3 december 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: Inleven
Je moet het ook eens van de andere kant bekijken, is mij wel eens voorgehouden. Je blind staren op je eigen opvattingen is natuurlijk niet goed. Principes zijn ook ooit eens komen aanwaaien. Ik koester niet altijd dezelfde als mijn ouders, dus zo genetisch bepaald zijn principes niet. Ik heb mij in voorgaande columns wel eens laatdunkend uitgelaten over politieke uitgangspunten en de daaraan verslaafde volgzaamheid van het deel van onze natie dat wij tegenwoordig dienen te zien als ‘het volk van Nederland’ of ‘het Nederlandse volk’. Welnu, ik heb me deze week werkelijk ingespannen om na te gaan of onze dikgesteunde volksvertegenwoordiger Geert Wilders gelijk heeft met zijn beweringen over de huidige politici.
Onze politici maken zich namelijk niet druk over de belangrijkste zaken, die nu juist wel door hem worden behartigd. Zij doen van alles en nog wat, maar doen niets aan de zaken die voor ons land en voor het Nederlandse volk van werkelijk belang zijn. Ik vrees dat hij dit ook bedoelt voor de politici in de lagere echelons, zoals de provincies en de gemeenten. Ik heb dat gewetensvol bekeken voor de gemeente Hoorn en ik moet zeggen: hij heeft gelijk. Ik kan niet echt anders zeggen.
Waar hebben onze lokale politici zich zonder uitzondering wel druk over gemaakt? Teveel om op te noemen. Dat gaat van regelen van overlast door bussen in het havenkwartier, fatsoenlijke huisvesting van woonwagenbevolking, huisvesting in de sociale huursector, onderbrengen van speciaal onderwijs in een bruikbare school, parkeerproblematiek in de binnenstad tot inrichten van het gebied rond De Poort van Hoorn, verkeersveiligheid voor fietseroversteekplaatsen, regelen van huishoudelijke hulp en het bieden van werkgelegenheid aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
De lijst is nog lang niet vol, neem dat van mij aan. Maar het is in het afgelopen jaar geen enkele keer gegaan over zaken, waar het volk van Nederland, zeer waarschijnlijk ook woonachtig in Hoorn, zich werkelijk zorgen over maakt. De vergiftigende rol van de Islam, de overstroming van ons land met asielzoekers en de uitlevering van ons nationale besef aan Europa. Geloof mij, geen van de 13 Hoornse fracties heeft in het afgelopen jaar ook maar een minuut, wat zeg ik, een seconde de mond geroerd over de aanpak van de Marokkanen in Hoorn, het sluiten van de moskeeën of het verjagen van Oost-Europese arbeiders. Nou ja, over dat laatste in bedekte termen misschien wel eens een keer.
Geert Wilders wordt door de Hoornse politici niet serieus genomen.
Geert Wilders wordt door de Hoornse politici niet serieus genomen. Ja, ze praten heel wat af met de Hoornse bevolking. Ook het college heeft gesprekken gevoerd met organisaties en individuen in de stad. De meeste partijen hebben vertegenwoordigers in de wijkoverleggen zitten. Dan moeten ze dus beter kunnen weten, zou je zeggen! Zouden ze niet weten hoe ze het echte Hoornse volk van Nederland kunnen bereiken of hebben ze dat steeds vermeden? Of zou het kunnen zijn dat het Hoornse volk van Nederland zich door de nepraadsleden niet willen laten paaien? Dat ze gewoon hun tijd afwachten tot de volgende verkiezingen en dan hun stem uitbrengen op een nieuw op te richten partij die wel door heeft waar het allemaal echt om gaat?
Ik heb de vergadering van de raadscommissie van deze week nog voor ogen. Het punt over bestemmingsplannen voor twee Hoornse wijken was ingetrokken, omdat de burgerij net één dag tekort had gekregen om dat te mogen inzien. Die hele inkijkperiode gaat gewoon opnieuw in. Dat klinkt wel als zorg voor de democratie, maar daar gaat het toch allemaal niet om? Er is langdurig gesteggeld over de gemeentelijke belastingen. Die mochten van de fracties vooral niet te hoog zijn en dus vervelend voor de bevolking van de stad. Twee zaken die allebei passen in de tactiek om het toch maar vooral niet te hebben over ….
Zo, nu toch maar weer over tot het inleven in de denkwijze van andere politieke stromingen. De Hoornse politieke wereld kent er verschillende. Ik heb geen hond, ik zal me laten cremeren en ik bezoek zelden een kunstmarkt. Misschien wordt het tijd voor mijn eigen oriëntatie een fractie te zoeken waarin deze zaken wel van het allergrootste belang zijn. Of andere fracties. Er zijn er zat die mij de afgelopen jaren het gevoel gaven al die inspanningen voor mij en al mijn stadgenoten te doen. Maar dat is natuurlijk niets voor het echte volk.