23 oktober 2024 – Column Peter Ursem: Hartelijk Westfriesland 3
De spreidingswet bestaat nog steeds en geldt dus ook nog. Natuurlijk weten we dat er mensen zijn die deze wet desnoods met ondemocratische manoeuvres graag onderuit geschept zien. Het is ook al tekenend dat deze wet zo ontzettend moeizaam tot stand kwam. Ik vind het bijna vervelend om te zeggen dat ik het ook wel enigszins begrijp. Berichten die ons volk tegen het laten binnenkomen van asielzoekers moeten laten zijn, kunnen met het grootste gemak worden verzameld. Natuurlijk creëer je gedonder, wanneer je de opvang concentreert op een zeer beperkt aantal plekken. Wanneer ik mordicus en misschien wel principieel tegen opvangen van asielzoekers zou zijn, dan zou ik ook alle opvang op één plek concentreren, daar zeer regelmatig met een cameraploeg rondlopen om vooral het gedonder te filmen en mensen te spreken die slachtoffer zijn van wangedrag door asielzoekers.
Ik heb dan materiaal te over om de bevolking dicht bij elke plek waar een fractie van de opvang gepland zou worden te overtuigen van de verschrikkingen die men zich daarmee op de hals haalt. Nu hoef ik dat niet eens meer te doen, wanneer ik me daar überhaupt prettig bij zou voelen, want zelfs de objectief te beschouwen media hebben al meer zendtijd gebruikt om de ellende bij opvang dan van hartverwarmende situaties in beeld te brengen. Je hoeft helemaal nog geen halve NSB-achtige persoon te zijn, wanneer je beeld over asielopvang vertroebeld is. En natuurlijk ga ik ervan uit dat niet iedereen net zo heilig is als ik ben.
Je hoeft helemaal nog geen halve NSB-achtige persoon te zijn, wanneer je beeld over asielopvang vertroebeld is.
In een nieuwsbulletin zag ik dat het aantal gemeenten in Nederland waar men serieus aanstalten maakt om asielopvang te organiseren behoorlijk is toegenomen. Het zou zomaar kunnen zijn dat er gemeentebesturen zijn die zich duidelijk willen distantiëren van een kabinet dat zich via een noodwet of anders met tegenzin langs iets fatsoenlijker democratische weg opstelt jegens een groep slachtoffers door hen ook nog af te schilderen als criminelen. Wanneer een gemeentebestuur start met gesprekken over opvang binnen hun gemeentegrenzen zullen ze ook gehouden zijn aan allerlei procedures om dat voor elkaar te krijgen. De lastigste te nemen hobbel is de opstelling van de eigen burgers. Die zijn niet meteen om te turnen door te verzekeren dat ze alleen maar de lieve asielzoekers zullen huisvesten.
In Westfriesland wordt ook naarstig gezocht naar plekken om mensen menswaardig op te vangen. In Hoorn en Koggenland is een locatie waarvan men vermoedde dat van daaruit de minste bedreiging uit zou gaan op democratische wijze weggestreept als mogelijkheid. Wat over blijft zijn locaties die door de plannenvoorbereiders als minder geschikt werden beschouwd. De afwijzende raadsfracties gaan er voor een deel van uit dat een andere manier van opvang beter is dan de instantie die daar veel langer ervaring mee heeft opgebouwd voorstelt. De eerste afwijzing van een door het COA geschiktst bevonden locatie is veelal gebaseerd op de angst voor asielzoekers die door fervente tegenstanders van asielzoekersopvang vakkundig is verspreid.
Ook daar zullen de verhalen over de verschrikkingen bij de omwonenden gehoor vinden.
In Drechterland krijgen zeer binnenkort 1500 omwonenden van een te plannen azc een brief van de gemeente. Ook daar zullen de verhalen over de verschrikkingen bij de omwonenden gehoor vinden. Misschien dat men al weet welk deel van de gemeente een azc mag krijgen en is de campagne om tegen te zijn en dat vooral te laten horen al begonnen. Negatieve berichten en verslaggeving van grote rampen komen veel beter binnen bij mensen. Ik vergelijk dat met films en boeken. Verhalen over een grote ramp trekken meer publiek dan een zoetsappig verhaal over een uiterst gelukkig dorp, waar niets onvertogens gebeurt. Drama verkoopt.
Gelukkig komen in dramatische verhalen ook altijd helden tevoorschijn, die ondanks tegenslagen de kijk op de gebeurtenissen volledig de andere kant op laten gaan. Misschien gaan we dat soort helden ook tegenkomen, wanneer een asielzoekerscentrum tegen allerlei stroming in toch wordt gerealiseerd en door de bevolking gekoesterd. Zou het niet veel mooier zijn dat in ons Westfriesland een dramatische tegenstroom even wegblijft?
