Column Sjaak Grosthuizen: Duidelijkheid

4 maart 2017 – Column Sjaak Grosthuizen: Duidelijkheid

Kiezers willen duidelijkheid. Wat willen politici met onze instemming? Wat doen ze daadwerkelijk? Wat gaat er gebeuren met toezeggingen, beloftes en wensen waar wij ons achter scharen? Ook wanneer zij elkaar van idealen beroven tijdens coalitiebesprekingen. Wat doen de compromitterende coalitieplannenmakers? Maar ook de politici zelf willen duidelijkheid.

Deze week werd de vraag naar duidelijkheid over het doen en laten van ons Hoornse college vaak gesteld. In de raadscommissie van afgelopen dinsdag begon dat met vragen over de klachtenafhandeling over activiteiten van de gemeente en de instellingen namens de gemeente.

Het bleek dat daarover geen inzicht bestond. Het zou allemaal wel goed gaan. Hoezo dan? Pikken onze ondergewaardeerde raadsleden dan verkeerde signalen op in de samenleving? Hoeveel klachten worden er onder het tapijt, de pet, de duim of waaronder dan ook gehouden? Welk leed schuilt er werkelijk onder de burgers waar raadsleden en wij geen weet van hebben? Waarom zouden wij in Hoorn minder slachtoffers van zorgverlening hebben dan in den lande?

wat fijn dat wij die hebben in Hoorn

De rekenkamercommissie – wat fijn dat wij die hebben in Hoorn – deed een aantal aanbevelingen om dit gemis aan inzicht op te heffen. En onze burgervader Jan Nieuwenburg wist ons gelukkig gerust te stellen. Alle aanbevelingen zullen worden overgenomen. En dat zal niet leiden tot verhoogde administratieve druk op de betreffende apparaten. We kennen namelijk dat soort controleadmistratiedwang binnen de zorg, het onderwijs en de politie. Volgend jaar doen wij daar vast weer navraag naar of we laten dat de rekenkamercommissie weer doen.

Dan was er de onduidelijkheid over de referendumverordening van Hoorn. Willen we dat wel? Hoeveel handtekeningen zijn nodig voor de aanvraag? Met hoeveel procent is het referendum geldig en doen we er dan ook iets mee? Voor een aantal fracties is het recente referendumtrauma nog niet geheel verwerkt. Is het mogelijk maken van een referendum op initiatief van de raad niet het ultieme bewijs dat de raad zelf inziet dat ze niet altijd goed functioneert? Of is het de enig overgebleven noodrem op snode plannen van het college?

Ik hoorde met verbazing de reactie aan van Janroosiaan Symen van der Meer, die beweerde dat de drempels voor het houden van een referendum helemaal weggehaald kunnen worden, omdat het slechts zou gaan om een advies van de bevolking, dat de raad helemaal niet hoeft op te volgen. Kijkt hij anders aan tegen de referendumkomedie die zijn nieuwe politieke baas opvoerde over het handelsverdrag met de Oekraïne of is dit een slinkse manier om een referendum te houden en dan te blijven zeuren dat de bevolking toch gehoord moet worden? Als de vos de passie preekt, boer pas op je kippen!

Duidelijkheid is voor HOP nog ver te zoeken wanneer het gaat over de werkzaamheid van WerkSaam. Veel fracties ervaren ook de onduidelijkheid over hoe WerkSaam alle toegeschoven centen gebruikt. Levert het op wat we ervan hopen? Gelukkig kon wethouder Judith de Jong andermaal bevestigen, dat men daar goed bezig was en dat de raad binnenkort ook over alle benodigde informatie zou beschikken. Maar waren alle actuele acties van WerkSaam haar ook bekend? Terwijl zij gloedvol betoogde dat Enkhuizen geen WerkSaamloket zou krijgen omdat dit nooit was afgesproken, stond in de digitale krant al vermeld dat dit loket er wel zou komen! Herinneringen kwamen te boven aan de woordvoerder van Saddam Hoessein die vertelde dat de Amerikanen succesvol buiten de deur gehouden werden, terwijl het kanongebulder al hoorbaar was.

Ik schrok daar een beetje van. Had zij dat dan nodig?

Vragen om duidelijkheid drongen zich aan mij op toen ik las dat wethouder Nel Douw beloofde 30 dagen lang geen alcohol tot zich te zullen nemen. Ik schrok daar een beetje van. Had zij dat dan nodig? Ik had haar daar nooit voor aan gezien! Met verder doorlezen zag ik dat het om een actie ging, waaraan zij om het goede voorbeeld te geven, grootmoedig deelneemt. Je kon kiezen tussen 30 of 40 dagen. Waarom koos ze dan voor 30 dagen? Is 40 dagen geen alcohol te lang? De hele vastentijd duurt 40 dagen. Met Pasen zou ze weer het glas kunnen heffen. Wordt het overigens gecontroleerd?

Wat heerlijk voor mijn onrustige geest is de roep om duidelijkheid door onze lokale politici. Laat dat duidelijk zijn!