Politieblog van brigadier Daniëlle: Poppenvrouwtje
Deze blog is afkomstig van de facebookpagina Politiebasisteam Hoorn
We krijgen de melding om naar een appartementencomplex te gaan waar een oudere dame roerloos op de keukenvloer ligt.
Als we aankomen, staat de huismeester op ons te wachten. Hij heeft een loper van de voordeur. Naast hem staat een mevrouw van de breiwinkel die de politie heeft gebeld. Zij kwam de bestelde bolletjes wol van de bewoonster brengen en had haar door het raam van de keuken op de grond zien liggen.
We lopen voorzichtig naar de keuken. Daar ligt een bejaarde vrouw op haar buik op de vloer en er loopt een klein beetje bloed uit haar mond. Haar bovengebit ligt een stukje verderop op de keukenvloer. We checken in haar hals of ze nog een hartslag heeft, maar ze voelt koud aan.
De vrouw van de breiwinkel is zichtbaar aangedaan en vraagt of ze weg mag. Na het noteren van haar gegevens blijven mijn collega en ik in de hal achter. Het is nu wachten op de officier van dienst (OvD) en de schouwarts. Aangezien dit enige tijd duurt, is er genoeg tijd om de woning vanaf de hal in me op te nemen.
De huiskamer is klein en overal staan of zitten poppen. Op de bank is een plekje van ongeveer 50 centimeter vrijgemaakt. Er ligt een gehaakt kleedje. Aan de eettafel is één stoel vrijgehouden. Verder zijn overal poppen. Elk hoekje, zitplekje en plankje is bezet. De poppen dragen vermoedelijk door mevrouw met zorg gehaakte of gebreide jurkjes.
Van alle kanten worden we door deze poppen bekeken. Het zou een scene kunnen zijn uit een horrorfilm, maar het tegendeel is waar. Ze kijken allemaal vriendelijk uit hun ogen en zien er vrolijk uit.
Als de schouwarts is geweest om de natuurlijke dood vast te stellen, gaan wij op zoek naar een adressenboekje om de familie in kennis te stellen. Er zijn alleen geen kinderen die we moeten vertellen dat hun moeder is overleden noch kleinkinderen die we moeten vertellen dat oma er niet meer is. Er is niemand. Alleen de poppen.
Ik merk dat het wat met me doet en denk aan mijn eigen oma. Ik moet deze week maar eens bij haar op de koffie gaan…
