1 juni 2019 – Column Sjaak Grosthuizen: Het Huis van de Stad 1
Hoorn is toe aan een nieuw gebouw voor het stadsbestuur. Het huidige stadhuis voldoet niet. Je wordt er volgens ingewijden doodziek en je stookt je arm en een flink deel van de ruime is overbodig. Je kunt natuurlijk andere organisaties lokken om de restruimte op te vullen, maar die willen ook niet opgezadeld worden met uit de hand lopende stookkosten en ziekmakende werkplekken. Je kunt natuurlijk de hele zaak renoveren, zodat alles zal voldoen aan de normen zoals die in 2030 verordonneerd zullen worden, maar dan ben je duurder uit dan nieuwbouw.
Zo ongeveer moet je de stand van zaken zien in de discussie over de keuze: nieuwbouw of renoveren. De raadsleden zijn in de afgelopen weken in speciale sessies bijgepraat en dan zou je toch kunnen denken dat iedereen met de kennis van dit moment ongeveer hetzelfde zou kiezen, maar dan ken je de Hoornse raadsleden niet goed. Hoewel het eigenlijk een zakelijk besluit zou moeten worden, spelen er ook emoties mee. Sentimenten misschien, maar ook inzichten die niet door ieder worden gedeeld, hoe vaak je die ook zou herhalen.
Er komen namelijk allerlei onverwachte tegenvallers uit onvermoede hoeken tevoorschijn.
Nu lijkt het er een beetje op dat het college het liefst aan nieuwbouw denkt en in de argumentatie de accenten legt op de voordelen daarvan. Het allerbeste argument heeft natuurlijk met de kosten te maken. Nieuwbouw zou op den duur goedkoper zijn. Het is echter ook het argument waarmee in vele jaren tijds op veel plekken in de wereld dingen zijn neergezet die helaas een stuk duurder uitvielen dan in de planning was voorgespiegeld. Er komen namelijk allerlei onverwachte tegenvallers uit onvermoede hoeken tevoorschijn.
Een van de zaken die waarschijnlijk kostenopdrijvend zullen werken is de aanbesteding. De bouwer die de opdracht binnensleept zal gebruikmakend van het enthousiasme waarmee wordt gestart met de bouw voor een bedrag waarvoor de zuinigere partijen bijna hun argwaan verliezen, ons binnen de kortste keren duidelijk maken dat factoren buiten zijn wil om, het bouwen voor die prijs onmogelijk maakt. We zullen helaas enkele mooie zaken moeten schrappen, om te beginnen met de stoep van mooi steenmateriaal uit verre berggebieden. Of we moeten met een extra krediet de realisatie van de oorspronkelijke plannen mogelijk maken.
Ik ben niet zo’n pessimist dat ik alvast het telefoonnummer opzoek van het VARA/BNN-programma Kanniewaarzijn. Ik vrees dat er nu al fracties zijn die dit willen voorkomen door er maar helemaal niet aan te beginnen. De Realistische Partij gaat daarin het verst. Geen poespas voor duur geld van onze burgers. Waarom die dure aanpassingen die over 10 jaar pas aan de orde zijn? In die koers dus. Ook HOP waarschuwt voor onvermoede aanslagen op het gemeentebudget. Informatie, echte informatie over de plannen, daar kunnen zij pas iets mee. Daar staan dan partijen als VVD en VOCH (sorry: VOCHoorn!!!) tegenover, die de ambtenaren liever vandaag dan morgen willen bevrijden uit een gebouw dat een regelrechte aanslag blijkt te zijn op hun gezondheid. En hoe mooi is het niet wanneer ook anderen kunnen profiteren van nieuwe eigentijdse faciliteiten?
Alleen dat laatste moeten we nog even stilhouden, want dat beslissen we in de volgende stap.
Het spannende is natuurlijk, dat de praktijk van de bouw van een dergelijk project altijd anders is dan elke met meerderheid van stemmen overeengekomen theorie. Natuurlijk, er zullen ook enkele prachtige voordelen opdoemen aan de horizon, zodat de instemmende goegemeente eens een lange neus kunnen maken naar de miesmuizers die er nu nog niet aan willen. En zijn er al partijen die hebben aangegeven mee te willen liften in de nieuwbouw? De directeur van onze bibliotheek opperde zoiets al aan het begin van de vergadering en heeft ook de streekomroep WEEFF niet gefluisterd dat zij graag een paar kamertjes wil benutten?
We gaan er gewoon met de neus bovenop staan. Er komt geen toneeltoren in of aan het gebouw, dus het kan allemaal best meevallen. Het huis van de Stad in de Poort van Hoorn zal het het kunnen worden. Alleen dat laatste moeten we nog even stilhouden, want dat beslissen we in de volgende stap. We gaan niet in één keer alle verrassingen prijsgeven. (wordt vervolgd)
