4 januari 2023 – Column Peter Ursem: Alweer een nieuw jaar
Alweer een nieuw jaar! Een jaar met een ontiegelijke hoop onzekerheden. Een deel van de ellendige zaken die zich ontwikkelen kennen we van de nieuwsberichten die we overal kunnen oppikken. Meer crises die we eigenlijk aan kunnen, waarvan de vraag hoe de gasprijs zich zal gaan ontwikkelen niet eens de grootste is.
Ook op het persoonlijk vlak van iedereen liggen zaken in het verschiet die iets anders gaan verlopen dan men nu verwacht. Zelfs beslissingen, waarvan je op dit moment meent dat je ze niet zult nemen, gaan anders uitvallen. En tot troost kan ik je nu al zeggen dat er ook dingen gebeuren waar je heel blij van zult worden. Dat durf ik te zeggen, zonder koffiedik kijken, zonder kaarten te raadplegen en zonder ’s nachts de sterren te lezen. Ik hoop alleen dat de vrolijke lichtpuntjes zullen opwegen tegen alles wat de stemming wil bederven.
wij weten dat de praktijk af en toe weerbarstiger is dan voornemens
Wat onze Westfriese politici voor ons in petto hebben staat voor een flink deel al vast in de coalitieovereenkomsten. Die zijn echter vorig jaar afgesloten en wij weten dat de praktijk af en toe weerbarstiger is dan voornemens. Ik ga ervan uit dat de meeste door ons gekozen en de daarmee mee gestroomde lagere lijsters hun best willen doen om de geloofwaardigheid en de betrouwbaarheid van het politieke gedoe wat op te krikken. Gaat dat lukken met gebeurtenissen die zich ver buiten onze regio afspelen, maar directe invloed weten te veroveren op ons dagelijkse leven? Hoeveel medestanders krijgen dan de roepers of schreeuwers aan de zijlijn wanneer zij beweren dat de politici hun beloften niet waarmaken? Een feit is, dat er plechtig neergelegde beloftes zullen zijn die met geen mogelijkheid ingewilligd kunnen worden.
LOVE, de Liefhebbers van Omgekeerde Vlag
Dit jaar gaan we zien in hoeverre de frustratie bij boeren, burgers en buitenlui aangewakkerd kan worden door de LOVE, de Liefhebbers van Omgekeerde Vlag Enzo. Met alle bijkomende kreten vraag ik me in toenemende mate af of we nu steeds meer te maken hebben met wegbereiders voor het fascisme, de pre-fascisten. Ook het hersenloze geweld tegen hulpverleners baart me grote zorgen. Ik houd me vast aan een waarschijnlijk lichtpuntje: in onze straat is zoiets nog niet eerder gebeurd. Doe ik goed, wanneer mijn belangstelling voor de wereld zich beperkt tot mijn eigen straat of zelfs ons eigen stukje van de straat?
Zal het genoeg zijn, nu ik de thermostaat wat later op de dag op 19° zet en wat vroeger op de avond op 15° en dat ik me dagelijks zoveel korter douche, zonder dat je dat kunt ruiken? Moet ik, omdat ik wekelijks in het weekend één glaasje Schotse single malt drink aansluiten met de januaristop? Moet ik nog iets vaker de auto laten staan en de afstand naar de binnenstad en terug lopend afleggen? Zal ik voor dit medium of een andere wekelijks iets publiceren over een Westfriese Gutmensch? (Ik zal nooit mezelf noemen!)
In maart zijn er weer provinciale verkiezingen. Je bent al heel geloofwaardig ingevoerd in de politiek wereld wanneer je één van de kandidaten persoonlijk kent. Stemmen we op de grootste bek, zoeken we via een zoekprogrammaatje welke club het beste bij onze ideeën past of weten we al eeuwen welke partij het beste met ons voor heeft? Het gaat dit jaar allemaal duidelijk worden en op 31 december zullen we definitief weten of het een goed jaar is geworden voor jezelf en je gezin, voor jouw dorp of stad, voor de provincie, het land, Europa, de wereld en het heelal en vooral voor je straat.
Ik wens je een goed en waardevol jaar waarop je straks redelijk tevreden kan terugzien!
