29 januari 2025 – Column Peter Ursem: Energiek tegen energie?
Je moet wel heel ver van de werkelijkheid afstaan, wanneer je ontkent dat er problemen zijn op het gebied van energieopwekking. Natuurlijk kennen we ook in ons land mensen die er geen enkele moeite mee hebben om fossiele brandstoffen onbeperkt te gebruiken voor het opwekken van energie. Zij hebben het inzicht dat we daarmee het geloof, dat het klimaat zo ernstig wordt aangetast, verheffen tot een religie met hogepriesters en rituelen die je beslist niet hoeft te volgen. Mensen die wel de zorg voelen dat we ons de grootste klimatologische ellende op ons afroepen indien we niet ons leven beteren vormen hopelijk nog steeds een meerderheid.
Wind- en zonne-energie zijn verre te prefereren en ook het inzetten op kernenergie lijkt steeds minder mensen op de kast te jagen. Maar plannen om het allemaal beter te doen kunnen nog niet meteen uitgevoerd worden. Terwijl we nog zeker tot in de dertiger jaren van onze eeuw moeten wachten op stroom uit de kerncentrale, zijn we voorlopig vooral aangewezen op wind- en zonne-energie. En hoewel de capaciteit ervan elk jaar behoorlijk wordt uitgebreid, wordt ook duidelijk hoeveel energie er, ook door de vele vormen van industrie, nodig is om de economie een beetje draaiend te houden.
Je zult maar zo’n ondernemer zijn in Westfriesland die mag ontdekken dat zijn of haar bedrijf best uitgebreid kan worden omdat de zaken goed gaan. Kun je dan op je stek blijven of moet je elders een plek zoeken omdat er geen extra stroom voorhanden is? Zonnepanelen kunnen in heel wat gevallen verlichting brengen, maar er zijn bedrijven die een veelvoud nodig hebben van de energie die milieuvriendelijk kan worden opgebracht. Wat kun je doen? Wachten totdat binnen tien jaar het schrijnende probleem waarschijnlijk is opgelost of wanhopig zoeken naar een plek waar het energieprobleem niet of minder speelt?
Opblaasretoriek is dat en dat blijft het ook wanneer ik die gebruik.
Let op de woorden die ik gebruik om het probleem wat aan te zetten. Opblaasretoriek is dat en dat blijft het ook wanneer ik die gebruik. Toch is dat ook het geval bij mensen die op allerlei manieren de komst van windmolens en zonneweiden willen tegenhouden. Wanneer mag je die protesten scharen onder het kopje reëel en verdedigbaar en wanneer is het gewoon nimbygeleuter? Is de bouw van windmolens van 200 en 250 meter hoog, zoals voorgesteld bij Hem, een reële oplossing of is zo’n plan werkelijk te gortig? Voor bedrijven in de omgeving is het een uitermate opluchtende uitkomst. De meerderheid van de raad van Drechterland voelt mee met de bezwaarmakers. Is dat een electorale instemming of waren die dames en heren raadsleden zelf al hevig geschrokken?
Daar kwam iemand met het idee om een SMR aan te leggen
In Opmeer wordt weer een andere oplossing voorgesteld. Daar zit men niet te wachten op windmolens van welke afmeting dan ook of uitgestrekte zonneweiden. Daar kwam iemand met het idee om een SMR aan te leggen. Een SMR? Dat is een Small Modular Reactor, een kleine kernreactor die meer stroom kan leveren dan enorme zonneweiden en/of windmolens kunnen leveren. Gemakkelijk neer te zetten, met een handjevol bomen volledig aan het zicht te onttrekken, wanneer je niet van gebouwtjes houdt die er wat industrieel uit zien. Natuurlijk mag je ervan uitgaan dat ook deze oplossing niet zonder slag of stoot zal worden gekozen. Een atoomcentrale of – tje daar moet je helemaal niet aan beginnen, vanwege het nucleaire afval dat je voor de komende millennia produceert.
Er wordt tegenwoordig steeds inschikkelijker gedacht over kernenergie. Je moet toch wat, wil je het klimaat niet verder verpesten of het landschap vervuilen met een miljoen of meer maaiende molenwieken. We staan voor ingewikkelde keuzes. Wanneer je een goed draaiende economie met werkgelegenheid wilt behouden in je regio, dan moet je ook accepteren dat dit een keuze inhoudt voor het opwekken van elektriciteit. Je mag wat mij betreft voorstellen dat er in de Noordzee nabij de vele kabels en leidingen die daar lopen zoveel windmolens worden geplaatst dat geen enkel door Rusland ingehuurd ankerschip kan door varen. Van protesten vanuit Rusland en een paar EU-landen hoeven we ons niks aan te trekken. Creatief denken, daar is tegenwoordig veel behoefte aan. Hoe creatief kunnen we zijn om in Westfriesland het probleem op te lossen?
