1 oktober 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: Goed weekend!
Soms kun je opgelucht raken van gebeurtenissen en dan toch dringen zich vragen op die het mooie gevoel dreigen te ondermijnen. Deze week heb ik met groot genoegen de raadsvergadering gevolgd. Kan dat dan? Ja, soms kan dat. Deze week dus. Onder de kloeke leiding van burgemeester Jan duurde de tot elf uur geplande vergadering tot kwart voor tien. Natuurlijk is dat geen garantie voor een geslaagde vergadering, maar het maakt er een essentieel onderdeel van uit. Er is niet of nauwelijks gemeierd en doorgemeierd. Er werden besluiten genomen, waarmee ook oppositieleden instemden. Kijk, dan zijn we weer een stapje verder. Geen pas op de plaats meer. Op diverse terreinen zijn de zaken duidelijker geworden en is er ruimte voor volgende stappen.
Er is niet of nauwelijks gemeierd en doorgemeierd.
Wilde moties en amendementen, ze zijn gewoon gedisciplineerd langsgekomen en waar nodig geaccepteerd of afgewezen. Zalig! De gemeente gaat zich weer druk maken over bijvoorbeeld geluidsoverlast van de A7. Zal ik dat bijna rustgevende achtergrondgeruis in mijn tuin in de toekomst missen? Ik denk het niet. Moeten voortaan alle gemeenteambtenaren vrezen voor het overnemen van hun baan door arbeidskneusjes van Werksaam? Niet wanneer de raad er iets over te zeggen blijft houden. Langzaam maar zeker lijkt er zicht te komen op het daadwerkelijk realiseren van plannen rond De Poort van Hoorn. Zware en belangrijke onderwerpen en allemaal ruim binnen de tijd besproken.
Vandaag las ik in de krant dat we er als gemeente financieel ontzettend goed voor staan. Binnenkort hoeven we niet meer te bezuinigen. Welk gemeentebestuur stuurt niet graag en beretrots een dergelijk bericht naar buiten? Straks kan de gemeente een deel van de restauratie van de teruggebrachte schilderijen bekostigen, bedenk ik nu. Hoe heerlijk is een dergelijk bericht?
En toch bekruipen mij duistere vragen.
En toch bekruipen mij duistere vragen. Hoe vaak hoor je niet vanuit veel Nederlandse gemeenten dat er te weinig transparantie is over wat er nu werkelijke omgaat? Ik kan genieten van het tv-programma Kanniewaarzijn en smul dan van het onderwerp waarin een gemeente te koop wordt gezet vanwege uit de hand gelopen projecten. Loopt Hoorn gevaar dat men zich in Drunen of Middelburg te barsten lacht om weggesmeten Coenstadmiljoenen? Wat is er nodig om de broze vriendelijke buitenderaadse onderlinge verstandhouding te doen verkeren in kille berekenende pesterijen?
Ik moet me geen nodeloze zorgen maken, houd ik mijzelf voor. Alle 35 raadsleden zijn prima, betrouwbare, toegankelijke, alerte en toch vriendelijke en zelfs voor rede vatbare mensen. Nou ja, misschien bijna alle 35, maar toch alles bij elkaar een garantie tot de volgende verkiezingen dat we ons nergens echt grote zorgen over hoeven te maken. En dan het college! Niks kwaads over voorgaande colleges, daar deed men over het algemeen ook ontzettend hun best met soms best wel mooie resultaten, maar dit college is ronduit een geschenk uit de hemel! Ik tracht deze gedachte te relativeren. Dat moet. Af en toe heb ik de rol van journalist. Amateurjournalist, dat dan weer wel, maar iemand die van de lopende zaken in de maatschappij, of van de politiek zolang die deel uitmaakt van de maatschappij verslag doet. Ik dien dan objectiviteit te betrachten. Te kijken door ongekleurde brillenglazen. Wars te zijn van mogelijke vriendjespolitieke kanten van dit werk.
Ik tracht deze gedachte te relativeren. Dat moet.
Dan moet ik mij de vraag stellen of ik alles wel goed zie en doorzie. Ben ik wel in staat de verrichtingen van onze politici te doorzien? Lees en hoor ik goed tussen de regels door? Was de afgelopen raadsvergadering een mooi opgevoerd toneelstukje die de vlag vormde om een modderschuit af te dekken? Welnu, ik ben geen echte journalist. Ik onderga politieke handelingen op gevoel en ik ben daarom af en toe te belazeren. Het zij zo. Ik troost mezelf met de gedachte dat ik het een paar keer per jaar scherp zie. En daarom hoop ik van harte dat ik het deze week ook weer eens deed. Dat maakt mijn weekend namelijk zo goed.
