22 februari 2024 – Column Peter Ursem: Een keuze
Er zijn momenten in de geschiedenis dat je een keuze moet maken. Dat kan in de privésfeer zijn, wanneer je je partnerkeuze maakt, of je wel of niet kinderen wilt grootbrengen, of je iets aan je carrière gaat doen en bij wie je je aansluit. Het kan ook een betekenis hebben voor de vervolgstappen die je door een keuze gaat zetten. Er zijn mensen bij wie een keuze diep ingrijpt in de privésfeer.
Wie zich aansluit bij Extinction Rebellion en helemaal wil meegaan in de activistische activiteiten gaat handelingen verrichten die de persoon zelf waarschijnlijk nooit verwachtte te gaan doen. Het is een consequentie van het aansluiten. De handelingen hebben een sterk veranderende invloed op de deelnemers zelf. Samen durf je radicaler te zijn. Wanneer je de doelstellingen van deze beweging naleest, dan kan het gebeuren dat je denkt dat ze niet al te ver van je eigen doelstellingen afstaan, maar dat de daden om daar uiting aan te geven jou te ver gaan.
Samen durf je radicaler te zijn.
Opgepakt worden omdat je tegen het beleid van de regering demonstreert gebeurt in ons eigenlijk alleen wanneer de demonstraties tegen de afspraken in overlast of schade veroorzaken. Lang vast zitten is daar niet aan verbonden en ook boetes hoeven je niet meteen tot de bedelstaf te brengen. Aan traditionele demonstraties kun je gerust meedoen, zonder bang te zijn dat je persoonsgegevens in een geheim bestand bij een onduidelijke stiekeme instantie terechtkomen, waardoor je in andere handelingen buiten de demonstratiesfeer om met rare maatschappelijke hindernissen te maken gaat krijgen.
Dat laatste lijkt overigens wel te gebeuren, wanneer (geheime) men in jouw acties terroristische doelstellingen vermoedt. Daar krijg je overigens als moslim eerder mee te maken. Demonstreren is in ons land een grondrecht en ik durf met enige trots zeggen dat ik met diverse grote demonstraties heb meegelopen. De demonstraties beoogden altijd iets te verbeteren aan de maatschappij, nooit om deze te vernietigen.
De dood van Alexei Navalny heeft de wereld buiten de totalitaire staten geschokt. Navalny voerde geen acties om Rusland kapot te maken, maar wel om de corrupte machtswellust van de regeringsleider en zijn kameraden aan de kaak te stellen. Volgelingen van Poetin zullen niet rouwig zijn om de dood van de tegenstander van hun grote leider. Voor iedereen die ook maar een greintje gevoel heeft voor democratie is de Russische staatsterreur een gruwel.
uiting wil geven aan de afkeer van zoveel instroom van mensen uit andere landen
Nu wonen wij hier in Westfriesland een heel eind van Rusland af. Westfriese politici hebben democratie hoog in het vaandel staan. Misschien de ene politicus iets hoger dan de andere. Betekent dit dat wij ons hier geen zorgen hoeven te maken over een mogelijke teloorgang van de democratie? Nee, dat betekent het absoluut niet. In onze regio hebben de PVV en FvD een flinke hoeveelheid stemmen gekregen. Wanneer je de partijprogramma’s van deze partijen leest, dan kun je vaststellen dat er punten in staan die zuiver antidemocratisch zijn. Ik wil best geloven dat de meeste stemmers op deze partijen zich dat nauwelijks hebben gerealiseerd, omdat men vooral uiting wil geven aan de afkeer van zoveel instroom van mensen uit andere landen en ook nog aan het uitdragen van vrees voor de gevolgen van de klimaatverstoring.
af en toe meent zo’n persoon dat ook te moeten doen als reactie op mijn mening
Daarnaast zijn er echter ook, die dankbaar gebruik maken van de grotere instemming met ideeën van Geert Wilders en er voor kiezen acties te gaan voeren. Harde acties worden niet uitgesloten en wanneer je het taalgebruik van deze lieden beziet in de sociale media, dan is er bereidheid om veel verder te gaan dan het netjes inbrengen van tot overtuiging voerende argumenten. Dreigende taal alom en af en toe meent zo’n persoon dat ook te moeten doen als reactie op mijn mening. Dat gaat gerust in naam van de PVV. Ook hier in Westfriesland worden deze verontrustende klanken steeds luider gehoord, versterkt door de groeiende groepsgrootte.
Wat mij dan het meest verontrust is het feit dat Wilders in zijn online boodschappen tot de ware Nederlanders ondubbelzinnig zijn argumenten even uit de ijskast haalt. Ik heb nog geen enkel bericht van hem gelezen, waarin hij de dreigende onparlementaire taaluitingen van zijn achterban betreurt en hen oproept tot iets beschaafder en tolerantere taal. Wanneer wij een landelijke leider krijgen die namens een dergelijke achterban de macht kan veroveren dan hebben we hier ook een Navalny nodig.
