25 november 2017 – Column van Sjaak Grosthuizen: Bevrijding
Er zijn momenten dat ik het zo goed begrijp, wanneer politici ineens de partij verlaten of verruilen voor een andere partij, met behoud van zetel. In de Hoornse gemeenteraad kijkt niemand daar meer van op. Het zou zo maar kunnen zijn, dat raadsleden die nog niet gewisseld zijn van fractie zich gaan afvragen of dat nog steeds een soort deugd genoemd kan worden. Huwelijken worden ook vaker ontbonden dan men tijdens de eerste trouwdag vermoedde.
Meestal overkomt de drang tot politieke overloop individuen.
Meestal overkomt de drang tot politieke overloop individuen. In Hoorn overkwam het zelfs twee complete fracties. De eerste fractie was die van de PvdA, na onbegrepen lijden dat zij ondergingen, omdat zij nooit eens gelijk kregen van hun wethouder. Sociaal Hoorn heten zij tot maart en misschien zelfs nog lang daarna. Niet iedereen had daar begrip voor. De tweede fractie is die van de SP. De hele fractie is nu voor zichzelf begonnen en dit begreep iedereen buiten en velen binnen de partij wel. Het broeide al enige tijd tussen de Hoornse straklinkse volksvertegenwoordigers en hun hoofdbestuur.
Bij de SP moet je niet teveel zelfstandig gaan denken en wil je echt meedoen, dan zul je ouderwets politiek actief moeten zijn. Bij de SP betekent dat: de burgerij op de huid zitten met de politieke boodschap, in marktkraampjes of langs de deuren. Of je nu namens de SP in de raad of in het college zit is van ondergeschikt belang. Wie dat wel doet moet een flink deel van het loon dat je daarvoor vangt afdragen aan de partij. Wie van mening verschilt met de partijleider en/of zijn loon voor het parlementaire werk niet wil afdragen krijgt het moeilijk binnen de partij. Zo zijn hun regels en zo moet het gespeeld worden.
In Hoorn hebben alle vier de raadsleden alsmede de wethouder zich ontworsteld aan dit juk. De ganse rest van de raad en het college en misschien wel iedereen die geen lid is van de SP juichten dit toe. Nergens weegt last en ruggenspraak zwaarder dan bij de SP. Echt socialist zijn kun je ook buiten de SP en dat besef betekende een ongekende bevrijding voor de nieuwste Hoornse partijwisselaars. Hun fractie heet nu Tijdelijke Lijst Socialisten.
Het was ze aan te zien. Ik ontmoette afgelopen dinsdag enkele glunderende TLS’ers. Mathé van Stralen ontving diverse schouderklopjes voor zijn overstap. Nel Douw, de overgestapte wethouder, vertoonde geen enkel teken van schuldbesef en ook ex-Sp-raadslid Sandra van Velse liet berouwvolle gezichtsuitdrukkingen thuis. Op dit moment zijn ze allemaal geen lid meer van de SP. Opluchting alom. De partij, die elke maand driekwart van de vergoeding afpakte en bovendien eiste dat men voor die paar overblijvende centen ook als socialistische Jehovagetuigen de linkse boodschap op straat zou verkopen, staat in Hoorn aan de zijlijn. Dat laten afromen van vergoedingen betekende voor mij dat ik hen bijna beschouwde als een soort heiligen. Ik heb me dan ook nooit laten trakteren door een SP-politicus.
Zij kiezen ervoor om de Hoornse minderbedeelden tot maart nog hartstochtelijk te blijven vertegenwoordigen. In die tijd zitten ze onder een andere fractienaam in de raad en het college. Ik trachtte allerlei namen te bedenken voor die fractie. Naast de pas opgerichte Sociaal Hoorn zou je kunnen denken aan Nog veel Socialer Hoorn, Socialistische Fractie Vrijgemaakt of Socialistische Fractie Zonder Knellende en Betuttelende Banden met Landelijke zich Socialistisch Noemende Partij Met Asociale Regels voor Hun Vertegenwoordigers op Bestuurlijke Plekken. Hoewel ik ook inzie dat die laatste naam iets aan de lange kant is. Dan lijkt hun eigen keuze: Tijdelijke Lijst Socialisten wat beter te zijn, hoewel dat ook vragen oproept.
Wat bedoelen zij met tijdelijk? Is dat: tot maart en dan zie je ons niet meer terug?
Wat bedoelen zij met tijdelijk? Is dat: tot maart en dan zie je ons niet meer terug? Of: na maart bezinnen we ons op onze stappen en zoeken wegen om weer te mogen aansluiten bij de SP, zodat die partij bij eventueel volgende verkiezingen weer terug kan komen in de raad? Zullen zij aansluiting zoeken bij fracties die ook aanleunen tegen het socialistische gedachtegoed? Wat doet Andries Posthuma, de man aan wie het duidelijkst was te zien dat hij lid van de SP was en ook te horen was als hij sprak? Of Alex Smit, de man die ook vaardig commissievergaderingen voorzat, zal hij zich op de politieke vlakte gaan houden? Mathé van Stralen, zo lekker gegroeid in zijn rol als fractievoorzitter, zal het toch niet in zijn hoofd halen ooit terug te keren naar de partij die hem als eerder zo smadelijk behandelde?
Je weet het maar nooit met gelovige voorgangers, maar het gevoel van bevrijding die zij uitstraalden kon ik één op één vergelijken met het gevoel dat Zimbabwanen tentoon spreidden bij de afzetting van Mugabe. Ik feliciteer ze dus van harte met hun bevrijding, met het plotselinge stijgen van hun inkomen en met hun ongeknakte bevlogenheid voor de goede zaak. De website van de Hoornse SP bevat nu geen informatie over de Hoorns SP. Dat het maar lang zo mag blijven.
