15 juli 2017 – Column Sjaak Grosthuizen: HOP-man krijgt gelijk
In de afgelopen tijd is in de Hoornse raadzaal zeer vaak gesproken over WerkSaam. WerkSaam is een heel belangrijke organisatie voor mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt. WerkSaam wil je aan betaald werk helpen. Dat is goed voor de werkzoekenden en goed voor de samenleving. In de afgelopen maanden waren onder bezielende leiding van HOP-man Robert Vinkenborg regelmatig kritische geluiden te horen over de manier waarop mensen naar werk werd toe geleid door WerkSaam. Men maakte misbruik van werkzoekenden door hen voor een habbekrats aan het werk te zetten bij bedrijven die dit als een mooi voordeeltje oppakten.
Hoe fout is WerkSaam?
WerkSaam maakt gebruik van de organisatie Flextensie, officieel geen uitzendbureau, maar wel zeer vergelijkbaar. Robert signaleerde dat een flinke groep moeilijk te plaatsen arbeiders aan het werk werd gezet zonder goede CAO en zonder enig uitzicht op vast betaald werk. Een verfoeilijke praktijk waar de zittende betrokken wethouders van Westfriesland maar geen afstand van wilden doen. Zijn strijd om rechtvaardigheid leek gedoemd te mislukken tot de raadsvergadering van deze week. Ondanks berichten uit diverse plekken in het land en van vakbonden hield een meerderheid van de Hoornse raad zich aan het pad dat ooit was ingeslagen met dit bedrijf. Met Flextensie leek ook WerkSaam zich in hetzelfde kwade daglicht te plaatsen. Hoe fout is WerkSaam?
Ik mocht de vorige week getuige zijn van de feestelijke afsluiting van één van de projecten van WerkSaam. Twaalf mensen ontvingen hun diploma pedagogisch medewerker uit handen van wethouder Judith de Jong. Zij hadden allen een traject achter de rug van stevige studie en stage lopen bij een bedrijf voor kinderopvang, vernoemd naar de beroemde persoon die uit varen ging naar Zuid-Laren. Geen van hen was langdurig aan het werk gezet met behoud van uitkering bij een bedrijf dat daar slechts enkele euro’s aan kwijt was. Vijf mensen kregen direct een vaste baan en voor drie was er nog slechts een mogelijkheid om voor enkele uren in de week aan het werk te kunnen. Voor de overigen was de afstand tot een realistische baan een stuk verkleind.
WerkSaam toonde zich terecht trots en verheugd met dit concrete resultaat. Voor mij werd zonneklaar dat de latente kritische houding naar deze instelling niet geheel terecht was. Twaalf zeer verheugde gezichten van mensen die een diploma en vooruitzicht op het verlaten van de bijstand behaalden spraken voor zich. Lof dus voor WerkSaam en het bedrijf dat werk bood. Ik laat aan de politici over de verhouding tussen de kosten en de resultaten die WerkSaam weet te bereiken.
Eindelijk, eindelijk was het zo ver.
Flextensie werd in dat proces niet genoemd. In de raad was dat wel degelijk het geval. Het bleek dat HOP-man Robert het juiste pad vond voor collega-raadsleden. Een grote meerderheid ging akkoord met een motie waarin wordt aangedrongen op het verbreken van de relatie met Flextensie. Wethouder Judith de Jong ging zelfs zo ver dat zij daarin mee ging. Ik zag enige verlichting op het door zorgen getekende gelaat van Robert. Eindelijk, eindelijk was het zo ver. Zijn onvermoeibare gevecht tegen het kwaad lijkt succes op te leveren. Nu alleen de andere gemeenten nog.
En daar zit hem nu juist de kneep. WerkSaam heeft de afspraken over de te volgen werkwijze gemaakt met alle Westfriese gemeenten. Zeven gemeenten hebben hun handtekening gezet onder afspraken die ongetwijfeld met veel moeite tot stand zijn gekomen. Zou het nu echt zo zijn dat alleen in Hoorn de ongewenste werkwijze van Flextensie wordt gezien? Zijn er in de regio meer bedrijven die het aannemen van mensen die zelfs goedkoper zijn dan werknemers uit het Oostblok als een groot goed zien? Ik kan dat nog moeilijk inschatten. Uit mijn nog te schaarse contacten met de regionale politici heb ik wel het gevoel overgehouden dat men ook buiten Hoorn over een goed hart beschikt.
Ik wou dat ik hier en nu kon zeggen tegen alle bijstandontvluchters: ‘Houd goede moed! Er komen betere tijden! Heb vertrouwen in de Westfriese politici.’ Ik doe dat nog even niet. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ook in onze hele regio politici functioneren met het hart op de goede plaats, wil ik dat eerst nog even zien. Robert heeft in Hoorn maanden moeten strijden voordat de juiste weg werd ingeslagen. Misschien dat het in de andere zes gemeenten sneller gaat.
