2 april 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: Een nieuwe burgemeester
We hebben een nieuwe burgemeester. Althans bijna. De Kroon moet zijn zegen nog geven aan de keuze die hier gemaakt is. Wij, burgers van Hoorn hebben hem niet mogen kiezen, Goddank! Sinds democratie gemeengoed is geworden is het ook verworden tot een speeltje en dat is gek genoeg weer fnuikend voor de democratie.
Een vertrouwenscommissie heeft uit 24 kandidaten de in hun ogen beste uitgezocht en voorgedragen. Nu bestaat die vertrouwenscommissie uit raadsleden die ik in het verleden ook verbazingwekkende uitspraken heb horen doen, waarover ik spontaan allerlei gedachten kreeg. Nounounou, dat kan wel wat minder, hè? Dit kun je niet menen! Denk nu eerst eens even na, niet te ver natuurlijk. Ja, zo kan ie wel weer! En meer van dat soort gedachten. Deze mensen van uiteenlopend gedachtegoed hebben zich gebogen over het aanbod van kandidaten die zichzelf goed genoeg vonden, zelfs de best passende voor de functie van burgemeester van de mooie stad Hoorn.
Nounounou, dat kan wel wat minder, hè?
Het uiteenlopende gedachtegoed van de vertrouwenscommissie biedt het vertrouwen dat het allemaal wel goed zou kunnen komen. En hoezeer moet er niet zijn getwijfeld en gesteggeld. De politieke achtergrond van de kandidaten alleen al moet garant hebben gestaan voor minimaal een maand touwtrekken. Jan Nieuwenburg, de kandidaat die eindelijk overbleef, is van PvdA-huize. Voor een VVD’er moet dat vast een slikmomentje hebben opgeleverd. Maar hoe gevoelig liggen dit soort keuzecriteria voor de leden die zich hebben ontworsteld aan partijen als PvdA en VVD?
Als het goed is, dan hebben de leden van de vertrouwenscommissie geen stiekeme ruggespraak gehouden met de eigen achterban. Mijn bewondering is onuitspreekbaar voor de leden die al die tijd de mond hebben weten te houden. Het feit dat lekken strafbaar is doet daar weinig aan af. Ze hebben de lippen stijf gesloten gehouden. Toch? Zelfs wanneer emoties hoog moeten zijn opgelopen wanneer de andere leden keuzeargumenten naar voren brachten waarvan iedereen toch zou moeten kunnen zien dat ze niet gestoeld waren op rationele overwegingen. En toch: het was goed dat niet emotieloos is gekozen.
Meer zit er dus kennelijk niet in.
Voor wie Jan Nieuwenburg leert kennen, zal dat laatste misschien niet het eerste zijn waaraan je zou denken. Men is gegaan voor kwaliteit, dat is overduidelijk. Wie Jan Nieuwenburg googelt kan zien wat anderen en misschien hijzelf ook wel zien als kwaliteiten. Dat kan dus inhouden dat de overige kandidaten allemaal over een mindere palmares beschikten. Wie de bestuurlijke carrière van onze aanstaande burgemeester leest, kan dus de conclusie trekken wat een provinciestadje als Hoorn aan maximale kwalificatie kan aantrekken. Meer zit er dus kennelijk niet in. Laten wij daarom Jan Nieuwenburg niets euvel duiden. En iemand van 48 zou toch best nog kunnen groeien? Maar stel, dat er zich iemand aandient met nog veel meer kwaliteiten dan Jan Nieuwenburg, zou je je dan niet gaan afvragen wat er mis is met deze persoon dat hij zich aanbiedt als burgemeester van een klein stadje?
Men heeft daar goed naar gekeken, werd gesuggereerd.
Roger Tonnaer, de voortreffelijke vertrouwenscommissievoorzitter, die als een van de weinige vertrouwenscommissieleden moet hebben beseft dat er zich nooit een kandidaat zou aandienen met zijn unieke Tonnaeriaanse gedachtegoed, noemde ook even de enquête die aan de profielschets van een nieuwe burgervader of –moeder ten grondslag lag. Men heeft daar goed naar gekeken, werd gesuggereerd. Ik heb me weten te beheersen tot een brede smile. Heerlijk! De wens van de Hoornse burgerij heeft toch een significante rol gespeeld bij de keuze van een nieuwe burgemeester! Een troefkaart die we ook kunnen uitspelen wanneer Jan Nieuwenburg af en toe wat tegenvalt.
De Hoornse burgerij heeft niet uitgebreid via stemhokjes en rare voorafgaande campagnes hoeven te kiezen. Dat was geruststellend. Wanneer we deze week dat malle referendumcircus achter de rug hebben moeten we ons maar eens afvragen hoe waardevol democratie eigenlijk is en hoe lief het ons is om de bijpassende instrumenten niet te laten kapen door georganiseerde onzinnigheden.
Ik denk dat we zeer blij kunnen zijn met Jan Nieuwenburg als onze burgemeester. Hij is geselecteerd door onze vertrouwensmensen en ik denk dat ze dat beter konden dan wij met ons allen. Het zal nog een hele klus voor Jan worden om ons zowel Onno als Yvonne te doen vergeten. Niet voor niets telt tegenwoordig bij verkiezingen voor wat dan ook een zekere gunfactor. Laten wij hem daarom een kans geven.
