Inspirerende leiderschap van Marjolijn Dölle bij Werksaam Westfriesland [interview]

HOORN – In het afscheidsinterview met Marjolijn Dölle, kwartiermaker van Werksaam Westfriesland en directeur sinds 2015, komen diverse boeiende onderwerpen aan bod.

Het interview belicht Marjolijns inspirerende leiderschap, haar aanpak tijdens de coronaperiode, haar ondernemende instelling en de rol van vrouwen in de directiewereld. Ook haar trots op het personeel en de bijzondere sfeer rondom haar afscheid zijn onderwerpen van gesprek. Bekijk hier het gehele interview.

Interview

Alex Gitzels:
Ik ga twee periode eruit halen. De corona periode, hoe was dat?

Marjolijn Dölle:
Bijzonder. Wat me het allereerste is bijgebleven… Is dat heel veel kwetsbare mensen toen thuis moesten blijven. Dus ook medewerkers van werkzaam. Terwijl de opdrachten juist verdubbelden. Wij doen heel veel verpakken voor een voedselketen. En daar kwamen juist weer extra aanvragen voor. Toen moest ik een keuze maken.

Ga ik het werk afstoten? En dan ben ik het misschien voor altijd kwijt voor de medewerkers? Of gaan we het zelf doen? En we hebben voor het laatste gekozen en daar gewoon team-buildingsactiviteiten van gemaakt. Iedere ambtenaar moest verplicht een dagdeel verpakken. Dat heeft ook weer heel veel sfeer met zich meegebracht, van elkaar beter leren kennen. De Tozo-regeling die we natuurlijk opgetuigd hebben in een hele korte tijd. Ja, dat zijn vooral, ja wat ik ook geweldig vond is dat je op een gegeven moment die afstand moest houden van anderhalve meter en dat was bij onze medewerkers best wel lastig om dat steeds goed toe te lichten. Dus uiteindelijk lukt het maar niet en toen heb ik gezegd iedereen krijgt een halve dag vrij, want dan heb je minder mensen in huis. En toen bleek uiteindelijk dat mensen zo gemotiveerd waren om harder te werken dat de productie eigenlijk daar nauwelijks onder leek en dat vond ik gewoon zo geweldig. Dan geef je de ruimte en dan zie je dat het toch nog goed komt.

Alex Gitzels:
Vanuit de Tozo-regelingen en hoe actief jullie er waren en misschien was je zelf al succesvol daarin, ook richting de nominatie voor de overheid bedrijven of overheid awards. Dit is volgens mij ook wel een kers geweest op de werkzaamheden.

Marjolijn Dölle:
Zeker, dat was echt een enorme verrassing toen we genomineerd werden. En onze communicatie adviseur Wendy Die heeft toen een prachtige inzending gemaakt met een hele creatieve layout. Toen kwamen we door de eerste selectie en toen bij de halve finale en uiteindelijk in de finale. Het was gewoon een fantastische ervaring die mensen ook met trots heeft vervuld. En ons ook, want wat ik het meest fijn daaraan vond is dat wij genoemd zijn door de jury als een ondernemende overheid. En ik denk dat dat juist zo belangrijk is, ook voor de regio. Dat ze gewoon weten, je bent niet alleen een starre overheid. Ik wil niet zeggen dat iedere overheid zo is, maar dat is toch vaak het beeld.

Marjolijn Dölle:
Maar dat we echt gezien worden als een ondernemer en daar ben ik het meest trots op.

Alex Gitzels:
Ja, betekent dat ook voor jezelf dat je anders bent gaan kijken naar je organisatie, misschien ook wel naar jezelf en het meer ondernemend hebt aangepakt?

Marjolijn Dölle:
Ja, ik denk dat ik het altijd wel enigszins ondernemend heb aangepakt. Ik moest zelf in mijn beginperiode erg wennen aan het politieke spel, want dat was ik nog niet gewend. Maar het ondernemersbloed zit er wel een beetje in. Ik denk toch die combinatie van, ja, ik heb een passie voor de publieke dienstverlening, maar ook voor ondernemen. Juist die combinatie, Die maakt het denk ik wel heel erg leuk. Voor mij in ieder geval.

