17 februari 2018 – Column Sjaak Grosthuizen: Dag Arthur
Politici kennen een ‘finest hour’. Het wordt onthuld bij hun overlijden. Ruud Lubbers heeft vast en zeker een heleboel gedaan in zijn leven, maar na zijn overlijden horen we bij elk nieuwsprogramma alleen dat hij de langstzittende premier van Nederland was, dat hij met stevige hand ons land uit een crisis heeft geloodst en dat hij met wollig taalgebruik met je mee wilde denken.
Waarom zou je wachten op zijn dood?
Toen hij nog volop bezig was tijdens zijn finest hours las je nergens dat hij er toen midden in zat en bij afloop ervan zei ook misschien niemand dat zijn mooiste jaren er nu op zaten. En over de uren daarna, die hij zelf als fijn ervoer, hebben we het liever niet. Zouden we nu al iets kunnen zeggen over de finest hours van Halbe Zijlstra? Waarom zou je wachten op zijn dood? En je hebt natuurlijk ook kans dat zijn mooiste uren nog moeten komen. Je mag je hart alvast vast houden.
Sven Kramer zit volgens veel sportjournalisten en zeker ook volgens zijn fans aan het einde van de periode waar hij over tig jaar om zal worden herdacht. Soms is het gewoon niet mogelijk om verder boven die periode verder uit te stijgen. Ik denk aan Johan Cruijff, die zo beroemd is geworden, dat zelfs de spellingcontrole een foutmelding geeft wanneer de de j of een f’je vergeet.
Deze week was de laatste keer te beleven van het voorzitterschap van Arthur Helling in de Hoornse raadscommissie en raad. Hij was nog even voorzitter van de raadscommissie en toen, precies op zijn vijftigste jaar, werd duidelijk dat van zijn Hoornse politieke tijd de mooiste uren achter de rug waren. Aanstaande dinsdag zal misschien de laatste zijn in zijn hoedanigheid van raadslid. Wordt dat voor Arthur de laatste activiteit van zijn finest hours? Welke wapenfeiten zullen worden opgediept?
Arthur Helling, de grote man van de Hoornse D66, heeft men eigenlijk nooit kunnen betrappen op onzinnige uitlatingen. Zeker niet voor electoraal gewin. Van zijn politieke statements kon je nooit zeggen dat het ook maar een mening was. Ook in zijn periode als wethouder boetseerde hij beleid waar men wat aan had. Je hoort er niet meer over en Arthur zal er ook nooit naar verwijzen. Ik heb nooit begrepen, waarom hij niet weer wethouder werd. Is het omdat er in zijn leven nog meer bestaat dan lokale politiek?
Hij is pas vijftig en hij heeft zoveel kwaliteiten dat het nog best zo met hem kan gaan, dat je bij zijn verscheiden zijn politieke activiteiten hooguit terloops noemt. Maar dan, dat denk ik dan, zal hij toch een tijdje alle registers nog stevig moeten open trekken en de wereld op andere plekken veranderen. Het kan hem vast nog lukken ook.
‘Wil jij echt aan dit uurtje herinnerd worden?’
Ik denk aan meer mensen die nu nog herdenkwaardige uren aan het maken zijn in de Hoornse politiek en die na de komende verkiezingen waarschijnlijk op zoek moeten gaan naar andere terreinen om onvergetelijkheid te verwerven. De tand des tijds zal veel van de glanzende plekken kunnen afschrapen en dan kun je voor de kiezers van straks een totaal onbekende figuur blijven.
Vorig jaar nog las ik enkele columns terug uit de tijd dat ik net bij de radio was gevraagd. Dan komen namen langs die enige weemoed oproepen, maar bij wie ik soms dieper moet graven om te ontdekken wat hen een beetje onvergetelijk had moeten maken. Mijn geheugen is niet zo sterk, maar het collectieve geheugen van de Hoornse burgerij zal vast ook minder bestendig zijn dan de bladzijden waarop hun daden staan uitgetypt. Misschien hoort het fenomeen ‘finest hours’ voornamelijk bij mensen die op alle bereikbare televisiestations te zien zijn geweest.
Arthur Helling zullen we in Hoorn gaan missen als politicus en misschien zullen anderen dat over een aantal jaren weer van hem zeggen, wanneer hij dik verdiend een AOW-aanvraag gaat indienen. Maar ik wacht daar niet op. Wie weet, blijft in de raadzaal nog de geest van Arthur rondzweven, die elke politicus die uit de bocht dreigt te vliegen influistert: ‘Wil jij echt aan dit uurtje herinnerd worden?’
Ik zeg nu al: Arthur, bedankt voor de vele fijne uren Hoornse politiek.
