17 januari 2015 – Column van Sjaak Grosthuizen: De avond van Symen
De commissievergadering van afgelopen dinsdag liep uit. Wanneer er maar één onderwerp is en je krijgt daarvoor van 8 tot 11 de tijd, dan zou dat toch moeten lukken, dacht ik. Nou, niet dus. Half twaalf werd het en dat was voorzitter Simon Broersma nauwelijks aan te rekenen. Het was de schuld van Symen van der Meer van Hoorns Belang. En nu zeg ik het eigenlijk niet goed. Er was geen schuld, er was een keiharde noodzaak. Terwijl iedereen bij de zoveelste vraag van Symen bezorgd op de klok keek, was hij de enige die het Hoornse belang besefte van de zaken die hij helder wilde krijgen.
En Symen kreeg de zaken helder. Nu kun je natuurlijk direct aanvoeren dat de zaken voor ieder ander commissielid ruim voor 11 uur al zonneklaar waren, maar daar zit je als commissielied niet voor.
Elk raads- en commissielid weet dat elk woord met begeleidend beeld bij elke burger in Hoorn thuis ontvangen kan worden. De publieke tribunes waren nagenoeg leeg, want er zou bij dit onderwerp niemand een Pool in de achtertuin te wonen krijgen, maar iedereen, ook de wat minder gestudeerde, kon precies volgen wat onze geachte afgevaardigden met de democratie uitvreten. Symen weet dat en daarvan gaf hij voorbeeldig blijk.
Oh, dat was toch dat tunnelplan?
Waar ging het om? Het college wil graag de meerderheid van de raad achter hun uitgangspunten voor het project ‘Poort van Hoorn’ krijgen. Oh, dat was toch dat tunnelplan? Zou u denken, wanneer u van hoed noch rand wist. Hier ligt een van de kernen van het misverstand. GroenLinks-wethouder Samir Bashara van lekker-weg-van-of-naar-Hoornzaken werd niet moe uit te leggen hoe het nu precies zat.
Opvallend was – en misschien zie ik alleen ik daar humor in – dat alle coalitiepartijen direct in een reactie van hooguit 10 seconden aangaven dat ze het voorstel duidelijk en juist vonden. De oppositiepartijen daarentegen begonnen allen met gepruttel over onbegrijpelijke aanpak, ondemocratische handelingen, verwardheid en absoluut en overduidelijk verkeerde aanpak door het college. Allemaal verwoord in fraai geformuleerde statements, waardoor ik me afvraag, of het wezen van oppositievoeren ook een uitnodiging vormt voor een zo creatief mogelijk taalgebruik.
Steevast vol met oplossingen die door anderen over het hoofd gezien zijn
Elke partij toonde weer een andere vaak charmante, soms wat zure presentatie. Aart Ruppert van VOC Hoorn gaf aan vooral constructief mee te willen denken, terwijl hij stevig kritiek uitte. Marion van der Ven van de VVD wilde best het college begrijpen, maar hechtte zeker aan de ruimte om er inhoudelijk totaal anders naar te mogen kijken. Joke van Diepen van de Hoornse senioren – dat moet je gewoon elke keer komen bekijken – heeft bij voorbaat voor ons totaal onbegrijpelijke binnenpret over de manieren waarop men tegenwoordig kan bezig zijn met het democratisch handwerk. Natuurlijk mag je de bijdragen van Roger Tonnaer, prominent lid van Fractie Tonnaer, nooit over het hoofd zien. Steevast vol met oplossingen die door anderen over het hoofd gezien zijn en dat dan gebracht met een schier superieure vanzelfsprekendheid. Ik ga niet alle opposanten noemen. Ze zijn echt met teveel. Maar Symen van der Meer stal voor mij de show.
Maar Symen van der Meer stal voor mij de show.
Wethouder Samir kwam doodleuk met het verhaal, dat alle wensen van de oppositie en alle afspraken ooit gemaakt in het vorige college juist in de voorliggende voorstellen zitten. Symen kon dat niet geloven. Geen enkele kijker en luisteraar die dat thuis met verbijstering zou aanhoren kon dit zomaar voetstoots aannemen. Natuurlijk was Symen niet de enige die daarover het naadje van de kous wilde weten, maar hij ging verder waar andere ophielden.
En zo gebeurde het dat Samir zeker vijf keer hetzelfde verhaal hield en de leden van de coalitiepartijen zich moesten uitputten met uit te leggen dat alles precies paste binnen de gemaakte coalitieafspraken en uitspraken gedaan tijdens en ver voor de verkiezingen. Niet te geloven bijna en vooral Symen en in het laatste deel van de vergadering, zeg maar na elven, alleen maar Symen had door dat hierover voor de mensen thuis alleen complete duidelijkheid diende te komen. Dapper hield hij vol. Natuurlijk begreep hij alles allang, maar het gaat in het politieke werk niet om hem wist hij. Symen vroeg door en hield zich doof voor gezucht, gekreun en verwijtende blikken naar hem en naar de klok.
Je deed het voor ons, burgers van Hoorn.
Lof Symen, lof. Je deed het voor ons, burgers van Hoorn. Alleen jammer dat voor de meeste kijkers thuis en dat kunnen er best wel tien geweest zijn, de show veel te lang duurde. Hij doet het voor ons, voor Hoorn en als niemand meer daarin is geïnteresseerd, welnu, dan doet hij het voor hem zelf.
