23 september 2021 – Column Peter Ursem: Hendrik Stoker
Ineens zag ik de foto in de krant staan van iemand die ik ooit mocht ontmoeten en waarmee ik een goed gesprek heb gevoerd. De foto en een artikel erbij om bekend te maken dat hij is overleden betrof Hendrik Stoker, een politicus met wie ik in 2016 afsprak om een televisieaflevering over zijn werk als wethouder te maken. Hendrik paste toen in de serie Westfriese kopstukken die ik voor Weeff mocht maken.
We spraken af op een plek in Opmeer die hij ons graag liet zien en later in het gesprek gingen we naar nog een andere plek in deze gemeente. Ik vroeg Hendrik naar zaken waar hij als wethouder aan had meegewerkt en waar hij trots op was. We spraken over de nieuwbouwlocatie Heerenweide, een bestemmingsplan in landelijk gebied. En er waren nog meer projecten, waar hij trots op was er aan bijgedragen te hebben. Centrumplannen voor Hoogwoud en voor Opmeer. We liepen met alle opnameapparatuur verder door Opmeer naar de seniorenwoningen, waarvan hij bijzonder blij was dat ze konden worden gerealiseerd. Geheel volgens de wensen om ze zo klimaatvriendelijk mogelijk te krijgen. De gemeente heeft er een prijs mee gewonnen, liet hij weten.
Dat Hendrik Stoker geen wethouder was die zich uitsluitend op zijn kantoor schuil hield bleek duidelijk toen hij hartelijk werd begroet, door bewoners van de panden waarover hij ons vertelde. Hendrik was op dat moment 71 jaar. Met pensioen wat zijn vorige werk betrof, maar keihard aan het werk in zijn politieke baan. Niet een baan die hij voorafgaand aan zijn aanstelling enorm heeft geambieerd. Het was natuurlijk werk, maar Hendrik zag het voornamelijk als een hobby. Vanuit zijn activiteiten voor de VVD in de gemeente vanaf 1990, toen hij er kwam wonen, is deze opdracht bij hem gekomen en hij nam de opdracht aan.
Tussen de opnames door kreeg ik te horen dat hij behandeld werd voor kanker. Omdat ik uit ervaring wist dat dit een behoorlijke wissel kon trekken op je dagelijkse gang van zaken, sprak ik mijn bewondering uit voor het feit dat hij desondanks doorging met zijn taken. Midden in de maatschappij staande en daarnaast ook familieman maakte hij me duidelijk dat hij zijn wethouderschap zag ‘als een toetje van ’t leven.’ Met die woorden sloten wij de aflevering over Hendrik af.
Hendrik Stoker kwam niet erg lang daarna in het regionale nieuws, vanwege gedoe rond het project Heerenweide en hij verliet op niet al te prettige manier de politieke arena. Ik moet bekennen dat ik sinds die tijd niets meer van of over hem hoorde. Ik ging ook andere dingen doen. Maar na het lezen van het bericht over zijn overlijden zocht ik de uitzending van Westfriese kopstukken over Hendrik Stoker weer op en alle herinneringen aan de prettige gesprekken tijdens en tussen de opnamemomenten keerden terug. De kanker is hem uiteindelijk toch de baas geworden, moest ik lezen.
Ik wens zijn familie en allen die hem in en buiten zijn politieke leven beter hebben leren kennen dan ik veel sterkte toe.
