22 juli 2017 – Column Sjaak Grosthuizen: Reces
Veel mensen genieten nu een welverdiende vakantie. Welverdiend is een kwalificatie die inhoudt dat er in de voorafgaande periode hard is gewerkt. Er zijn resultaten geboekt, er is vooruitgang dankzij die inzet. Men heeft alles gegeven en nu moeten de batterijen weer worden opgeladen om na de vakantierust weer vol energie aan de bak te kunnen. Dat is dan ook de belangrijkste bestaansreden van vakanties. Na gedane arbeid is het goed rusten en dan niet alleen tijdens de avonduren, de weekenden en de verplichte nationale en religieuze vrije dagen.
Na mijn pensionering is daar een beetje de klad in gekomen. Mevrouw Grosthuizen en ik gaan nog steeds af en toe op vakantie. Het hoort er een beetje bij, als een oude gewoonte. Wij brachten ons werkzame leven door in het onderwijs. We kunnen nu eindelijk ook buiten het vakantieseizoen weg en dan surfen we mee op de grijze golven naar de vakantieoorden. Als rechtvaardiging gebruik ik nu de smoes dat oude batterijen eerder leeg zijn en zich moeizamer laten opladen.
Het werk van politicus is vast net zo zwaar als dat van leraar.
Politici kennen ook vakantie. Die noemen zij heel chique reces. Zij gaan op reces. Ik zou moeiteloos in hun ritme van recessen kunnen passen, want hun recesperiodes vallen vaak in de schoolvakanties. Het werk van politicus is vast net zo zwaar als dat van leraar. Ook voor een politicus geldt dat het na gedane arbeid goed rusten is. Bijkomen van de hectische bestuurlijke toestanden. Even het hoofd helemaal leegmaken. Nee, ik maak nu niet de flauwe grap dat ze het hele jaar door al leeghoofden lijken te zijn. Ze moeten daar echt af en toe aan toe zijn.
Nu staat de recesperiode vast. Of het werk nu gedaan is of niet, het is reces. President Trump vindt dat zijn congresleden de klus niet hebben afgemaakt. Ze hebben niet precies gedaan wat hij wil en hij vindt dat ze pas met reces mogen wanneer ze zijn verwoestende werk hebben afgemaakt. Goed, dat ze toch de kampeerspulletjes bleven inpakken en de zonnebril opzetten.
In Nederland zien we iets vergelijkbaars. Alleen nu is het niet de hoogste leider die verontwaardigd de mede-politici oproept de camping nog maar even te vergeten en eerst maar eens een deugdelijk kabinet samen te stellen. We kunnen gerust allemaal nog even op vakantie gaan zonder een nieuw kabinet. We verkeren niet in een crisis en ook de samenstellers van een nieuw kabinet kunnen even de zinnen verzetten. Dan kan de Nederlandse voorspoed onder de bezielende leiding van heidenen nog even doorgaan.
In Hoorn zijn ook alle politici officieel met reces. Nu is er wel de afspraak dat er die hele tijd een soort wethouder van dienst blijft voor de lopende en dringende zaken. Wie dat niet is, kun je zien door een mailtje te sturen aan de wethouders. Wanneer je een automatisch berichtje terug krijgt met de mededeling dat de betreffende wethouder even niet bereikbaar is, mag je er bijna van uitgaan dat die op dat moment bezig is het hoofd eens helemaal leeg te maken. Ik vroeg mij even af of het wel zo verstandig is de goegemeente te laten weten dat je op vakantie bent, maar tot mijn geruststelling zag ik dat er niet bij geschreven stond: de sleutel van de voordeur ligt onder de plantenbak rechts van de deur.
In Hoorn staat dit fenomeen bekend als tonnaeriaans denken.
Ook de raadsleden hebben reces. De periode van reces heet bij de pers de komkommertijd. Er valt namelijk weinig te melden over maatschappelijke ontregeling. Daar heb je dan kennelijk toch de politici voor nodig. En toch zul je de komende weken merken dat niet elk raadslid een wijle is ingedut. Ook de verkiezingen komen eraan en dan is het zaak om juist in periodes van stilte eventjes luid te roepen. Maatschappelijke problemen die het hele jaar ondergesneeuwd leken bloeien op en vangen de gretige aandacht van de politicus die zich wil bewijzen als strijdvaardige opkomer voor de burger. In Hoorn staat dit fenomeen bekend als tonnaeriaans denken.
Mijn advies voor hen die van reuring houden is: houd de dagbladen in het oog. Er is meer leed dan je denkt en politici die twee weken reces achter de kiezen hebben zullen het niet kunnen laten om op hoge poten het incomplete college verantwoordelijk te houden voor wat er op straatniveau allemaal is misgegaan.
‘Houd jij dan geen reces of vakantie, Sjaak?’ hoor ik je vragen. Neen, aan dergelijke onzin doe ik niet meer mee. Maar aan die schrijfdrang liggen misschien heel andere zaken ten grondslag. Een bevriend psycholoog raadde mij een nuttige therapie aan. Ik moet echter even wachten op verdere toelichting. Hij is namelijk op vakantie.
