25 december 2024 – Column Peter Ursem: Kerstmis 2024
Tussen het moment van geen plaats in de herberg en geen plaats voor migranten zitten ruim tweeduizend jaar aan ontwikkeling van de menselijke beschaving op christelijke grondslag. Wanneer deze ontwikkeling in dit tempo doorgaat zal het toch minstens enige millennia duren eer we kunnen spreken van een beschavingsniveau dat bewondering afdwingt. Het is altijd goed om te weten wat het perspectief is, opdat we de hoop niet zullen verliezen.
Natuurlijk zullen er, ook in ons land, mensen zijn die enigszins gepikeerd zijn over deze conclusie. Zij zijn van mening dat zij zelf al en heel eind gevorderd zijn. Ik moet bekennen dat dit zo is. Ik heb links en rechts kennis mogen maken met mensen die geen decennium langer nodig hebben om het ideaalbeeld van gastvrijheid voor vreemdelingen te bereiken. Sterker, ik zou bij een aantal mensen niet kunnen aangeven wat er nog verbeterd kan worden. Voor alle eerlijkheid: zij zijn hier verder in dan ik zelf ben, al ben ik gezien de stand van beschaafd gastheerschap die gemiddeld valt waar te nemen, toch redelijk trots op mijn eigen beschavingsniveau op dit gebied.
Voor alle eerlijkheid: zij zijn hier verder in dan ik zelf ben
Is er een grens aan opvangbeschaving? In Nederland is een meerderheid in ons parlement daar wel van overtuigd. We hebben niet voor niets een heks laten aanstellen om aan te grote opvangbeschaving paal en perk te stellen en de ontwikkeling zelfs enige eeuwen terug te schroeven. Het is vandaag Kerstmis en nog een behoorlijk groot deel van onze natie kijkt met gepaste tederheid naar een nagemaakte stal met het hoogheilige paar en de vrucht van hun schoot in het stro in een kribbe. Toegestroomde herders uit de omgeving en nog enkele vreemdelingen van verre zoeken de koestering van de warmte die een enkele os en alleenstaande ezel verspreiden. Nu, in 2024, is nog niet van hogerhand gevorderd dat er uitsluitend ossen en ezels naar de stal mogen komen.
Daklozen hebben het aan henzelf te wijten.
Hoorn is nog niet echt een grote stad, maar ook hier zijn mensen van vlees en bloed voor wie geen plaats is in een desnoods licht verwarmd onderkomen voor de nacht. We kunnen mensen tegenkomen, die de vrees graag delen dat te veel mensen graag iets willen afsnoepen van het comfort en de ruim gedekte kersttafel dat nu eenmaal gevierd moet worden. Daklozen hebben het aan henzelf te wijten. Ooit in hun leven hebben zij zich te weinig aangetrokken van een verantwoordelijkheidsgevoel dat we nu eenmaal allemaal hebben. Ja, en wanneer het misgaat moeten de goeden onder de kwaden lijden? Misschien heb je al een vermoeden dat ik dit inzicht elders heb opgevangen. Een gutmensch als ik denkt heel anders over deze zaken.
Een vraag die je wel aan mij kunt stellen is: wat heb jij persoonlijk, niet als klein onderdeeltje van een groot collectief, gedaan om echt werk te maken van een opvangbeschavingsniveau dat ik zelf als ideaal suggereer? Ik kom dan niet veel verder dan onhoorbaar gestamel. Ik zou dan om mij heen kunnen wijzen naar mensen van wie ik meen dat zij nog minder doen. Ik heb dit jaar aan enkele goede doelen gegeven. Waarom zou ik met kerst nog meer moeten doen? De grote geldpot bij de uitgang van De Boet wordt door bijna iedereen gepasseerd. Dus …
Nederland bungelt gelukkig nog niet helemaal achteraan de lange rij van landen waar geen plek meer is voor onderdakzoekenden, maar er wordt hard gewerkt om daar dichter in de buurt te komen, tenzij een meerderheid van onze bevolking meent dat we eens moeten ophouden met het afbreken van beschaving op veel gebieden. Eén van de dingen die we als eenlingen een beetje kunnen doen, is het beluisteren van onze Westfriese politici, die beleid proberen te maken, waarin, als je goed kijkt, ruimte voor beschaving wordt gecreëerd of juist wordt gesloopt. Als je er goed tegen gewapend bent, kun je achter heel redelijk klinkende argumenten horen wat de werkelijke bedoeling is.
Kerstmis 2024 is voor mij nog geen eindstation in mijn ontwikkeling tot een drager van een beschaving met een lange opbouwgeschiedenis. Ik kijk en luister hoopvol naar hen die mij als voorbeeld dienen. Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel wanneer ik uit de grond van mijn hart jou mooie kerstdagen toewens!
