Column Peter Ursem: Dom geluk?

13 november 2024 – Column Peter Ursem: Dom geluk?

Ik mag om meer redenen blij zijn dat ik in Hoorn woon. De plaatsen waar ik eerder woonde (Alkmaar: 1948-1960) en Den Helder (1960-1973) scoren volgens een onderzoek dat onlangs is gehouden minder goed dan Hoorn, waar ik vanaf 19763 woon en leef. Volgens de bredewelvaartsindex, waarvan de uitslag wordt beschreven in ons regionale dagblad scoort Hoorn hoger en bevindt deze stad zich in de index in de groep met de hoogste scores.

Het is niet niks wanneer je nagaat welke indicatoren deel uitmaken van de score. Er zijn er 34 en de belangrijkste staan omschreven: inkomen, veiligheid, gezondheid, woonplezier, beschikbare vrije tijd, opleidingsniveau, beschikbaarheid van de natuur, schoon milieu en sociale cohesie. Er staat in het artikel een kaartje van Nederland afgedrukt en hoe donkerder de gemeente wordt afgebeeld, des te hoger is de score van de bredewelvaartsindex.  In Westfriesland is Hoorn de enige gemeente met die fraaie kleur, vijf andere gemeenten kleurden een niveaugroep lager en Drechterland zat als enige van onze gemeenten daar nog onder.

In Westfriesland is Hoorn de enige gemeente met die fraaie kleur

Nu weet ik niet hoe de gegevens om de index te kunnen samenstellen zijn verzameld. Was het de taak van een gemeenteambtenaar om voor de eigen gemeente een flinke serie vragen te beantwoorden of hebben onderzoekers zelf de nodige gegevens ter plekke verzameld? Beschikt het Hoornse stadhuis over een zeer geslepen ambtenaar die eindelijk ook eens tot een winnende ploeg gerekend wil worden en worden in de andere gemeentehuizen eerst gezocht naar de eerlijkste ambtenaar en koos men dus in Drechterland voor de allereerlijkste of heeft men er daar een stagiaire mee opgezadeld, die ondanks zijn dyslexie en gameverslaving een kans moest krijgen?

Het verraste mij. In Hoorn zijn er bij de 14 fracties in de gemeenteraad een paar die hun best doen om aan te geven dat het leven in Hoorn slechts kommer en kwel betekent. Voornamelijk omdat zij het helaas nog niet voor het zeggen hebben. Wanneer zij erin slagen de publieke tribune gevuld te krijgen, dan betreft dit nimmer het vieren van woonplezier, maar de zorg over vuige plannetjes van het college om het woongenot in hun achtertuin naar een absoluut dieptepunt te brengen. Kom op Horinezen en Hoornaars! Laten wij voor deze politici een lange neus maken! Het gaat goed met de stad. Wie het artikel ook heeft gelezen heeft kunnen opmerken dat plattelandsgemeenten doorgaans beter scoren dan de steden. In Westfriesland is dat dus andersom.

De plattelandsidylle bestaat slechts in de hoofden van schrijvers van streekromans

Weet je, heel af en toe denk ik dat het leven in een van de woonkernen van onze Westfrieze gemeenten een stuk fijner moet zijn dan ik in Hoorn beleef. Ik moet dus nu heel anders denken. Mij past dus een compassie jegens mijn streekgenoten. De plattelandsidylle bestaat slechts in de hoofden van schrijvers van streekromans en in de hoofden van hen die dit leeswerk graag tot zich nemen. Nu denk ik dat de invloed van streekromans zich beperkt tot de lezers daarvan en dat het dus best mogelijk is dat de invloed van een bredewelvaartsindex zich beperkt tot degenen die daar informatie van tot zich neemt.

Misschien is het beter om je helemaal niet bezig te houden met conclusies uit onderzoeken over het woonbeleven. Je zorgt gewoon dat de bubbel waarin je leeft zich grotendeels in jouw leefgebiedje bevindt en wanneer je binnen jouw bubbel je bubbelgenoten eerlijk en liefdevol benadert, krijg je daar honderdvoudig eerlijke liefde voor terug en telt slechts datgene wat je zelf voelt. Ik besef dat deze zin waarschijnlijk net iets te lang is voor op een tegeltje.

Wanneer ik in dat onderzoek de uitslag zie van de plaats die Hoorn inneemt op de lijst wat betreft het opleidingsniveau, dan ontdek ik dat Hoorn ergens ver onderaan bungelt. Dat brengt mij tot de vraag: Is de hoge bredewelvaartsscore van Hoorn het beste te omschrijven als dom geluk?