27 september 2023 – Column Peter Ursem: In Holland staat een huis
In Enkhuizen is bereidheid om met een buurgemeente afspraken te maken over het neerzetten van woningen voor mensen die veel zich fatsoenlijk noemende burgers liever niet in de straat hebben. Spoedzoekers en arbeidsmigranten, seizoenarbeiders die voor een paar maanden deze streek opzoeken om hier het geld te verdienen dat ze in hun eigen woonomgeving niet kunnen verdienen.
Ik weet dat er regelmatig klachten zijn geweest in normale woonwijken waar de bedrijven die de arbeiders inhuren ze ook onderbrengen. We kennen de situaties van volgepropte woonhuizen in een gewone rijtjeshuisstraat. Daar wil je niet naast wonen. Zet een stel jonge mannen in een te kleine woonplek bij elkaar en je krijgt overlast. Wij hebben de beelden gezien van vakantieverblijven in het buitenland waar iets teveel Nederlandse jongeren bij elkaar zitten. Daar wil je niet bij horen! Ik zou ook mijn twijfels hebben wanneer ik in een universiteitsstad naast een korpsballentent zou wonen.
Enkhuizen heeft een plek gevonden om seizoenarbeiders uit het buitenland op te vangen. Lof! Weliswaar aan de rand van de stad, maar op een plek waar iets neergezet kan worden dat niet onfatsoenlijk uitbuitend volgepropt gaat worden. Er wordt overlegd met de gemeente Stede Broec om ook aan hun buitengrenzen opvangplekken te creëren. Wethouder Jan Franx is daarmee bezig en dat zou de zorgen of het allemaal wel goed komt moeten doen afnemen.
Maar er zijn nog veel meer mensen op te vangen. Tien keer meer dan bekend is. Er schijnt in Alkmaar een tellende instantie te zijn die buiten de gemeenteorganen om werkt of de arbeidsmigrantenteller van de overheid moet nodig aan de bril. Ik begrijp dat raadsleden van Enkhuizen nu eens precies willen weten hoe dat zit. Maar is de zorg terecht dat zolang je bezig bent met de aantallen te onderzoeken, het oplossen van woningprobleem van de reeds bekende zoekers stil komt te liggen?
Dit is misschien een flauwe vraag, maar ik vind het zo jammer dat het oplossen van deze en vele andere problemen zo ontzettend lang kan duren. Er zijn procedures voor elke oplossing. Tijd- en kostenopdrijvende procedures en meestal ook dringend verzocht door raadsleden die graag gezien willen worden als nauwkeurige probleemoplossers. Even een zijpaadje om dat duidelijk te maken: over hoeveel tijd en over hoeveel ingeschakelde ambtenaren spreken we wanneer ergens een verkeersbord moet worden geplaatst?
Enkhuizen en Stede Broec zullen echt niet de enige Westfriese gemeenten zijn die flexwoningen zo ver mogelijk van de reguliere bewoning willen neerzetten. Maar wanneer dat een uitgangspunt is waarmee een hinderlijke hobbel kan worden genomen, ben ik geneigd om te bekijken hoeveel gemeentegrensoppervlakte er in Westfriesland is. Zelfs wanneer we de plekken van de bedrijventerreinen niet mee rekenen, zou het toch voorlopig voldoende kunnen zijn? En ik weet dat er bedrijven zijn die er niets op tegen hebben fatsoenlijk onderdak op het eigen terrein neer te zetten.
Wanneer we iets vlotter in staat zijn seizoenarbeiders netjes op te vangen, kunnen we des te harder optreden tegen de uitbuitende arbeidsbureautjes die tegen absurde bedragen hun werknemers afpersen. Gemeenten die nu actief willen zijn om het slavernijverleden van vroegere bestuurders af te keuren en te laten zien dat zij het netter aanpakken kunnen nu laten zien hoezeer de behandeling van mensen vanuit verre plekken op betere manier geregeld kan worden.
Raadsleden van de zeven samenwerkende Westfriese gemeenten kunnen vast en zeker gezamenlijke kaders vaststellen waardoor op een vlottere manier een beschaafde omgang met arbeidsmigranten kan worden gerealiseerd. Vlot graag, want de mensen voor wie nette huisvesting nodig is, zijn er al een tijdje.
