31 mei 2023 – Column Peter Ursem: Lang leve de Westfriese evenementen!
Nu, tijdens de voorzomer en de komende zomer kent Westfriesland een prettige hoeveelheid evenementen. Kermissen, harddraverijen en speciale markten, allemaal momenten waarop je er even uit kan zijn. Leuke momenten van ontspanning, plezier hebben en samen beleven met dierbaren. Elk jaar komen die evenementen terug en je ziet ernaar uit. Het zijn de momenten waar je enkele van de hoogtepunten in je leven kunt opbouwen.
Westfriesland kent tradities tijdens die feestmomenten. Al honderden jaren waren Westfriese kermissen gekoppeld aan het ‘eerste deuntje’. In de zeer nabije horecagelegenheid werd nauwelijks gedacht aan het stoppen van schenken wanneer een kennelijke staat van dronkenschap werd bereikt. Dat er dus al eeuwenlang ook de traditie bestaat dat men overging tot handgemeen en ander kwaad staat wel vast. Vroeger werd voor de uitspatting gespaard. Tegenwoordig is de welvaart algemeen zo toegenomen, dat beschonken raken voor bijna iedereen bereikbaar is geworden.
Vroeger werd voor de uitspatting gespaard.
Tegenwoordig wordt vooraf al huiverig gekeken naar de komende feesten. We hebben dit jaar al enkele geweldsincidenten meegemaakt, maar een aantal hiervan heeft weinig te maken gehad met het traditionele indrinken (zo dit nog echt bestaat), maar met een aantal jongeren dat er speciaal voor op uit gaat. In de krant werd melding gemaakt van een aantal jongeren, met naam bekend, uit Hoorn Kersenboogerd, die de Westfriese evenementen afschuimt om zich geweldig uit te leven. De politie kan niets aanvangen, omdat de daders niet blijven wachten om zich te laten oppakken.
Sinds corona hebben we meegemaakt dat evenementen zoals een kermis met speciaal toezicht dat niet alleen bestaat uit BOA’s en politie, maar ook uit mensen die de festiviteiten organiseren, in redelijke pais en vree kon worden beleefd. Wat mij betreft mag dat worden uitgebreid met dorpsgenoten die tijdens de festiviteiten de boel in de gaten houden, geweldsdelicten of andere onruststokerij vastleggen en voorts de politie van materiaal te voorzien waarmee geen enkele raddraaier de kans op ontsnappen aan gerechtelijke stappen meer krijgt.
tegenwoordig veel meer te maken met een soort uitleven in individuele vrijheid
Waar vroeger wellicht door een sterkere sociale controle, al of niet ondersteund binnen kerkelijk verband, grote uitwassen werden voorkomen, hebben we tegenwoordig veel meer te maken met een soort uitleven in individuele vrijheid, waardoor ellende voor anderen makkelijker voor lief te nemen is. Het maatschappelijke verantwoordelijkheidsgevoel lijkt een facultatief gevoel te zijn geworden, omdat niemand je daartoe kan verplichten. Dit gevoel wordt beschouwd als zijnde uitbesteed. Aan de overheid natuurlijk, want aan wie anders?
Ik vind het daarom een prachtig initiatief dat bij de Hoornse politici is ontstaan om in het Julianapark veel graffiti en ander onwensbare verstoring van het aanzien van het park aan te pakken. Organisatoren van onze evenementen lijken nu actiever te zijn om de gezelligheid te bewaken. Er hangen meer bewakingscamera’s, maar zijn we hiermee in voldoende mate bezig het collectieve verantwoordelijkheidsgevoel te versterken? Ik denk dat er nog wel een tandje bij kan. Wanneer je naar een feestje gaat, word je automatisch een factor om het feestgevoel te versterken. Wanneer je je daarvan bewust bent dreigt het gevaar dat je je zelfs momenten zeer blij of zelfs gelukkig kan voelen. Ach, wie wil er nu niet gelukkig zijn?
Ik bedoel hiermee niet dat er eens een aanzet moet komen voor een soort van lachpolitie. Wie niet vrolijk kijkt en een flink aantal malen per uur hardop of in zichzelf heeft gelachen, dient onmiddellijk van het feestterrein te worden verwijderd. De Chinese overheid heeft hier vast en zeker apparatuur en passende software voor ontwikkeld. Ik bedoel wel dat je je best kunt openstellen voor gezamenlijke vreugde. We kunnen dat allemaal zelf eens uitproberen. Ook om te voorkomen dat de organisatoren professionele vreugdeontwikkelaars gaan inhuren om ons dat vakkundig te leren.
We gaan in Westfriesland traditioneel een hoop plezierkansen meemaken. Daar kun je jouw plezier vinden. Laat die jou niet afnemen door mensen die slechts plezier in rottigheid zoeken. Leve de Westfriese kermissen, harddraverijen en speciale markten!
