Column Sjaak Grosthuizen: Tussen beat en braafheid

27 augustus 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: Tussen beat en braafheid

Zo, het reces voor onze lokale politici zit erop. Tijd om zich weer bezig te houden met het besturen van een stad. Nu lijkt het of ik laat doorschemeren, dat zij gedurende deze zomerse weken de boel de boel hebben gelaten en zich alleen met de eigen zaken bemoeid en zich comfortabel bergen verplicht leeswerk hebben laten aanleunen met behoud van de toelage. Wie hun vele Facebookposts met zonnige vakantieplaatjes heeft zien langskomen zou wellicht op dat idee kunnen komen.

Onze lokale politici zijn zo niet

Niets is minder waar. Onze lokale politici zijn zo niet. Zij zijn en blijven, naar ik mezelf graag steeds voorhoud, 24/7/365 betrokken bij het welzijn van stad en burgers. Een echte lokale politicus kun je aantreffen in Zuid-Italië met de Middellandse Zee om de kuiten maar met de Roode Steen in het hoofd. Immer waakzaam en alert zijn onze college-, raads- en commissieleden waar het de belangen van Hoorn, onze belangen dus, betreft. Ik moet je bekennen, dat besef bezorgt mij zorgeloze nachten.

Het feit dat er gedurende het reces geen fractie-, commissie- en raads- en collegevergaderingen zijn doet nauwelijks afbreuk aan politieke en bestuurlijke processen. Elke week hebben we daar via diverse media signalen van opgevangen. Bijna elke fractie pikte tijdens het reces een maatschappelijk ongemak op en bracht daarover gefundeerd ongenoegen  naar buiten. Sommige fracties waren daarin duidelijker dan andere. Het kan natuurlijk ook zijn, dat activiteiten van een enkele fractie mij volledig ontgaan zijn. Ondergesneeuwd door grotere rampen buiten onze stadspoorten.

Weet, je, ik heb me daar zelfs even zorgen om gemaakt. Zou het ook aan de media hebben kunnen liggen? Maak je je druk om de focus gericht te krijgen op een probleem dat jouw fractie toch maar ontwaarde en geen hond die daar belangstelling voor heeft! Zo dacht ik even dat de PvdA-fractie, zeg maar de grootste fractie van de raad, zich nergens druk om maakte. Zag men geen nooddruft, was men doof en blind voor onrecht, beknelde burgerij en overhedige nalatigheden? Die zorg bleek deze week onterecht. Vlak voor het einde  van het reces kwam deze linkse fractie, onder bezielende leiding van Jeroen van der Veer, met weloverwogen verontwaardiging over een maatregel, waarmee vast en zeker een wethouder verkeerd bezig was of zat te slapen.

Twee vragen: is de PvdA-reactie gerechtvaardigd en was dit het juiste tijdstip daarvoor? Het antwoord op de eerste vraag is simpel. Natuurlijk is de verontwaardiging gerechtvaardigd en wat de tweede vraag betreft kun je zeggen dat het precies nog binnen de recesperiode valt en daarmee dus nog uitstekend getimed.

Waar gaat het dit keer over? Het Outdoor Stereofestival. Vandaag, as we speak, dreunen de bassen uit het luidsprekerskoor over de stad en nabije velden. Let wel: de PvdA in Hoorn is niet tegen dit festival! Nabijwonenden met wel een goede smaak voor goede muziek zouden hun bedenkingen kunnen hebben, maar zij weten dat er ontsnappingskansen bestaan. Pakweg 12 uur stampen en krijsen is te overleven of te ontvluchten. Wie weet staat Jeroen van der Veer daar met enkele partij- en fractiegenoten ook gewoon mee te deinen.

Jeroen doet hiermee een serieuze poging om eindelijk eens van zijn kleurloze imago af te komen

Hun protest richt zich op een deel van het voorbereidende werk. Een hele week is het festivalgebied niet meer bereikbaar. Veel langer dan eerder en het is Jeroen volstrekt onduidelijk waarom dat zo is. Ik feliciteer Jeroen met deze constatering. Afwegend tegen andere gesignaleerde zaken van overlast, is het Outdoor Stereofestivalgedoe een toppertje.  Jeroen doet hiermee een serieuze poging om eindelijk eens van zijn kleurloze imago af te komen. Natuurlijk is het goed een politicus, een fractievoorzitter zelfs, in de raad te hebben die zich niet laat leiden door mogelijkheden tot populistische optredens, maar toe, een beetje peper-in-de-kontwerk hoort er een gewoon bij.

Brullen en brallen is een aantal zelfs lokale politici niet vreemd en dat maakt mijn werk als columnist ook weer leuk, maar het totaal ontbreken ervan, zelfs bij complete fracties, is de dood in de pot. Ik hoop dat Jeroen ook na het reces dit punt met passende felheid en verbetenheid blijft aankaarten bij het college, zodat we volgend jaar bij mooi weer een heerlijk parkgebied langer kunnen bezoeken, zonder dat dit de mogelijk ontneemt aan mensen om zich gedurende 12 uur te laven aan pokkenherrie. En laat dan de opzwepende beats van het festival een inspiratie zijn voor de braafste fractie van de raad.