13 september 2023 – Column Peter Ursem: Gaan en komen van Michiel Pijl
Op de minicamping in ‘t Harde zag ik een caravan met onder het nummerbord de naam van een bekende Westfriese kampeerwinkel. Of hij ook in Westfriesland woont? Ja, in Wognum. Oh, dan krijgen jullie een nieuwe burgemeester, kon ik hem vertellen. Ik vertelde echter niets nieuws. ‘Ja, we krijgen Michiel van Pijl!’ ‘Klopt!’ zei ik terug. ‘Jullie krijgen Michiel Pijl.’
De man was oprecht blij, want hij had vernomen of zelf al gezien dat hij een goede burgemeester zal zijn voor Medemblik. Zouden veel inwoners van het uitgestrekte Medemblik weten wie ze als nieuwe burgemeester krijgen of had ik toevallig iemand getroffen met belangstelling voor de lokale politiek? Ik bevestigde zijn vermoeden over de kwaliteiten van Michiel.
‘Klopt!’ zei ik terug. ‘Jullie krijgen Michiel Pijl.’
In de komende dagen gaat het gebeuren. Drechterland neemt afscheid van Michiel en Medemblik gaat hem welkom heten. Ik ken de geschiedenis van komende en gaande burgemeesters in Westfriesland niet goed. Ik kan dan ook niet direct beamen dat verhuizende burgervaders binnen een regio een soort traditie is.
Dat bestuurders van gemeentes wel eens verkassen naar een functie elders is me al wel bekend. In Hoorn is momenteel een wethouder aangerukt uit een heel andere gemeente van buiten de regio. Ooit maakte ik in Enkhuizen een aflevering van Westfriese Kopstukken met wethouder Gerrit Wijnne, die zelfs vanuit Elburg werd gehaald en die dagelijks op en neer reisde. Op dit moment zijn in diverse Westfriese gemeenten wethouders aan het werk die in een vorige bestuursperiode in een andere Westfriese gemeente ook dat werk deden. Ik sprak bij het overhandigen van de bundel ‘Tussen dut en dat is ôk nag wat’ met Jan Franx, nu wethouder in Enkhuizen, maar hij kent de regio waar hij in verschillende gemeenten als lid van een college werkzaam was.
wethouder, de jongste of anders zeker een van de jongste wethouders van Nederland
Michiel Pijl is te beschouwen als een op en top Westfriese bestuurder. Vanaf zijn eerste schreden in het politieke vak is hij in Westfriesland werkzaam gebleven. Ik zag hem in Hoorn zijn raadszetel innemen. Niet eens zo lang daarna werd hij wethouder, de jongste of anders zeker een van de jongste wethouders van Nederland en niet veel jaren daarna vond men in Drechterland dat hij daar heel goed zou passen als burgemeester en nu maken we mee dat hij naar een grotere gemeente overstapt. Wel in Westfriesland en nu hoop ik dat hij niet al te snel weggelokt zal worden naar een nog grotere gemeente, een flinke stad elders in Nederland.
Niet dat ik de mensen daar dan deze burgemeester niet gun. We hebben in onze regio behoefte aan mensen in gemeentebesturen die naast liefde voor de gemeente die ze mogen dienen ook de regio vooruit willen helpen. Drechterland zal in het afscheid terecht benoemen dat ze hem gaan missen. Misschien is de wetenschap dat hij in de buurt blijft en hoogstwaarschijnlijk de ambitie ook heeft om een betere eenheid te maken van Westfriesland een beetje troost biedt.
Ik mag zeggen dat ik Michiel een beetje ken.
Ik mag zeggen dat ik Michiel een beetje ken. Ook van hem maakte ik een aflevering van Westfriese Kopstukken. Een van de berichten die ik had opgevangen werden bewaarheid toen de cameraman en ik naar de opnamelocatie togen. We hadden afgesproken bij een boerderij ergens in de gemeente, want Michiel had het voornemen geuit tijdens zijn werk als burgemeester tijd vrij te maken om alle agrarische bedrijven persoonlijk te bezoeken. De ondernemer van de betreffende boerderij gaf aan Michiel te kennen. Hij was bij hem al langs geweest voor de kennismaking.
In de koeienstal werd het grootste deel van de aflevering opgenomen. We moesten zelfs een tweede afspraak maken, omdat er problemen waren met de camera’s. Wie over Michiel las in de kranten kon zien dat daarin altijd positief over hem werd geschreven. Vorig jaar verscheen mijn bundel met Westfriese columns met een voorwoord van hem. Ik ben daar eerlijk gezegd een beetje trots op. Westfriesland is Michiel niet kwijt. Zijn werk zal niet altijd makkelijk zijn en in deze tijd met grote crises zal ook hij niet kunnen voorkomen dat dit tot in de kleinste buurtschappen van Westfriesland voelbaar zal zijn. Maar we weten dat hij er is en dat hij zich niet permanent zal opsluiten in zijn werkkamer. Medemblik: alvast gefeliciteerd!
