3 september 2020 – Column Peter Ursem: Donald of Fred
Ik ben geen jurist, zeker geen kenner van het Amerikaanse strafrecht, maar het zou zo maar kunnen dat Donald Trump, de president in eigen persoon, ooit aangeklaagd wordt wegens het plegen van massamoord op de eigen burgers. Doorgaans zijn presidenten van dictaturen de vanzelfsprekende figuren om voor een dergelijk feit aangeklaagd te worden. De VS zijn geen dictatuur, hoewel de huidige president diverse stappen ondernam om als eerste dictator van dat land in de geschiedenisboekjes te komen.
Een regeringsleider die de vrije pers tracht te breidelen, slechts de hem goedgezinde rechters aanstelt en de verkiezingen manipuleert kun je eigenlijk alleen maar als dictator bestempelen. Deze zaken, die we Donald Trump met niet aflatende ijver in de praktijk zien brengen maken hem nog niet tot een verdachte in een massamoordzaak. Voor zo’n beschuldiging moet je kunnen aantonen dat de man moedwillig maatregelen neemt of tegenhoudt waardoor mensenlevens verloren gaan.
Ik ga er maar vanuit dat de berichtgeving in de Nederlandse media over het algemeen redelijk objectief zijn en niet slechts door censors van de regering zijn aangepast. In die berichten heb ik de afgelopen maanden opgepikt, dat de VS ruim 180.000 overledenen aan covid-19 kennen en dat dit beschaafde hoogontwikkelde land gemiddeld veel meer slachtoffers van het virus kent dan menig ander beschaafd geacht land.
Ik wil absoluut niet beweren dat je Donald Trump verantwoordelijk moet houden voor elk van die slachtoffers, maar een substantieel deel zou gevrijwaard zijn gebleven, wanneer het beleid anders was geweest. Uit wat de media in ons land over de aanpak van Trump beschreven, kon ik begrijpen dat hij moedwillig de hulp waar men in bijvoorbeeld New York om schreeuwde heeft opgehouden. Dat gold voor meer gebieden die voornamelijk democratengezind zijn. Ook door zijn ontkenning van de ernst van de besmettingen en het ontkennen van de noodzaak afstand te houden zijn meer mensen getroffen door het virus dan onvermijdelijk was.
Ach, passende straffen bedenken zou een grimmig genoegen zijn.
Men kan dit daar genoeg redenen vinden om hem aan te klagen en te veroordelen. Een van de straffen zou kunnen zijn dat hij alsnog een fatsoenlijke belastingafdracht moet betalen over alle jaren dat hij daar onderuit gekomen is. Ach, passende straffen bedenken zou een grimmig genoegen zijn.
In ons land hebben we nu ook een regeringskopstuk die de coronaregels moeilijk na te leven vindt. In andere landen zijn ministers om een dergelijke reden afgetreden. Ik weet niet of onze Ferd Grapperhaus rondstapte met de gedachte quod licet Jovi, non licet bovi. De spreuk die de Romeinse heersers hanteerden om zich boven het gepeupel te verheffen. Ik zag hem wel met de nodige krijgshaftigheid bekend maken hoe hij criminele misstanden zou aanpakken. Een dergelijke robuuste aanpak zou hij ook bij de aanpak van virusvandalen voorstaan.
Totdat hij zelf in de val stapte van een zeer bijzondere familiegebeurtenis. Een bruiloft. Zijn eigen bruiloft met een vrouw die ook een andere Ferd Grapperhaus kent dan wij dienen te zien. Een familieman, een vriendenman, een wat-lief-dat-jij-er-ook-bij-bentman. Een bruiloft is evenals een uitvaart een bijeenkomst met een enorme vracht emotie. Die wordt door ieder die erbij komt in grote zakken, tonnen en kisten mee naar binnen gesjouwd en die moet je delen, anders klopt er iets niet.
En wat fantastisch dat er dan mensen zijn die dit weten vast te leggen met het doel daar exclusieve aandacht en flinke oplagen mee te scoren. Je mag er alles van vinden, maar ik denk dat het goed is dat het gebeurde. Ferd Grapperhaus ervoer dat het uitvoeren van zijn eigen richtlijnen niet altijd vatbaar zijn voor rechtlijnige uitvoering. Daar heeft hij op een snoeiharde manier kennis van genomen. De opvattingen over handhaven en strafmaatregelen werden direct bijgesteld.
Wanneer je Grapperhaus en Trump met elkaar vergelijkt, dan zie je in eerste instantie misschien een heldhaftige houding, maar onze bewindsman is gevoelig en leerbaar gebleken. Wat gun ik die Amerikanen toch van harte een Grapperhaus.
