22 mei 2024 – Column Peter Ursem: De bezem, de bezem, wat doe je ermee?
Ik heb al een paar maal een verhaal bedacht, opgeschreven en laten uitgeven. Er liggen nog een paar verhalen thuis te wachten op geprint, bij elkaar geniet en met een begeleidend briefje naar een uitgeverij gestuurd te worden. Hoe kom je op ideeën voor je verhalen? wordt wel eens gevraagd. Ik probeer dan uit te leggen dat ik mij voor een deel baseer op dingen die ik wel eens zag of hoorde gebeuren. De onderlinge verstandhouding tussen mensen, zowel volwassenen als kinderen. Er gebeurt iets onverwachts, waardoor de gewone gang van zaken soms totaal kan veranderen. De personen in het verhaal veranderen. Dan kunnen de mooiste of de slechtste kanten naar boven komen en het handelen verklaren.
Ik las de gang van zaken op het gemeentehuis van Koggenland. Laten we zeggen, wat daar gebeurd is en nog steeds gebeurt levert inspiratie en stof genoeg op om er een meeslepende roman over te schrijven. Als het allemaal echt waar is, wat ik door de wakkere journalisten van het NHD opgetekend zie staan, dan zit je aan de rand van geloofwaardigheid. In een verhaal kunnen zich dramatische gebeurtenissen voordoen, maar het moet voor de lezer wel een beetje inleefbaar blijven. Iets te veel drama zou zelfs Goede tijden, slechte tijden minder aantrekkelijk maken. Drama kan ook te gortig worden, tenzij het echt te maken heeft met moord en doodslag.
inspiratie en stof genoeg op om er een meeslepende roman over te schrijven
Maar doodslaan doet men niet in Koggenland. Een gemeentesecretaris die per maand rond de € 20.000,- uitbetaald krijgt (Ik tikte bijna verdient) klinkt ongelofelijk, als je bedenkt dat er eigenlijk maximaal € 7.800,- voorstaat wanneer deze extern is ingevlogen. Gekozen volksvertegenwoordigers zullen slechts in extreme gevallen eens kunnen zijn met een dergelijke salariseis, want uitleggen aan kiezers, hoe kapitalistisch ook, is een verdomd lastige klus. De VVD-wethouder Rosalien van Dolder is van de partij van ietsmeerverdieners die doorgaans alleen onder zware druk besluiten dat het redelijk is veelverdieners en aandeelhouders hoger aan te slaan bij belastingrondes en zij heeft er zeer grote moeite mee. En ik begrijp dat de ambtelijke top aldaar de touwtjes stevig in handen heeft en dat vooral zo wil houden en dat de wethouder geen enkele mogelijkheid zag daar iets democratischer greep op te krijgen en daarom besloot op te stappen.
Een ander persoon die deel uitmaakte van het ambtenarenkorps doet een boekje open over de totaal ontwrichte werksfeer aldaar. Als buitenstaander lees ik hierover en probeer ik mij, na een rustige analyse van een beperkte hoeveelheid informatie, een passende mening te vormen. Vandaar mijn reactie over het schrijven van verhalen. Koggenland wordt een boek. Niet een gezellig boek natuurlijk, ook absoluut geen streekroman, maar eerder een psychologische thriller. Misschien is het op die manier te verkopen dat er zich ongelofelijke zaken voordoen tussen ambtenaren onderling en de contacten tussen collegeleden en ambtenaren.
In Koggenland staat de wereld op z’n kop.
Ik heb in deze regio voorbeelden zien langskomen van wethouders die hun ambtenaren in bescherming namen, omdat het zo gewoon hoort. De wethouder is verantwoordelijk voor fouten die ambtenaren die te maken hebben met zijn bestuurlijke portefeuille maken. In Koggenland staat de wereld op z’n kop. Ik snap nu goed waarom een wethouder ervoor bedankt om ambtenaren, die zorgen voor een zwaar vergiftigde situatie, het hand boven het hoofd te houden. Ik vind dat ik nu even tegenover ex-wethouder Rosalien van Dolder het boetekleed moet aantrekken. Ooit verweet ik haar dat ze geen idee had wat er allemaal was afgesproken rond de Ursemmerhof. Dat is achteraf en in het licht van de naar buiten gekomen situatie volkomen te begrijpen.
Ik vrees dat het een heel lastige zaak is om intern uit te zoeken wat er allemaal mis gaat in Koggenland. Ik denk dat voor het regeringsvoornemen van het nieuwe kabinet, om minder gebruik te maken van ingehuurde ambtenaren, in Koggenland het ultieme bewijs te vinden is voor het nut van dit voornemen. Koggenland is een deel van de regio Westfriesland en alleen al daarom denk ik dat het hard nodig is de bezem door de boel te halen. Een gemeentelijk apparaat dat er niet tegenop ziet de lokale politiek te schofferen moet je niet meteen beschouwen als een groep ambtenaren die het beste voor heeft met de regio.
