16 december 2017 – Column Sjaak Grosthuizen: Kerkpleinvoorspelling
Soms kun je gebeurtenissen voorspellen. Dat gevoel had ik, toen ik afgelopen dinsdag de raadscommissie bezocht. Ze waren vroeger begonnen, omdat men inschatte dat de vergadering wel eens iets langer zou kunnen duren. Dat deed hij ook en ook ik had niets anders verwacht. Op de agenda stond als eerste bespreekpunt: de herinrichting van het Kerkplein. Daar was in diverse voorafgaande vergaderingen al over gesteggeld en dat moest zich voortzetten. En het laatste woord is er nog lang niet over gezegd.
Ze waren er weer bij: de ondernemers van de binnenstad die in de buurt van het Kerkplein hun nering hebben. En de commissieleden aan wie dit heikele onderwerp het best toe vertrouwd kon worden. Wethouder Samir Bashara van wie-een-mooi-plein-wil-hebben-moet-parkeerpijn-lijdenzaken had de fracties vijf scenario’s voorgelegd. Het belangrijkste verschil was steeds het aantal parkeerplaatsen die nog in dat gebiedje werden aangehouden. De hoeveelheid parkeerplekken bleek cruciaal in de discussie die daarop volgde.
De discussie werd voorafgegaan door vijf insprekende burgers. Zij spraken voornamelijk over de zorgen die de Kerkpleinafhankelijke ondernemers hadden wanneer er parkeerplaatsen zouden worden ingeleverd. Eén spreker wist, dat zijn clientèle niet bereid was meer dan 300 meter te lopen voor een boodschap. Zijn winkel zou dan eigenlijk meteen gesloten kunnen worden. Ik heb hem in dat verband niets horen zeggen over het geringe aantal gehandicaptenparkeerplaatsen.
Het viel mij op dat de insprekers in te delen waren in drie partijen. Je had daar de voorzitter van de vereniging van binnenstadwinkeliers, een flinke delegatie ondernemers en een ondernemer met een heel andere mening. Zij zaten ook helemaal apart van elkaar. Om zelfgekozen veiligheidsredenen, vermoed ik. De voorzitter van de ondernemersclub was duidelijk minder streng in het schrappen van parkeerplaatsen, de ondernemers waren mordicus tegen en de afwijkende mening kwam van een horecaondernemer die mooie herinrichtingsplannen voor ogen had met een mooi terras, waar hij absoluut geen rijtje auto’s voor geparkeerd wil zien.
De wethouder had niet geluisterd en kon wellicht verweten worden helemaal niet te willen communiceren.
Ook de fracties toonden verschillen in opvattingen. Het enige bindende idee was dat het Kerkplein op een aantrekkelijke manier heringericht mocht worden. Sommige partijen spraken de ondernemers na dat er zeer slecht gecommuniceerd was. De wethouder had niet geluisterd en kon wellicht verweten worden helemaal niet te willen communiceren. Het leek een verwarrende uitwisseling van ideeën te zijn, maar een paar zaken werden mij wel duidelijk.
Het verwijt dat wethouder Samir niet luisterde kon je vertalen als: de wethouder wil niet precies doen wat wij zeggen, dus hij communiceert niet. De ondernemers op de publieke tribune waren niet te overtuigen op welke manier dan ook. Eenvoudiger is het Jehovagetuigen te overtuigen verjaardagsfeestjes te vieren bij een mooi opgetuigde kerstboom. Nog eerder zou een fervent aanhanger van de ChristenUnie voorstander worden van abortussen of eten zonder een momentje stilte vooraf. Zonder een hoop parkeerplaatsen zou klandizie wegblijven. En wie haalt het in zijn hoofd om burgers uit andere delen van de stad om hun mening te vragen?
Daar moest ik over nadenken. Ik trachtte bij mijzelf na te gaan wat ikzelf zou doen wanneer ik niet meer bij het Kerkplein kon parkeren. Zouden mevrouw Grosthuizen en ik dan voortaan maar niet meer een overheerlijke pannenkoek nuttigen bij Koning Pannenkoek? Zou ik me voortaan maar behelpen met de Schotse whisky’s die in supermarkten te verkrijgen zijn? Zou ik pas mijn leuke consumentenbehoeften bevredigen wanneer ik in een binnenstad van een andere gemeente zou vertoeven? Wat ging er eigenlijk altijd door mij heen wanneer ik ontdekte dat bij het Kerkplein alle parkeerplaatsen bezet waren? Ging ik dan teleurgesteld naar huis met het voornemen de binnenstad van Hoorn nooit meer te bezoeken? Met mij zijn veruit de meeste burgers van Hoorn geen inwoners van de omgeving van het Kerkplein. We zijn wel allemaal klant op zijn tijd.
Naast die ene fractie die elk scenario afwees en nog geloofde in reële gesprekken met Kerkpleinondernemers waren er ook fracties die de herinrichting belangrijker vonden. Er zullen nog heel wat steggelmomenten komen over dit punt. Daar zijn we goed in in Hoorn. In plaats van de Poort van Hoorn komt nu het Kerkplein van Hoorn als hèt verkiezingsitem. Ik denk dat dit ook iets is om te kunnen voorspellen.