Alex Gitzels:
Je hebt ook heel veel columns mogen schrijven, ook voor de Westfriesland in Bedrijf. Ik kreeg ook veel reacties door dat je toch een soort van rolmodel bent. Doe je iets bijzonders in de bestuurs- of directiewereld?

Marjolijn Dölle:
Ik weet het niet. Ik denk dat ik vooral mezelf ben. Misschien is dat bijzonder. Ik durf dingen te zeggen. Dat is misschien ook bijzonder. Ik durf ook lastig te zijn. Misschien wel heel lastig, dat rekende die zurpiet wel. Je hebt maar 1 keer de kans om iets goed te doen.

Marjolijn Dölle:
Als je dan niet je commentaar geeft van wat je ergens van vindt, dan gaat het misschien niet goed. Dan ben ik liever die zurpiet, dan dat iets niet goed zou gaan. Ik ben gek van mensen, ik hecht erg aan mensen, maar ik ben ook niet bang om tegen mensen dingen te zeggen die ze misschien liever niet zouden horen, maar die wel gezegd moeten worden. Dus ja, dat is een beetje wie ik ben.

Alex Gitzels:
Heb je een bijzondere functie bekleed als vrouw? Is het een mannenwereld?

Marjolijn Dölle:
Ja, nog steeds wel. De meeste directeuren van sociale ontwikkelbedrijven zijn nog man. Er zijn wel meer vrouwen, ik ben zeker niet de enige. Maar er zijn er nog te weinig, ja.

Alex Gitzels:
Wat zou je tegen die vrouwen willen zeggen die misschien dat stapje naar boven moeten kunnen gaan pakken?

Marjolijn Dölle:
Ja, ik denk, dat zeg ik tegen alle medewerkers, ook binnenwerkzaam, weet je, doe het gewoon. Want je kunt het proberen, je moet je grenzen opzoeken en als je denkt het is net even boven mijn grens, ja Dan moet je wel de eerlijkheid hebben om dat stapje terug te zetten. Ik denk dat dat een probleem is in Nederland of overal. Als mensen een stapje zetten en ze zijn gewend aan een hoger salaris of meer verantwoordelijkheid, maar het eigenlijk niet aankunnen, dan vinden ze het te moeilijk om dat stapje weer terug te doen. Je moet ook bereid zijn soms om te weten, dit zijn mijn grenzen en meer kan gewoon niet. Dat is moeilijk.

Alex Gitzels:
Tot slot, waar ben je het meest trots op?

Marjolijn Dölle:
Ik denk gewoon Op alle medewerkers ben ik het meest trots. En alle medewerkers, de staf die echt met hele lastige situaties te maken hebben. Complexe doelgroep, complexe problematiek. Dat gaat je af en toe niet in je koude kleren zit. Maar ook de mensen met een beperking of mensen die echt veel moeten overwinnen. Die een stuk motivatie hebben en een stuk arbeidsethos en arbeidsvreugde. En eigenlijk die combinatie wat je ziet bij mensen. De ene groep die echt van ik zet door in mijn werk, want ik wil juist die cliënten geven wat ze nodig hebben en verder ontwikkelen.

Marjolijn Dölle:
En die andere groep die zegt, maar als ik die kans krijg dan pak ik hem ook. Ik ben gewoon trots op mensen.

Alex Gitzels:
Ja. Dan wordt donderdag dan een heel moeilijk en zwaar afscheid.

Marjolijn Dölle:
Ja, donderdag is het afscheid van alle medewerkers en dat wordt dan een feest. Ik vond dit al ongelooflijk, echt zoveel belangstelling, zoveel mooie woorden. Ja, heel bijzonder, absoluut heel bijzonder.

Alex Gitzels:
Dus dan moet donderdag nog veel geknuffeld moeten worden.

Marjolijn Dölle:
Ik denk het wel, ja. Ik hou gewoon ontzettend van alle mensen en ik ga ze ontzettend missen. Maar ja, dat hoort gewoon bij op een gegeven moment. Het is nu tijd voor andere dingen.