Tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen 2024
Het college handelt overeenkomstig met de beleidsregel, tenzij dat voor één of meer belanghebbenden gevolgen zou hebben die wegens bijzondere omstandigheden onevenredig zijn in verhouding tot de met de beleidsregel te dienen doelen.
Aldus vastgesteld d.d. 16 januari 2024.
Het college van burgemeester en wethouders van Medemblik,
De waarnemend gemeentesecretaris,
Louis Hosman
de burgemeester,
Michiel Pijl
Toelichting per artikel – beleidsregels chronisch zieken, gehandicapten en ouderen Medemblik 2024
Per 1 januari 2014 is de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) en de Compensatie eigen risico (Cer) afgeschaft. Het belangrijkste argument was dat de vergoedingen te ongericht waren. Gemeenten ontvangen een beperkt budget om het wegvallen van deze wet op een meer gerichte manier meerkosten te compenseren.
Naast de Algemene tegemoetkoming vanuit de Wtcg en Cer bestond er tot 1 januari 2015 de mogelijkheid om via de bijzondere bijstand gebruik te maken van de categoriale bijzondere bijstand voor chronisch zieken. Deze categoriale regeling mag niet meer op grond van de Participatiewet.
De twee bovengenoemde vergoedingen worden samengevoegd tot één beleidsregel, “tegemoetkoming chronisch zieken, gehandicapten en ouderen”. De beleidsregel tegemoetkoming meerkosten is gebaseerd op artikel 10 van de verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Medemblik 2022. Het doel is tweeledig. Aan de ene kant wordt er door de gemeente een compensatie geboden voor de vervallen landelijke algemene regelingen, de Wtcg en de CER en aan de andere kant wordt er door middel van maatwerk voorzien in een (extra) tegemoetkomingen voor aantoonbare meerkosten bovenop de vervallen landelijke regelingen.
Deze regeling bestaat uit een algemene tegemoetkoming en een maatwerkvoorziening.
De maximale tegemoetkoming bedraagt niet meer dan tweemaal € 250,- per kalenderjaar en wordt op aanvraag toegekend. Men kan zowel voor de algemene tegemoetkoming als voor de maatwerkvoorziening in aanmerking komen.
Het budget voor de algemene tegemoetkoming (artikel 1) wordt vanuit het Wmo budget bekostigd. Artikel 2.1.7 in de Wmo maakt het voor gemeenten mogelijk om specifiek voor personen met een chronische ziekte en-/of beperking een categoriale regeling te treffen. Daarmee kan een tegemoetkoming in de vorm van een forfaitaire vergoeding worden verstrekt. Dit in tegenstelling tot de maatwerkvoorziening genoemd in artikel 2. Hiervoor kan alleen nog bijzondere bijstand worden verstrekt voor kosten die ook daadwerkelijk zijn gemaakt.
De omschrijving chronisch is gebaseerd op de beschrijving in het Nationaal Kompas Volksgezondheid van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid. “irreversibele (onomkeerbare) aandoeningen zonder uitzicht op volledig herstel en met een relatief lange ziekteduur. Een chronische ziekte onderscheidt zich verder door een langdurig beroep op zorg”.
Om te bepalen of iemand onder de definitie van chronisch ziek of gehandicapt valt, wordt gekeken naar bestaande regelingen waarbij al vastgesteld is dat iemand chronisch ziek of gehandicapt is.
Door het nationaal Kompas Volksgezondheid zijn een aantal chronisch ziekten beschreven. Zie voor de meest recente versie hiervan onder www.nationaalkompas.nl
Hoeft geen nadere toelichting.
Artikel 2.
Algemene tegemoetkoming
In de Wet maatschappelijke ondersteuning is opgenomen dat het college aan personen met een beperking of chronische psychische of psychosociale problemen een tegemoetkoming kan worden verstrekt voor de kosten die zij in verband hiermee hebben.
