3 februari 2018 – Column Sjaak Grosthuizen: Een fractievergadering
(Overeenkomsten met bestaande personen berust op puur toeval)
Het doek gaat open. Roger, Simon en Levent zitten om een tafel in de kantine van het gemeentehuis. Roger kalm, Levent in afwachtende houding en Simon staat op springen
Roger: Simon, Levent, welkom. We zullen even de afgelopen raadsvergadering evalueren en dan …
Simon: Precies, Roger, daar wil ik meteen even op inspringen. De …
Roger: (Onverstoorbaar, maar met enige nadruk op de eerste woorden) En dan … bekijken we hoe we dit verder uitrollen in de aanloop naar de verkiezingen.
Simon: (Ingehouden) Heel belangrijk Roger, heel belangrijk. Ik kom graag even terug op ….
Roger: We gaan bekijken op welke manieren we de strategische zetten plaatsen, zowel in de raadzaal als in de stad. Dat is ook belangrijk, zijn jullie het daarmee eens, Levent en Simon?
Levent: Helemaal mee eens, Roger.
Simon: Even over de evaluatie…
Roger: Ja, Simon, laten we het even over de evaluatie hebben. Had jij moeite met wat er in de raadsvergadering door ons is gezegd?
Simon: Ja en nee, Roger en ook Levent. Ik weet niet of onze wilde motie over wie wel of niet achter de flexwoningen staat helemaal het effect heeft opgeleverd die we wilden.
Roger: Het was toch zonneklaar, Simon, dat wij met de VVD de enige partij waren die zich duidelijk achter de bewoners opstelden. Twee wijken waren vertegenwoordigd. Die hebben we straks binnen Simon. Wat is dan je bezwaar?
Simon: Het is goed wanneer we die wijken achter ons krijgen, Roger, maar past de manier waarop wel goed bij ons?
Roger: Hoe bedoel je?
Simon: Het werd toch zonneklaar dat de flexwoningen niet bevolkt worden door diverse groepen van mensen, waar de buurt zo tegen is?
Roger: Terecht tegen is, Simon, terecht tegen. En we moeten niet alleen de VVD daar de voordelen van laten plukken. Wij willen dit keer eens groter worden dan de VVD. Dat vindt jij toch ook Levent? Zeg jij er nou iets over.
Levent: Helemaal met je eens, Roger. We moeten groter worden dan de VVD.
Simon: Maar Levent, kijk nou eens naar de mensen die wij voor ons willen winnen. Daar zitten een hoop mensen bij die … laat ik het zo zeggen … die mensen met een niet-Nederlandse achtergrond niet in hun wijk willen hebben. Jij moet je toch ook thuis blijven voelen bij onze fractie?
Roger: Levent zal nooit het gevoel krijgen dat wij zijn achterban in de steek gaan laten, wat jij, Levent?
Levent: Nee natuurlijk niet. De Turkse gemeenschap is niet vergeten wat jij voor ze hebt gedaan en wat je voor hen betekent, hoe lang dat ook geleden is.
Roger: Precies Levent, en dat gaat ook jouw taak weer worden: de hele Turkse gemeenschap kan op ons blijven stemmen. Kijk, de PvdA, nee, sorry, Sociaal Hoorn gaat het de komende tijd doen zonder hun Turkse troef Dilek. In dat gat kun jij duiken.
Levent: Ga ik ook doen, Roger. Dat gaat lukken.
Roger: Heb ik ook alle vertrouwen in, beste Levent. Wij weten dat we op jou kunnen bouwen.
Simon: Maar die mensen in de Nieuwe Steen en in de Bangerd en Oosterpolder zullen niet hard achter Levent aanlopen. Sorry Levent, dat ik het zo zeg.
Roger: Simon, waar ben je nu bang voor? Jij en ik wonen in De Nieuwe Steen. Hoeveel Turken wonen er nu helemaal in onze wijk? En hoeveel Marokkanen, Polen, Eritreeërs en ga zo maar door. Toch bijna niets? En in de Bangerd is dat ook zo. En dat willen we zo houden, toch?
