11 augustus 2018 – Column Sjaak Grosthuizen: School maken tijdens het reces
Een gemeentebestuur op reces krijgt af en toe stevige happen moeilijk te verteren materie toegeschoven. Je zult als raadslid of als collegelid maar een reisje geboekt hebben naar een ver koel land. Moet je dan elke dag, tijdens een verkwikkend buitje, de ontwikkelingen in je stad op de voet blijven volgen? Moet je, terwijl je geniet van een waterig zonnetje, alle appjes blijven lezen en beantwoorden? Kun je op aandrang van je partner en eventuele kinderen de vakantieboel gewoon even de vakantieboel laten? Of dien je, vanuit een ononderbroken verantwoordelijkheidsbesef direct huiswaarts te keren en je terstond te bemoeien met heftige kwesties?
Dat er op het bordje van de Hoornse politici een lading hete brei bevindt moge duidelijk zijn, wanneer we de plannen rond het missiehuis ontvouwd zien worden in de regionale krant. Na lange tijd van onzekerheid en aftasten blijken er tussen belanghebbende partijen ineens vergaande plannen te zijn gesmeed om dan eindelijk iets concreets te gaan doen met het gebouw dat stond te verkrotten. Diverse mogelijkheden zijn in de afgelopen jaren langsgekomen, zowel bij wethouders als bij de raden. Het gebouw dat voor één miljoen is gekocht van de gemeente moet nu een veelvoud gaan opleveren voor de bouwondernemer, want hij heeft ook het recht om een paar centen te verdienen.
Voor mij als buitenstaander en voor raadsleden die zich nu ook buitenstaander voelen doemt de vraag op, wat er allemaal in de afgelopen twee jaar concreet is afgesproken. Het college heeft zichzelf tot buitenstaander uitgeroepen door alle ruimte te bieden aan de bouwmaatschappij die iets van plan was op de woningbouwmarkt en een soort van voedseldinges. Omdat in de afgelopen jaren meerdere varianten geopperd werden, die stuk voor stuk niet haalbaar leken te zijn zonder dat de koper van het missiehuis er paar centen aan zou kunnen verdienen, leek iedere speler aan de bestuurlijke kant van het spel in de afwachtstand te zijn geraakt.
Ineens, tijdens het reces, blijken er knopen te zijn doorgehakt.
Ineens, tijdens het reces, blijken er knopen te zijn doorgehakt. Er komen woningen en er komt een school. Woningen, uitsluitend bedoeld voor hen die het kunnen betalen en een school met een iets andere opzet dan we in Hoorn al hebben. En men gaat meteen aan de slag. Ja, ho even, denken op dat moment Hoornse politici die de tijd namen de Hoornse editie van de regionale krant te lezen. Gaat dat zo maar? Moesten wij daar niet eerst iets over te zeggen hebben? Waar blijven de sociale huurwoningen? Waren de reeds bestaande scholen al in overleg geweest?
Vorige week meldden zich de eerste Hoornse politici en deze week lieten nog meer van zich horen en geen van hen stond te juichen dat er nu eindelijk beweging in de zaak zit. Aart Ruppert van VOCH had de nodige vragen over de woningen. De legendarische fractievoorzitter van FT vroeg zich af waarom een leeggekomen schoolpand in zijn mooie wijk niet wordt gebruikt door de school en dat er juist woningen voor die mensen die het financieel niet helemaal voor elkaar hebben in dat gebouw in zijn mooie wijkje moeten komen. Dick Bennis van het CDA en Robert Vinkenborg van HOP verwijten het college dat zij de regie volledig uit handen heeft gegeven. Zo krijgen een projectontwikkelaar en een schoolbestuur, die er niet tegenop ziet via de rechtbank haar gelijk te krijgen, de vrije hand. In Deventer kan men daar over meepraten.
Dan maar geen reces, zie ik de nog in Hoorn verblijvende politici denken.
Het bestuur van de Ida Gerhardt School is niet ingegaan op de suggestie van wethouder Ben Tap om over huisvesting eens overleg te hebben met de partij aan wie de Hoornse gemeente dat heeft overgelaten. Er is geen overleg geweest, zeggen de mensen achter de Stichting Onderwijs Huisvesting Hoorn. Wethouder Samir Bashara was er tot nu toe van overtuigd dat het onderwijsveld in Hoorn een ‘harmonieus veld’ is. Het ziet ernaar uit dat nu een mooi veld is geschapen dat door juristen zal worden opgevat als een interessant verdienmodel.
‘Dit schreeuwt om uitleg!’ roept Robert Vinkenborg en hij heeft, evenals de andere wakkere politici, gelijk. Daar gaan hun vakantieplannen! De anderen worden vast en zeker teruggeroepen. Dan maar geen reces, zie ik de nog in Hoorn verblijvende politici denken. Ach ja, je bent bestuurder of niet natuurlijk. Dit wordt een leerproces voor de nieuwe en oude raadsleden. Zullen zij voldoende school maken?
