Column Peter Ursem: De laatste dag die de eerste blijkt te zijn

31 augustus 2022 – Column Peter Ursem: De laatste dag die de eerste blijkt te zijn

Het is 31 augustus, de laatste zomerdag van de meteorologische zomer. Morgen begint de meteorologische herfst, maar ons is nog een behoorlijk warme dag beloofd. Hier in Lauterbrunnen is die warmte, wanneer wind en wolken afwezig zijn zelfs iets te veel voor een flinke wandeling.

Ik ben er gelukkig in geslaagd mijn beschadigde voeten zover te krijgen dat ze zonder al te veel te klagen mij een stuk verder kunnen brengen. We wandelen nu zelfs af en toe een flink stuk bergopwaarts. We krijgen dan telkens een ander stukje uitzicht gepresenteerd. Zelfs in de omgevingen waar we in vorige jaren ook verbleven ontdekken we het ene mooie uitzicht na het andere. Dit is werkelijk vakantie vieren.

In Nederland zie je in vakantieverblijven in de komende maanden hierna voornamelijk de grijze golf neerstrijken.

Ik realiseer me dat de vakantieperiode voor een groot deel van onze bevolking achter de rug is. In Nederland zie je in vakantieverblijven in de komende maanden hierna voornamelijk de grijze golf neerstrijken. De pensionado’s die de dure vakantieperiodes kunnen ontlopen en aldus de verkleinde maandelijkse inkomens enigszins compenseren. Wij doen dat ook met veel genoegen en prijzen ons gelukkig nu niet meer afhankelijk te zijn van de vakantieperiodes van het onderwijs. Mijn lief en ik hebben jarenlang in dat ritme moeten meegaan. Ik denk heel af en toe aan de conclusie dat ik maar liefst zestig jaar van mijn leven het vakantieritme van het onderwijs heb gevolgd, vanaf mijn vierde levensjaar tot en met mijn 64^ste.

Binnenkort beginnen ook voor ons weer de verplichtingen van de vaste afspraken. Om niet langzaam volledig uitgeblust te raken achter de geraniums, hebben we onze tijd en energie toegezegd aan enkele zinvolle bezigheden bij zinvol actieve organisaties. Ik heb het gevoel dat deze activiteiten juist zin geven aan het gepensioneerde bestaan. Je bent wat je doet. Je moet er alleen voor waken dat je niet teveel wordt. Met mijn lief heb ik daar wel eens spannende gesprekken over.

Je raakt echter gehecht aan gewoontes.

Elk jaar start een nieuw seizoen met stukjes voor OnsWestfriesland. Eigenlijk vanaf september. Maar hoeveel verschil zit er behalve meteorologische afspraken tussen de laatste dag van augustus en de eerste dag van september? Misschien had ik dit beter morgen kunnen schrijven en versturen. Je raakt echter gehecht aan gewoontes. Pas in speciale omstandigheden wijk je daarvan af.

Vandaag is het een eerste dag. Vandaag start ik met een nieuw jaar stukjes schrijven. Het zijn er in het vorige seizoen welgeteld 52 geworden. Een compleet jaar kijkjes op stukjes werkelijkheid die me zijn opgevallen. Een jaartje gericht zijn op Westfriesland, de regio waar ik met thuis voel. Ze worden gebundeld en komen binnenkort in een digitale bundel uit. Volkomen gratis en zonder verbod om hem te delen.

Ik hoop het schrijven van deze stukjes vanaf vandaag weer 52 keer te mogen doen.