Simon: Ik kan het niet helemaal met je eens zijn, maar je hebt gelijk. Maar ben je niet bang dat ze denken dat wij een soort alliantie hebben met Thierry Baudet?
Roger: En wat dan nog? Kijk de VVD probeert kiezers te trekken die achter Wilders aanlopen. Dan heb ik liever een beschaafd iemand als Baudet. Jij en ik zijn toch ook mensen met een gedegen opleiding? Ik spreek dan niet veel Latijn, maar ik denk toch aan de Latijnse spreuk: veni, vidi vici. En het mooie Simon, is natuurlijk ook dat we mensen met behoefte aan sociale opvang kunnen bedienen. Daarom ben jij bij mij gekomen. En Levent past ook goed bij ons om de mensen zonder opleiding aan ons te binden. Wij hebben, Simon, wij hebben alles in huis om iedereen te bedienen. Vertel mij niks over de Horinezen en Hoornaars. Ik ken ze. Dat weet je toch?
Simon: Maar die mensen die met die flexwoningen uit de brand geholpen kunnen worden, die willen we toch niet in de steek laten ?
Roger: Simon, Simon, nu loop jij al zo lang mee in de politiek. Jij weet net zo goed als ik, dat er waarschijnlijk niemand bij zit die op welke partij dan ook zal stemmen. Maar, ga jij nu ineens heel sociaal doen? Je bent naar mij gekomen omdat je een zinkend schip wilde verlaten.
Simon: Oké, daar hebben we het nu niet over. Maar een tweede ding: vind je het niet heel onbeleefd om door te blijven drammen wanneer de burgemeester er tussendoor wil komen?
Roger: Simon en ook jij Levent, luister! De burgemeester is niet de baas van de gemeenteraad. Wij, wij met ons drieën hebben daar meer te zeggen dan hij. En als ik gewoon door blijf praten, wanneer Jan me zo nodig wil zeggen dat ik moet stoppen, dan ga ik door. Jan kan me wat. Het is mijn raad! Simon, welke Westfriese gemeente houden wij voor ogen als dé voorbeeldgemeente?
Simon: Eh … Koggenland?
Roger: (verbaasd) Koggenland? Hoor ik jou zegen: Koggenland? Nee maar Simon, ik vrees dat je nog heel wat moet leren. In Koggenland gebeurt niks waar wij iets aan kunnen hebben. Koggenland leeft niet. Politiek gesproken. Levent, welke gemeente wel?
Levent: Enkhuizen.
Roger: Juist! Enkhuizen en weet je waarom Simon? In Koggenland hebben ze het complete college nog zitten, maar Enkhuizen is de enige gemeente waar het hele college uit 2014 volledig weg is. Inclusief de burgemeester.
Simon: Maar we willen toch niet dat een gemeente onbestuurbaar wordt?
Roger: Ik weet niet of jij wel goed naar me geluisterd hebt, Simon, voordat je de overstap naar ons maakte. Wij hebben niks met de bestuurbaarheid van de gemeente. Het gaat ons erom weer een grote fractie te worden en dat gaat ons niet lukken, wanneer een college alles braaf en naar tevredenheid regelt. De kiezer moet ontevreden zijn, Simon! Met ontevreden kiezers hebben wij veel meer dan met tevreden kiezers.
Simon: En daarom doe jij zo je best om de kiezers in onze stad ontevreden te manken? En wil je ze ook ontevreden houden dan?
Roger: Precies! Daar gaat het om. Wij hebben er niks aan om tevreden kiezers weer tevreden te krijgen. Dan raken we ze weer kwijt. Met onze boodschap dat er niks deugt aan het beleid komen wij als partij een stuk verder. En hopelijk verder dan de VVD, want wij zijn nog eens een lokale partij ook en dat scoort tegenwoordig als een gekke. En probeer jij je eens in te denken, hoe mooi het is van een grote fractie fractievoorzitter te worden.
Levent: Wie wil er nog koffie?
Roger: Graag Levent, jij snapt wat het belangrijkste is van vergaderen.
Doek