3 september 2016 – Column Sjaak Grosthuizen: We gaan er weer voor
Alsof het een roeping is, zo kwam het een beetje op mij over. De gretigheid waarmee een beperkte groep Hoornse raads- en commissieleden weer plaats nam in en op de stoelen van de raadzaal was bijna tastbaar. Ze hadden er zin in. Het was slechts een commissievergadering en het onderwerp leek gekozen om er gewoon even in te komen, maar de stemming zat er vanaf het begin van de vergadering meteen in.
Ken jij een politicus die als hij het woord krijgt uit zichzelf stopt?
Simon Broersma, gekend PvdA’er, mocht de vergadering leiden en omdat hij, oude rot die hij is, wel een beetje kon voorspellen welke kanten de discussie kon op gaan, gaf hij al direct aan dat hij de lengte van de spreektijd voor elke fractie niet al te streng zou beoordelen. Hu, dacht ik, weet je wel waar je aan begint? De gemoedelijkheid niet in de weg staan is één ding, de fracties bij voorbaat alle ruimte geven is een tweede. Ken jij een politicus die als hij het woord krijgt uit zichzelf stopt?
Er was deze week maar één agendapunt en het was een bekende. De Poort van Hoorn. De rolverdeling en de bijpassende teksten waren natuurlijk al bekend en ik denk ook niet dat er iemand bestaat die van mening is dat er wel eens heel verrassende standpunten naar voren zouden komen. Die kwamen er ook niet. Enerzijds geruststellend, want het betekent dat het lange reces de verhoudingen niet al te zeer heeft aangetast, anderzijds is het niet echt bevorderlijk voor een boeiend avondje lokale politiek. Dan moet het ergens over gaan.
Simon zat er de hele avond, evenals de commissieleden, redelijk ontspannen bij. Het spreken ging de meeste politici nog steeds redelijk af, het luisteren naar elkaar en onthouden wie wat precies zei, behoefde nog wat oefening. Niemand die daar echt over viel, want verkeerde conclusies werden netjes gepareerd en er waren meer dan genoeg momenten om reeds bekende argumenten, zinnig of onzinnig, te herhalen.
Hij begon te verklaren dat hij oprecht verheugd was iedereen weer te zien
De avond was al enige tijd gevorderd toen Robert Vinkenborg pas het woord nam. Robert is van de Hoornse Onafhankelijke Partij. Hij heeft deze Hoornse partij zelf opgericht om eens een ander geluid te laten horen en dat deed hij verrassend genoeg dan ook deze avond. Hij begon te verklaren dat hij oprecht verheugd was iedereen weer te zien. Dat gevoel werd enigszins hilarisch door vele commissieleden gedeeld. Verder zei hij nog iets over de Poort van Hoorn, wat mij nu even ontschoten is. Dat betekent, dat ikzelf, als oprecht geïnteresseerde toeschouwer, ook weer een beetje moet wennen.
Wethouder Samir Bashara, de GroenLinkswethouder van rijen-rijen-rijen-rijen-in-een-wagentjezaken zat er de hele avond verplicht bij, want hij moet de komende tijd iets doen met wat de commissieleden aan suggesties en opdrachten kunnen bedenken en het was de bedoeling dat hij aan het einde van de avond de overgebleven vragen beantwoordde en duidelijkheid verschafte over hoe ver de plannen al gevorderd zijn. Het was hem aan te zien dat het een lange zit voor hem was.
Natuurlijk wil ik je op de hoogte houden van de vorderingen rond het project. Er was zelfs wat overeenstemming over de turborotonde. Die functioneert niet zoals het moet en men wist zich collectief nog goed te herinneren dat indertijd bij de aanleg ervan raadslid Johan van der Tuin al had voorspeld dat de rotonde niet de oplossing was. Maar ja, die was aangelegd omdat ingehuurde specialisten de raad en het college hadden voorgehouden hoe zegenrijk deze oplossing zou zijn. Symen van der Meer van Hoorns Belang is dan ook helemaal klaar met adviesbureaus. Hun adviezen slaan nooit ergens op en kosten alleen maar. De oplossing zal echter zeer waarschijnlijk eerst worden bedacht door dure externe specialisten. Dat doet Johan voor veel minder geld, zat ik te denken.
Dat doet Johan voor veel minder geld, zat ik te denken.
Het fietstunneltje hoeft niet meer te worden onderzocht. De eventueel later duidelijk wordende enorme foute beslissingen daarover kunnen nog even worden uitgesteld en men vond bijna algemeen dat het college best wel meer vaart mocht maken met het uitvoeren van plannen waar al een meerderheid voor bestaat.
Het ouderwets uitlopen van deze vergadering bleef beperkt tot een half uur en daar hoor je traditiegetrouw nooit iemand de schuld van op zich nemen. Maar voor mij is de belangrijkste conclusie: de Hoornse politici staan er weer helemaal klaar voor.
