9 februari 2019 – Column Sjaak Grosthuizen: Het Pact van Westfriesland 7.1
Vijf jaar geleden toog ik met cameraman naar het Hoornse stadhuis omdat daar ten overstaan van de pers kond werd gedaan van een nieuw initiatief: Het Pact van Westfriesland. Twee burgemeesters spraken daar de ambitie uit om onze regio binnen vijf jaar te laten uitgroeien tot een van de top tien meest aantrekkelijke regio’s van Nederland. Onno van Veldhuizen en GertJan Nijpels toonden getweeën hun bereidheid en capaciteit om echt samen te werken.
In de jaren erna heb ik diverse Westfriese bestuurders gevraagd naar hun visie op deze ambitie. Geen van hen maakte een tactische terugtrekbeweging. Sterker nog, zij spraken lovend over deze ambitie en hoopten dit inderdaad te kunnen waarmaken. Het waren ook niet zomaar wat doelstellingen die in het pact waren opgenomen. Men hoopte te kunnen scoren op een aantal terreinen: ruimtelijke kwaliteit, leefbaarheid, infrastructuur, arbeidsmarkt en onderwijs, innovatie en omdat het er tegenwoordig bijna altijd bij hoort: duurzaamheid.
zo goed mogelijk inzetten voor hun belangen, hun lokale belangen om preciezer te zijn
In het pact werden de onderwerpen verder uitgewerkt en geloof me, het was niet mis. Dat beloofde hard werken voor de colleges, raden en ambtelijke apparaten van de zeven gemeentes. De colleges en een deel van de ambtelijke apparaten stonden al klaar. Toen nog de gemeenteraden en ook de gedeputeerden van de provincie. En misschien waren die de moeilijkst te nemen hordes. Gemeenteraden worden gekozen door gemeentenaren die erop vertrouwden dat hun uitverkoren fractievertegenwoordigers zich zo goed mogelijk inzetten voor hun belangen, hun lokale belangen om preciezer te zijn.
Langzaam maar zeker raakte ook bij mij het dossier Het Pact van Westfriesland in de periferie van mijn gezichtsveld. Tot deze week. Toen duidelijk werd dat de vijf jaar waarbinnen de ambitie zou moeten zijn omgezet in concrete resultaten om waren. Er werden nieuwe stappen ondernomen, afspraken gemaakt om nog veel verder te komen en aan de aanduiding 7.1 dienen wij te begrijpen dat er al heel wat tussenstappen zijn gezet. Veel meer dan we zouden vermoeden wanneer de nieuw omschreven ambitie simpelweg 2.0 zou zijn genoemd. De terechte vraag nu dient te zijn: en, hebben we alles kunnen waarmaken? Kijken nu alle Nederlandse regio’s op tien na jaloers naar Westfriesland, waar alles nu zo prettig en voorbeeldig is waargemaakt?
Ik mis zoveel nieuws dat ik niet kan zeggen of er al berichten de ronde hebben gedaan dat regio Westfriesland nu inderdaad behoort tot de tien meest aantrekkelijke regio’s. Natuurlijk staat het ieder in dit gebied vrij om dat inderdaad zo te voelen. Mevrouw Grosthuizen en ik bezoeken wel eens familie in Haarlem, Noord-Brabant of in de kop van Noord-Holland en telkens hoor ik mevrouw Grosthuizen bij thuiskomst in Hoorn verzaligd zuchten dat het toch wel fijn is om weer thuis te zijn. Dat telt voor mij eerlijk gezegd meer dan een officiële bekendmaking van een regioranking.
maar beter is het dat wij, Westfriezen, elkaar blijven in de strijd tegen de rest van Nederland
Af en toe hoor ik raadsleden tekeer gaan over gemeenschappelijke regelingen met de andere gemeenten in Westfriesland. Dat betreft dan scheefgroei tussen verwachtingen en wat er wordt waar gemaakt. En toch ook wel eens dat het toch maar goed is dat we met de regiorest op een door hen op democratische wijze tot stand gekomen goed bevonden lijn zitten.
We hebben terecht een pact gesloten waar we niet onderuit willen komen. Een Enkhuizexit is natuurlijk wel te overleven, maar beter is het dat wij, Westfriezen, elkaar blijven in de strijd tegen de rest van Nederland. En natuurlijk zijn er van die regio’s in Nederland die van ons pact hebben gehoord en dan denken dat zij het beter kunnen. Zou er een wedstrijdje aan de gang zijn tussen regio’s die het beste willen scoren? Ik zou zeggen: zullen wij die regio’s een poepie laten ruiken? Allemaal de schouders eronder en weg met onderling gekissebis.
Samen zijn wij sterker, beter en veel aantrekkelijker dan de rest. Maar ik hoop dat raadsleden er niet van schrikken, wanneer blijkt dat we in die voortreffelijke praktijk als één regionale gemeente voor de dag lijken te komen. Is Westfriesland een schip dat bestuurd wordt door zeven kapiteins en zeven verschillende bemanningen? Dan kan dat wel eens uitlopen op een zwalkkoers die ons nergens zal brengen. Maar gelukkig lijkt er nog steeds een variant 7.2 mogelijk te zijn.
