16 maart 2022 – Column: Peter Ursem: Modder
Wanneer je deze column leest, heb je waarschijnlijk al je stem uitgebracht op een van de meer dan vijftig politieke partijen in Westfriesland. Ik zal je dus nu niet meer kunnen beïnvloeden om de juiste keuze te maken, als ik al een mogelijke invloed zou kunnen hebben.
In de aanloop naar de verkiezingen hebben alle partijen van alles uit de kast gehaald om de kiezer te overtuigen dat jouw stem voor hen het allerbeste is voor de gemeenschap. Zij willen immers precies datgene voor elkaar krijgen wat jij ook al zo vurig wenst. Daarom is op zo slim mogelijke manier een partijprogramma in elkaar geknutseld op basis van wat zij in de afgelopen jaren zelf in de gemeente hebben opgepikt. Een gemeenteraadslid vertegenwoordigt de ogen, oren en mond van de burger.
Een gemeenteraadslid vertegenwoordigt de ogen, oren en mond van de burger.
Ik ga hier geen melige opmerking over maken. Ik weet uit de contacten die ik heb met raadsleden van diverse pluimage dat het raadswerk zeer serieus wordt genomen en dat men er zelf heilig van overtuigd is de wensen van de achterban zo goed mogelijk te verdedigen en door te drukken. Dat er dan ook raadsleden bij zitten die met een schuin oog naar de belangen van de eigen partij blijven kijken is niet vreemd. Hoe groter de fractie, hoe groter de invloed.
De meeste berichten klinken positief, want dat werkt het beste en laat ook zien dat je niet van een of andere vaag achterbaks allooi bent. En toch lijkt het er af en toe op dat de tactiek van modder gooien, die we kennen van de Amerikaanse verkiezingen niet geheel achterwege blijft. Wanneer je het idee hebt dat een wethouder of raadslid of een hele partij de boel belazert, door misleidende berichtgeving te verspreiden of doordat er achter de schermen toch andere belangen meespelen, dan zoek je toch naar een manier om dat zo netjes mogelijk aan het licht te laten komen.
Wie modder gooit, krijgt vuile handen
Meestal is het aankaarten van belangenverstrengeling door concurrerende partijen in de verkiezingstijd een beetje tricky. Je moet wel heel zeker van je zaak zijn dat je het bij het rechte eind hebt, want anders zou een beschuldiging zich tegen jezelf kunnen keren. Wie modder gooit, krijgt vuile handen. De vraag die je bij berichtgeving over vermeende onrechtmatigheid of integriteitskwesties altijd moet stellen is: door wie wordt dat aangekaart en waarom op dat moment? Dat geldt zeker voor verkiezingstijden.
In de krant van deze week komen een paar handelingen of verkeerde berichtgeving aan de orde. Bij de gemeente Medemblik wordt uitgezocht in hoeverre de integriteit van VVD-raadslid Tom Beerepoot in het geding is. Twee vertegenwoordigers van twee andere partijen in Medemblik wilden daar onderzoek naar laten doen. Tom Beuker van Morgen! en Geert Mos van D66 willen klaarheid in deze kwestie. Een paar dagen voor de laatste verkiezingsdag komt de kwestie uitgebreid in de publiciteit. Verkiezingskinnesinne? Of weet de kiezer nu terecht op tijd dat een stem op Beerepoot ook een stem is voor de andere belangen waar dit raadslid een pet van in huis heeft?
Hoe druk kun je je maken om een foto? Er staat een raadslid op een foto die het college liet maken om te benadrukken hoe blij ze zijn dat het Scheringagebouw in Opmeer wordt aangepakt om er woningen in te realiseren. De betrokken wethouder – en vooruit, ook de burgemeester – prijken er op met de bouwers en daar staat dan ineens iemand bij die niet deel uit maakt van het college, maar lijsttrekker is van het CDA. ‘Verd… daar staat Bram Beemster op de foto!’ moeten verschillende raadsleden van de concurrentie hebben gedacht of zelfs hardop uitgesproken en misschien zelfs in steviger bewoording dan ik in dit werk waag te bezigen. Bram is echter de ex-wethouder die ook met dit dossier heeft gestoeid. Is Bram uitgenodigd of heeft hij zichzelf uitgenodigd?
Een vermeend miljoenenschandaal over de verkoop van een stolpboerderij in Hoogwoud is ook een mogelijke tijdbom onder de geloofwaardigheid van Opmeerse bestuurders, maar er wordt in de krant niet gewezen naar bestuurders die daarvoor verantwoordelijkheid en ik kan ook nog niet zien van welke partij die dan zijn. Alleen voor ingewijden zouden er vermoedens kunnen bestaan, terwijl nog niet zeker is hoe dit te gebruiken als werpmodder.
Een partij kan zich ook te goed manifesteren om de kiezersgunst te verkrijgen. Zo maakte de fractievoorzitter van Fractie Tonnaer bekend hoe hij zich voor een schijntje het schompes werkt voor de Hoornse gemeenschap. In een corrigerend artikel kan men lezen dat hij het dubbele vangt van wat hij noemt. Ik vind het alles bij elkaar toch prettig om te ervaren dat roddel, achterklap en verwarring of angst zaaiende retoriek voornamelijk achterwege is gebleven. Nu alleen nog hopen dat dit nog zeker vier jaar lang zo zal blijven.
