16 januari 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: Zwemmen en zo
Zwembaden zijn vanouds grote kostenposten voor gemeentes. Lastig, maar schier onvermijdelijk. Een gemeente heeft ambtenaren in dienst en geen ondernemers. Ondernemers willen vaak dingen doen die bij ambtenaren de haren te berge doen rijzen of zij hebben niet de ruimte om hun wethouder te dwingen tot slagvaardigheden die de gemeenteraad niet meer kan volgen. Een ondernemer die de handen vrij heeft kan zoveel meer.
Dit is een beeld dat ik met enig gemak voor mijzelf kan oproepen. Slagvaardigheid hoort bij ondernemerschap en is een van de noodzakelijke ingrediënten om de vaart der volkeren enigszins bij te houden. Klandizie moet je veroveren en vasthouden.
Overigens lijkt dit ook de droom te zijn voor diverse beginnende gemeenteraadsleden en voor wethouders. Slagvaardig optreden en zo de actualiteit op de voet te kunnen volgen of zelfs voor te zijn. Wie met dergelijke droombeelden de politiek in gaat, komt steevast bedrogen uit. Raadsleden en wethouders, evenals parlementsleden en ministers houden elkaar in een verstikkende wurggreep. Niets kan worden geïnitieerd, zonder dat de andere partij daarover zijn afkeuring heeft kunnen uitspreken.
In Hoorn hebben we twee zwembaden en één ijsbaan. De ijsbaan wordt al tien jaar geëxploiteerd door een ondernemer die geen al te groot bezwaar had tegen werken met één hand op de rug gebonden. Ondernemen diende te gebeuren op de voorwaarden waarover uitgebreid was gesteggeld in de raadsvergaderingen. En laat die ondernemer daar op een voor de raad en waarschijnlijk ook voor ons bevredigende manier mee bezig zijn geweest!
Nu moest dat ook maar eens gebeuren met beide zwembaden, De Wijzend en De Waterhoorn. Het besluit om dat maar eens te regelen was al genomen in de laatste maanden van 2014. Meer dan een jaar geleden dus. Dat zeg ik er even bij om de snelheid van gemeentelijke handelingen te onderstrepen. Deze week kwam het voorstel voor een volgend stapje in de raadscommissie langs en toen konden de weinige belangstellenden op pers- en publieke tribune gade slaan hoe dergelijke zaken worden aangepakt.
Voorspelbaar, jemig, wat voorspelbaar! Eigenlijk wilde elke fractie wel kwijt dat het een goede zaak was een commerciële partij te zoeken die de drie sportaccommodaties zou uitbaten, maar iedere fractie voelde zich verplicht om een bevolkingsgroep, die hen het meest na aan het hart ligt tevreden te houden. De SP? Natuurlijk de mensen met de smalle beurzen. Dus graag nog een tijdje de voordelige familietarieven. Het CDA: een beetje over alle aspecten en bovendien geen parkeergeld bij de ijsbaan, de lokale van de PvdA afgedwaald partijen Hoorns Belang en Fractie Tonnaer zien eigenlijk helemaal niks in privatisering van gemeentelijke accommodaties, omdat commerciële partijen eerst aan eigen belang denken.
GroenLinks deelt als rechtgeaard linkse partij die benauwdheid voor de toekomst en benadrukt niet geheel tot onze verrassing ook het onderdeeltje duurzaamheid. We hebben ook duidelijk liberaal ingestelde fracties en die zien natuurlijk helemaal geen nadelen. De VVD is daar het duidelijkst in en in haar kielzog ook D66 en VOCH. Hoorn Lokaal bewijst weer dat haar eigenlijke roots bij de VVD liggen en HOP maakt haar linkse signatuur wederom openbaar. De PvdA is inderdaad ook met dit onderwerp minder links dan haar beide officiële linkse partners, want daar wordt de prijs van de toegangskaartjes niet gevreesd. Wel wil men geen overlast voor omwonenden, wanneer een ondernemer op publiekstrekkende leuke ideeën zou willen komen. Dan houden we nog over de HSP met een soort CDA-mening en Jong en Oud voor Hoorn met deze keer een liberale uitstraling. De meeste partijen vergeten niet om hun sympathie uit te drukken voor de Vrienden van De Wijzend, die zo roerend hun best doen voor hun eigen zwemwater.
Wethouder Ben Tap ontraadt alle wensen die niet al in het voorstel staan en zal in de raadsvergadering waarin het voorstel zal terugkomen waarschijnlijk volledig zijn zin krijgen.
Soms is gemeentepolitiek niet echt spannend. Iedere stem vanuit de samenleving is even verklankt en zo kunnen we gewoon weer even verder.
Ik moet wel bekennen: ik heb tijdens deze vergadering diverse keren gegaapt. Wel discreet achter mijn hand natuurlijk, want ook dat past bij onze beschaafde manier van politiek bedrijven.
