18 mei 2023 – Column Peter Ursem: Handenschudders in triomffoto
Er stond een foto in de krant met vijf bestuurders die het zo eens zijn met elkaar dat er een waarlijk kameraadschappelijke samensmeltingsfoto-opstelling werd aangenomen. De handen ineengeslagen en alleen de twee personen aan beide einden van de opstelling hadden ieder één hand vrij. Triomfantelijk wordt in de lens gekeken. Hier werd iets groots verricht!
Het is deze foto in de regionale krant die duidelijk maakt hoe verheugd de bestuurders van twee gemeenten zijn omdat er eindelijk een bouwplan haalbaar lijkt geworden. Een bouwplan waarin projectontwikkelaars en gemeentebestuurders samen optrekken om pakweg 950 woningen te realiseren in een gebiedje dat deel uitmaakt van grondgebied van beide gemeenten. Enkhuizen en Stede Broec gaan in zee met ZeemanVastgoed, VORM en Scholtens Projecten om dit eens mooi en bruikbaar vorm te geven. De twee gemeenten ontwikkelen in een hechte samenwerking dit bouwplan.
Hier werd iets groots verricht!
Laat ik vooral zeggen dat het goed is en hoopgevend dat twee Westfriese gemeenten in echte hechte samenwerking iets voor elkaar brengen. De innig in elkaar geslagen geslaagde handdruk laat geen enkele twijfel over de intenties. Die zijn op gemeenteniveau voorbeeld gevend. Ware meer van deze allianties binnen onze regio van dit gehalte, het zou de doelstellingen van Het Pact van Westfriesland binnen de kortste keren binnen zicht afstand brengen. Lof, waarde bestuurders, lof!
Dat het een ingewikkelde zaak is om het bouwproject voor 950 woningen tussen de lintbebouwing en het spoor te realiseren, wil ik onmiddellijk aannemen. Ik ben absoluut niet deskundig op dat gebied. Ik heb uit berichtgeving van de afgelopen tijd begrepen dat het sowieso moeilijk is om grote bouwprojecten te realiseren. Een aantal projecten is stil gelegd, vanwege de enorm gestegen prijzen voor woningen en voor bouwmaterialen. Wanneer een flink hoog percentage niet op voorhand is verkocht, dan gaat het feest even niet door.
Ik hoor af en toe ook verhalen over projectondernemers die geen of weinig brood zien in het bouwen voor de sociale huursector. De prijs voor dergelijke woningen worden door zowel bank, bouwer als door bestuurder behoorlijk opgeschroefd. Ik kan me niet voorstellen dat woningen van meer dan drie ton bedoeld zijn voor bewoning door Jan en Marie met de kleine beurs. Dat er naast bestuurders drie bouwende partijen verheugd en trots participeren in de bouwplannen van 950 woningen zou erop kunnen wijzen dat de woningen niet alleen maar betaald kunnen worden door de mensen met de volste beurzen.
Ik wil heel graag optimist zijn. Echt waar!
Stel, dat dit bouwplan wel degelijk ook bedoeld is om een flink aantal minder draagkrachtige Henkhuzer en Broeker onder dak te krijgen in woningen die voldoen aan de huidige en toekomstige eisen, dan zou dat wel eens kunnen betekenen dat de projectontwikkelaars genoegen willen nemen met een aanzienlijk kleinere winstmarge. Van discussies in de media over bouwprijzen en winstmarges werd ik tot nu toe niet erg vrolijk. Van de groepsfoto in de krant wil ik dolgraag blij worden. Niet alleen worden, maar zelfs blij blijven totdat het project af is.
Ik wil heel graag optimist zijn. Echt waar! Foto’s, zoals vorige week ook in Hoorn werd gemaakt, over bestuurders, politici en mensen uit de gewone maatschappij die de hoop willen wekken dat het allemaal best goed gaat komen op welk moeizaam terrein dan ook, zouden kunnen bijdragen tot een positievere kijk van de burgers op deze samenleving. De glijpartij naar steeds dieper vantrouwen in ons gemeente-, provincie en landsbestuur mag best eens omgezet worden in stijgende percentages vertrouwen. Foto’s kunnen daar goed bij van pas komen, wanneer de foto’s ook de hele werkelijkheid in beeld brengen.
Argwaan levert vertrouwensschade op. Ik besef dat. Ik hoop dan ook dat de krantenfoto als een hoop brengend signaal kan worden opgevat. Ik neem aan dat de vijf enthousiaste handenschudders hun verantwoordelijkheid op dit gebied ook beseffen.
