak. Deze week werden in de raadscommissie de bezuinigingsvoorstellen op de subsidies besproken. Wanneer je echt moet snijden is het handig om er een snijpost bij te stoppen waarvan je weet dat de hele raad daar tegen te hoop loopt. En als er nog een paar centen speling bestaat, kun je die post schrappen en houdt je iedereen tevreden. Dit jaar is dat het Inloophuis Pisa, waar iedereen die zelf of in relatiesfeer met kanker te maken heeft terecht kan voor een opbeurend woord. Tot genoegen van de aanwezige collegeleden werd driftig in het aas gebeten. Dit kun je niet maken! was de bijna emotionele boodschap van alle fracties. Ik dacht zelfs bij de VVD, die bij monde van Ronald Louwman nog eens fijntjes liet weten dat de VVD helemaal niks op heeft met welke subsidie dan ook. Alles komt vanzelf goed, als je de belasting maar genoeg verlaagt. De VVD heeft uiteraard een veel beter zicht op de Zuckerbergs van onze samenleving, dus waag ik me niet aan een kritische noot.
Dit kun je niet maken! was de bijna emotionele boodschap van alle fracties.
Wel fijn, al die goedwillende aandacht voor een kwaadaardige ziekte. Ik ontmoet af en toe wat lotgenoten en ik moet zeggen dat wij, kankerlijders onder elkaar, vinden dat wij maar bofkonten zijn omdat we niet toevallig een hart- of herseninfarct voor de kiezen kregen. De bezuiniging op de subsidie voor onze lokale omroep ontmoette eveneens veel weerstand en dat verheugde mij natuurlijk ook zeer.
Nu begin ik wel te beseffen, dat ik als kritisch volger van de Hoornse politieke verwikkelingen in een soort spagaat dreig te komen. Ik vrees dat ik de meeste, zo niet alle raads- en commissieleden een warm hart toedraag. Dat bemoeilijkt al zeer de drang om me eens lekker verbaal uit te leven bij minder geslaagde acties van de dames en heren. Het besef dat zij zich ook kunnen uitspreken over zaken die mij dierbaar zijn vormen een nog grotere belemmering. Hoe scherp is mijn geschreven en gesproken fileermes nog?
zeg ik hier iets van? Maak ik hier een vilein puntje van?
Laat ik een voorbeeld geven. Tijdens de vergadering van deze week hoorde ik bijna voortdurend een stemmetje in de raadszaal dat niet gericht werd in een openstaande microfoon. Ik vroeg me, enigszins geërgerd af wie er toch steeds zo door heen zat te mekkeren. Dat bleek Joke van der Meij te zijn van Hoorns Lokaal. Nieuwsgierig trachtte ik op te vangen welke mededelingen ze steeds naar iedereen en niemand rondstrooide. Tot mijn schrik meende ik te ontwaren dat ze nergens over gingen. Nou mag u niet de conclusie trekken dat Joke van der Meij van Hoorn Lokaal geen serieuze boodschap heeft voor de lokale politiek. Ze is tegen hondenbelasting, tegen hoge begraafkosten en voor het stimuleren van kunst. Dat had ze al eens eerder laten weten en meteen aan het begin van de vergadering ook weer gezegd, maar een vrouw als Joke vindt het dan kennelijk heel moeilijk om de rest van de avond dan maar niets meer te zeggen. Nou is Joke van der Meij een schat van een mens, die het beste voor heeft, ook met mij, dus zit ik met het probleem: zeg ik hier iets van? Maak ik hier een vilein puntje van?
Of wat te zeggen van de zekere trots waarmee Ronald Louwman van de VVD en Aart Ruppert van VOC Hoorn vertelden over de bezuinigingen in de periode dat zij beiden in het college zaten? Die beliepen geen tonnen, maar miljoenen, maar toch, de maatschappelijke commotie was toen minder door hun veel professionelere aanpak. Broddelwerk noemde Aart de aanpak van het huidige college, toen duidelijk was dat twee te benadelen organisaties te moeilijk bereikbaar bleken. Drie miljoen bezuinigen is minder erg dan twee ton is een verhaal dat ik nooit geloofwaardig verteld zal krijgen. Goed dus, dat ik geen politicus ben. Maar beide heren hebben het desondanks heel goed voor met het belang van de stad. En ik word menigmaal vriendelijk door hen begroet. En ook zij zullen zich binnenkort uitspreken over de subsidie voor RTVHoorn. Ik kijk dus wel uit om hen te schofferen. Lof voor de heren! Wat zou de stad zijn zonder hen? Nee, ik beantwoord die vraag niet.
Goed dus, dat ik geen politicus ben.
Politiek is een serieuze zaak. Ook heel serieus te nemen is de andere Joke in de raad. Joke van Diepen van Jong en oud voor Hoorn. Waar alle fractiewoordvoerders zeiden, dat zij deze zaak weer in hun eigen fractie zouden bekijken, was zij de enige die zei, dat ze daar zelf nog eens goed over ging nadenken.
Onze Hoornse politici zijn serieus te nemen, ook Joke van der Meij, hoewel een collega-raadslid dat in twijfel trok. Maar die was natuurlijk niet afhankelijk van subsidies! Hoorn is bij hen in veilige handen. Maar ik snap het echt wel, wanneer je zegt onrustig te slapen in afwachting van wat het gemeentebestuur je aan subsidie zal afpakken dit jaar. En je weet het nu eenmaal: ze zijn toch zeker Sinterklaas niet!
