28 februari 2024: Column Peter Ursem: Zoek de mooie Westfries
Eindelijk, eindelijk kon ik in mijn regionale krant een uitgebreid artikel lezen waarin gewag wordt gemaakt van de werkelijkheid rond opvang van asielzoekers. Op bijna alle plekken in Nederland, zelfs in Westfriesland, waarin opvang is geregeld gebeurt dat zonder de drama’s die tegenstanders vrezen. Het gaat in 99% van de gevallen goed, betoogt Ronald Smallenburg, woordvoerder van het COA. Hij rekent nadrukkelijk de grote opvangplekken Ter Apel en Budel daar niet bij. Het zou zijn verhaal totaal ongeloofwaardig maken.
Nu moet je een woordvoerder van een instelling die het allemaal moet regelen niet meteen voor 100% op zijn woorden vertrouwen. Een van zijn taken zal beslist zijn om de situatie rond de opvang op andere plekken zo rooskleurig mogelijk voor te stellen. Er zal ook geen wetenschappelijk onderzoek zijn geweest naar het juiste percentage. Toch ga ik graag voor een heel groot deel mee in zijn conclusie dat het best goed gaat op de andere locaties. De grote protesten vooraf bleken niet terecht te zijn geweest.
Hoe komt het dat dit er nog niet voor heeft gezorgd dat de voorspelbare protesten in bijna elke gemeenten waar asielzoekers ondergebracht zouden worden uitbleven? Wanneer algemeen kan worden vastgesteld dat bij nagenoeg alle opvangplekken in het verleden er een enorme toename van criminaliteit en verkrachting van veel blondharige meisjes plaatsvond, dan is begrip voor protest terecht. In Noord-Holland zijn op verschillende plekken asielzoekers opgevangen en nergens hebben zich ernstige feiten voorgedaan. Er is ook niet sprake van een enorme opluchting wanneer een tijdelijke opvangplek wordt opgeheven.
Waar komt de weerzin en luidruchtige ophef tegen asielopvangplekken in gemeenten waar dit nog niet eerder plaats vond vandaan? Ik vrees dat dit afkomstig is uit de krochten van menselijke vrees voor het onbekende, succesvol aangewakkerd door lieden die er politieke munt uit willen slaan. Een reaguurder op een van mijn columns duidde op een bruikbare bron. Hij voorspelde op dit gebied weinig goeds voor asielzoekers wanneer zijn favoriete partij, PVV, bij de volgende verkiezingen minimaal 51 % van de stemmen zou scoren. Ook het linkse tuig van de Nederlandse bevolking zou daar weet van krijgen.
Argumenten tegen het opvangen van asielzoekers zijn met groot gemak op te halen bij de opvang in Ter Apel. De afgelopen regeringen hebben dat rustig laten ontsporen en misschien met de hoop dat wanneer het daar een onhoudbaar zootje wordt veel asielzoekers ons land zouden mijden. Ik denk dat een flink deel van de asielzoekers die in Ter Apel als een uiterst vervelende plek vermoeden, de stap naar Nederland toch willen maken, omdat het na Ter Apel reuze mee kan vallen. Daar zit wat de club van Geert enzo betreft een stukje zeer. Wat is het effect van een menswaardige opvang in een land? Nou, simpel, dan komt men daar liever dan in een land waar het rommelen blijft.
Wij in Westfriesland staan eigenlijk voor de keuze: laten wij naar buiten toe een gezicht zien van normaal menselijk gedrag met een likje mededogen, een handjevol zorg en een snufje mensenliefde of laten we ons afschilderen als een woest schreeuwende meute tegen alles wat zich bij ons op de stoep komt aanmelden? We kennen helaas ook andere varianten van afwijzen van hulpzoekers. Uiterst beschaafd wijzen op ongemak dat je deze mensen niet wilt aandoen. Natuurlijk niet meewerken aan het stapelen van zoveel mensen op een kleine plek en de verhouding tussen het aantal op te vangen mensen tegen de kleine eigen bevolkingsgroep en zijn alle problemen in het eigen dorp dan al opgelost? Zouden we onze energie niet veel beter kunnen steken in het verzorgen van de eigen bevolkingsgroep, zodat de mogelijkheden voor opvang in de toekomst een stuk beter kan worden uitgevoerd?
Weet je, van dit soort beschaving krijg ik ook enorme jeuk. Ik hoop binnenkort de echte Westfries te kunnen aanschouwen en de politici die niet bang zijn een schreeuwer of stiekeme slijmerd minder als kiezer te mogen zien. Hoeveel mooier is het mensen te ontmoeten die bij het noemen van een plaats in Westfriesland glinsterende ogen opzetten en enthousiast vertellen over de geweldige mensen die zij daar hebben ontmoet tijdens de zwartste periode van hun leven.
