21 april 2021 – Column Peter Ursem: DNA voor al uw feesten en partijen
Je zult maar het een en ander in je DNA hebben. Je kunt daar goed ziek van zijn. En toch kun je het zinnetje dat iets in je DNA zit ook uit de medische context trekken. Zo kun je ook zonder gevaar van medische bemoeienissen iets in je DNA hebben. Misdadigers kunnen af en toe hopen dat ze geen minuscule deeltjes DNA hebben achtergelaten op een plaats delict. In je DNA schijnen ook fragmentjes te zitten, die je mede maken tot de persoon die je nu bent.
Zo denk ik een zweem van gevoeligheid voor kunstzinnige en artistieke zaken in mijn DNA te hebben gekregen via mijn opa Groothuizen en het nuchtere deel of zelfs af en toe het naar het botte neigende deel via opa en vader Ursem. Ja, dat zit nu eenmaal in mijn DNA, had ik vroeger moeten zeggen wanneer ik op school een standje kreeg. Maar toen wisten we dat nog niet. Inzichten in die materie kwamen niet veel verder dan de opmerkingen: hij heeft een aardje naar zijn vaartje en de uitspraak over vallende appeltjes.
Dat bezitten van eigenschappen in je DNA moet je natuurlijk niet te veel overdrijven. Mijn tweelingzus stak heel anders in elkaar qua karakter, belangstelling en vaardigheden. Ik krijg nog steeds niet een overhemd in een eenvoudige handbeweging keurig gevouwen. Ik denk dat je van de meeste gewoontes, karaktereigenschappen en vaardigheden kunt stellen dat het er heel veel toe doet wat je hebt gedaan om dat te ontwikkelen. Een advocaat zal een inbreker niet gauw uit de gevangenis houden door te betogen dat het uitsluitend door het DNA van de verdachte komt.
‘kermis zit in ons DNA.’
Waarom begin ik hier over, zul je misschien denken. Wat heeft dit in ’s hemelsnaam met Westfriesland te maken? Ik las in de krant van afgelopen maandag het zinnetje: ‘kermis zit in ons DNA.’ Het is de uitspraak van één van de jongeren die in De Goorn op de zaterdagavond massaal een straatfeestje aan het vieren waren. Er werd een borrel gehouden. Dat is iets typisch Westfries. Er bestaat zelfs een term voor: ‘het eerste deuntje’. De dorpskermissen van Westfriesland waren momenten waar een flink deel van de dorpsbevolking elk jaar naar toe leefde. Het bestaat al veel langer dan twintig jaar, dus gaat men er van uit dat er een gewoonterecht is ontstaan.
Burgemeester Monique Bonsen is niet van hier. Ze heeft natuurlijk als mater populi het allerbeste met haar Koggenlandse kinderen voor, maar vastgeroeste gewoontes krijg je er niet alleen bij mensen op gevorderde leeftijd uit. Meedoen aan de kermisborrel is iets wat de Westfriezen vanaf de vroegste jeugd ingeslepen krijgen. Je begint met limonade en wanneer de ouders er niet helemaal meer vat op hebben, is het geen limonade meer. En wanneer het al een tijdje geen limonade meer is en je hebt ervoor gespaard, wordt het heel moeilijk om daar op een redelijk nuchtere manier een punt achter te laten zetten. Dan helpen de oekazes van de alles Vandisselende overheid niet meer.
Er bestaat zelfs een term voor: ‘het eerste deuntje’
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan tekende de verslaggeefster van de krant op. Met alcohol verdunde bloed komt ver in het lijf, reken daar maar op! Natuurlijk heeft nu zo’n beetje iedereen wel eens gehoord van de pandemie die er heerst en een virus dat zich ook enthousiast in de feestende massa’s mengt. De jongeren van De Goorn en wellicht omstreken hebben zich in teruggetrokken in een vermeende cocon waar niemand iets kan overkomen. Decamerone in De Goorn, denk ik dan. De pest is verwisseld voor corona, maar vandaag even niet.
Ik begrijp net als velen dat het moeilijk is voor de jongeren om dit uitbundige feest alweer een jaartje uit te stellen. Het Dijklander ziekenhuis begon net weer een beetje leeg te stromen met viruspatiënten. Hoeveel Koggenlandse jongeren zullen straks, wanneer de terrassen officieel weer open mogen ook daadwerkelijk een plekje op een terras kunnen reserveren? Er komen in de komende maanden nog veel meer Westfriese kermismomenten voor en hoe staat het met het DNA van de andere Westfriese jongeren? Is het gek wanneer ik vermoed dat het hier uitsluitend DNA betreft, dat tussen de oren zit? Daar waar het coronavirus zich ook het lekkerst voelt?