Deze financiële tegemoetkoming compenseert het wegvallen van een aantal regelingen (Wtcg en Cer). Uitgangspunt daarbij is dat mensen met een laag inkomen, waarvan verwacht mag worden dat zij meerkosten hebben in verband met hun (chronische) ziekte of handicap, een tegemoetkoming ontvangen. De inkomensgrens is tot ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm. De kostendelersnorm is niet van toepassing.
Artikel 3.
Maatwerkvoorziening
Een persoon die 18 jaar of ouder is en ingeschreven staat in de gemeente Medemblik, kan de maatwerkvoorziening aanvragen. De inkomensgrens is tot ten hoogste 120% van de voor belanghebbende toepasselijke bijstandsnorm. De vergoeding bedraagt ten hoogste € 250,00 per kalenderjaar. De kostendelersnorm is niet van toepassing.
Bij de algemene toelichting is al opgemerkt dat wanneer er sprake is van een chronische ziekte of chronische beperking het aannemelijk is dat er sprake is van meerkosten. De hoogte van deze meerkosten hoeft de aanvrager dan niet meer specifiek aan te tonen. Van de andere kant zijn niet alle denkbare extra kosten voor personen met chronische ziekten of chronische beperkingen daarmee in verband te brengen.
Hieronder een opgave van de meest voorkomende specifieke extra kosten met betrekking tot een bepaalde chronische ziekte of chronische beperking. Met andere woorden, in dit artikel is opgenomen van welke kostensoorten wordt aangenomen dat deze in ieder geval direct of indirect extra kosten opleveren voor personen met een chronische ziekte of met een chronische beperking en waarvoor de tegemoetkoming is open gesteld. Het overzicht is niet limitatief.
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
- f.
- g.
- h.
- i.
- j.
- k.
- l.
Naast de standaard bewijsstukken die bij de bijzondere bijstand worden gevraagd kunnen de volgende documenten worden gevraagd (niet limitatief):
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
Als een gehele of gedeeltelijke tegemoetkoming in de financiële meerkosten op basis van een andere voorziening is ontvangen of aanspraak daarop bestaat, dan is het begrijpelijk dat voor diezelfde kosten niet nog een keer een (volledige) tegemoetkoming wordt verstrekt. Dit geldt zowel de algemene tegemoetkoming als de maatwerkvoorziening.
Bijvoorbeeld. Als men ten minste 35% arbeidsongeschikt is, een arbeidsongeschiktheidsuitkering van het UWV ontvangt, ontvangt men de extra vergoeding van het UWV (WAO, WIA, Wajong of Waz).
Men komt dus niet in aanmerking voor de in artikel 3 van deze beleidsregel genoemde vergoeding.
Voor alle duidelijkheid. Deze personen kunnen dus wel gebruik maken van de algemene tegemoetkoming, zoals genoemd in artikel 2 van de beleidsregel.
Ouders met kinderen (3 tot 18 jaar) die een ziekte of handicap hebben en thuiswonend zijn kunnen een beroep doen op tweemaal kinderbijslag en komen dus niet in aanmerking voor een vergoeding.
Aangezien de fiscale regeling voor aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten bij de belastingdienst niet is afgeschaft, kan ook hier sprake zijn van een voorliggende voorziening.
Als slechts voor een gedeelte van de meerkosten een financiële tegemoetkoming of vergoeding aanspraak bestaat dan staat deze financiële tegemoetkoming wel open voor de belanghebbende, maximaal voor zover nog meerkosten resteren. De ‘Aftrek specifieke zorgkosten’ is het totaal aan specifieke zorgkosten min de drempel.
Indien strikte toepassing van deze beleidsregel leidt tot onbillijkheid van overwegende aard, kan in individuele gevallen worden besloten de algemene tegemoetkoming en/of maatwerkvoorziening toe te kennen. Zie ook de inherente afwijkingsbevoegdheid van artikel 4:84 van de Algemene wet bestuursrecht.
Artikel 7.
Intrekken oude regeling
Hoeft geen nadere toelichting.
