9 juni 2022 – Column Peter Ursem: Homo Enkhuiziëns
Ik denk dat er nog heel wat moet gebeuren eer ik de Enkhuizers zal begrijpen. Tot het ooit zover zal komen, vrees ik dat ik zal terugvallen op aannames die gebaseerd zijn op giswerk en in mijn eigen ogen redelijk objectieve waarnemingen. Dat ik altijd wel een stukje subjectiviteit zal bewaren bij oordeelsvorming is puur menselijk en wijs mij maar eens iemand die 100 % objectief in het leven staat.
Ik heb deze overweging na het zoveelste bericht over de onenigheid tussen Enkhuizen en de twee andere gemeenten in SED-verband, Drechterland en Stede Broec, over de financiële verplichtingen om het SED in stand te houden. Enkhuizen betaalt een in verhouding wat grotere bijdrage dan de twee andere gemeenten en vindt dat iets wat moeten worden recht getrokken. Natuurlijk zou iedereen geneigd te zeggen dat dit een logisch standpunt is. Toch hebben deskundige mensen bij dit vraagstuk gekeken in hoeverre het terecht is dat de haringstad meer bijdraagt dan de land- en tuinbouwgemeenten en geconcludeerd dat de situatie best zo kan blijven.
We hebben nooit meer met ons drieën één fles cola gekocht.
Ik denk terug aan een gebeurtenis van lang geleden, toen ik, mijn broer en een zus gezamenlijk een fles cola kochten. De kosten werden braaf in precies drie gelijke hoeveelheid centen gesplitst. We eindigden de gemeenschappelijke feestelijke stemming in ruzie omdat mijn broer veel meer cola dronk dan mijn zus en ik. Mijn broer weigerde de grotere cola-inname te compenseren met het terug betalen van een dubbeltje aan ons beiden. We hebben nooit meer met ons drieën één fles cola gekocht.
Misschien heb jij ook ooit een situatie gekend dat je met een aantal familieleden, vrienden of collega’s gezamenlijk ergens ging eten om dan aan het eind af te rekenen door het gezamenlijke bedrag te delen door het aantal disgenoten. Dat, terwijl andere leden van het gezelschap een veel duurder gerecht bestelden en ook nog de duurste drankjes nuttigden. Voor zover ik berichtgeving over dit betalingsgeschil heb begrepen is die scheve betalingsafspraak gebaseerd op het feit dat Enkhuizen meer dan de twee andere gemeenten gebruik maakt van de diensten van het SED. De Enkhuizers willen gewoon hun duurdere consumpties deels laten betalen door de matigere gebruikers.
Mag je spreken van een heel aparte mensensoort, de homo Enkhuiziëns?
Dat Enkhuizen de poot stijf houdt ondanks de vast en zeker redelijke argumenten zegt wellicht iets over de bewoners van deze stad. Ik ga hen hun desastreuze gebruikt van wethouders in de afgelopen jaren niet weer voor de voeten werpen, maar het lijkt erop dat de manier waarop zaken rond het Enkhuizer strand politiek worden behandeld een beetje passen in hun stijfkoppige bestuursmoraal. En met deze gemeente vormen we ook een regio met gezamenlijke belangenbehartiging. Ik zal het vast niet meer beleven, maar het intensief samengaan van de zeven gemeenten in één ambtelijke organisatie zal problematisch blijven wanneer Enkhuizers hun eigen bestuursgedrag blijven koesteren.
De stad moet zo langzamerhand ook voor een groot deel bestaan uit importbewoners. Worden die ook Enkhuizers of is het een kwestie van soort zoekt soort? Mag je spreken van een heel aparte mensensoort, de homo Enkhuiziëns? De stad kent een groter deel van de bevolking met strenge christelijke opvattingen, maar daar zal die eigenzinnige en weerbarstige houding toch niet vandaan komen? Het zou natuurlijk ook te verklaren zijn uit het feit dat de grootste fractie van de SP is. Ook een groepering die opereert vanuit onverbiddelijke schier onaantastbare waarheden.
Hoe dan ook, zolang Enkhuizen zichzelf blijft, zal er gedonder blijven. Waar haal ik wat deze mooie stad betreft toch het optimistische gevoel vandaan dat het ooit wel goed zal komen? Misschien omdat ik tegenwoordig veel minder cola drink.
