17 oktober 2019 – Column Peter Ursem: Hans
Hans Langbroek is niet meer. Het krantenberichtje met foto viel mij meteen op. Ik ga niet beweren dat ik Hans goed heb gekend. Ik ken hem voornamelijk uit krantenberichten, wanneer er weer gesteggel was in de Enkhuizer politiek. Hans Langbroek roerde zich daar overduidelijk. In Enkhuizen was er tijdens de vorige raadsperiode behoorlijk veel hommeles en in mijn beeldvorming was Hans daar altijd een van de deelnemers in de discussies. Hij ging ze niet uit de weg en dat heeft men geweten.
Vanuit het verre Hoorn tracht ik politieke ontwikkelingen in Westfriesland te volgen en af en toe te duiden. Voor omroep Weeff waagde ik af en toe een sprongetje naar de regio, om er een column over te kunnen maken. Voor de beeldvorming was ik dan voornamelijk aangewezen op berichten uit de geschreven pers. Met mij zou menigeen van Hans Langbroek het beeld kunnen krijgen van notoire dwarsligger. Dat was hij dan ook met behoorlijke regelmaat. Zijn fractie Enkhuizer Alternatief kwam steevast met alternatieven.
Tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen hielp ik mee om in alle gemeenten van Oostelijk Westfriesland een radio-uitzending te maken, waarin alle partijen met elkaar in discussie gingen over lokale onderwerpen. Hans liep daar rond in een outfit, die ik niet meteen bij een raadslid had vermoed. Alternatief, maar niet om alternatief te zijn, maar met duidelijke doelstellingen. Ik maakte Hans daar mee als iemand die de lokale politiek uiterst serieus neemt. Geen gerommel met mijn stad, dat straalde hij uit.
In de krant wordt gewag gemaakt van zijn bevlogenheid. Die was er. Het ging hem niet om het pluche, maar om de standpunten. De toon waarop die standpunten naar voren gebracht werd, kwam altijd één op één overeen met de vurigheid die zijn betogen nodig hadden om de andere politici te bereiken.
Hans Langbroek is niet meer. Vlak voordat hij definitief afscheid nam van zijn stad, kreeg hij de waardering in de vorm van de gouden stadsspeld. Die komt hem toe. Enkhuizen zal het zonder hem moeten doen. Wie treedt er in zijn voetsporen? Wie maakt het gemis voor Enkhuizen goed? Dat zal niet gaan op de manier waarop Hans dat deed, maar de intenties, de gedrevenheid, het oog gericht op zaken die er werkelijk toe doen en de openheid in het politieke steekspel, zal Enkhuizen nodig houden. Hans Langbroek is niet meer. Wie durft het aan hem waardig te vervangen?
