SJAAK GROSTHUIZEN 9 november 2013 – Op weg naar de toekomst
De toekomst is voor een flink deel een raadselachtig onderdeel van de geschiedenis. Het begint altijd aan het einde van de tijdlijn. Niemand heeft 100 % zekerheid of de voorspellingen uitkomen. Je kunt wel voorwaarden scheppen voor futuristisch gelijk. Voor politic is het dagelijks werk om de toekomst naar eigen hand te zetten. Dat heet plannen. De burgemeesters van Westfriesland lijken elkaar gevonden te hebben in een gezamenlijke visie. De ervaring om hoog op allerlei lijstjes te staan smaakte naar meer. Heel Westfriesland lijkt te zijn aangestoken door een meestal gezonde variant van het lijstjesfetisjismevirus.
De burgemeesters van onze regio menen dat Westfriesland alleen de vaart der volkeren kan bijbenen wanneer dit gezamenlijk gebeurt. Een onderzoeksbureau heeft berekend dat Westfriesland al binnen de top tien staat waar het wonen en ondernemerschap betreft. Op drie andere terreinen, werkgelegenheid, onderwijs en toerisme, staan we niet helemaal onderaan, maar evengoed niet op een plek welke uitnodigt tot trotse borstklopperij. Dat moet dus anders en het kan ook anders roepen de burgervaders aanmoedigend. Iedereen die hun verhaal aanhoort zou moeten denken: natuurlijk, we slaan gewoon de handen ineen en we fiksen dit wel even.
Het belang van Hoorn is nog niet het belang van Westfriesland
Voor visionaire futuristen is de toekomst gesneden koek. De weg naar succes zien zij al volledig uitgetekend en afgebakend. Maar helaas gaan zij daar niet over. De politieke partijen in elke Westfrieze gemeente wel. Ook zij plannen de toekomst, maar elke partij heeft een eigen planbord. En die zien er allemaal anders uit, of de partij nu een landelijke politieke richting aanhoudt of dat zij behoort tot de talloze lokale fracties die het eigen belang van hun gemeente tot in het hoogste omslagstiksel van hun vaandel hebben staan. Het belang van Hoorn is nog niet het belang van Westfriesland en het belang van Westfriesland gaat in hun gevoel ten koste van het Hoornse belang. Politici zijn in staat om zeer afwijkende wegen te willen bewandelen om dan bij hetzelfde doel aan te komen. En tegelijkertijd zijn zij ervan overtuigd dat een andere weg nimmer tot hun doel kan leiden. De juiste duiding van de toekomst en de weg daar naar toe kan men eigenlijk net zo goed laten schilderen door een duur onderzoeksbureau als via glazen bol of Tarotkaarten.
Ik zou dan weer geloven in wonderen
Linksom of rechtsom, iedereen weet dat de toekomst er aankomt. De praktijk leert dat een volk dat leeft, struikelt en strompelt naar zijn toekomst. Op vijf beleidsterreinen zou het zomaar mogelijk kunnen gebeuren dat er gekozen wordt voor één Westfrieze weg. Ik zou dan weer geloven in wonderen. Het pact van Westfriesland is gebaseerd op de spreekwoorden : wie achterom kijkt, draait zijn rug naar de toekomst en wie de toekomst als tegenwind ervaart, loopt in de verkeerde richting.
Vanmorgen las ik dat onze burgemeester, Onno van Veldhuizen, ruimte zoekt voor legale wiet. Niet omdat hij gelukzalig kan genieten van de geur van smeulende hennep, maar om de uitnodiging van overheden het spul alleen illegaal en strafbaar te verbouwen te ontkrachten. Daar kunnen mooie toekomstervaringen van komen. Hoeveel toeristen trekken we daarmee?
Ik vond het ontroerend om te zien
Ons college heeft zich breeduit geschaard achter de leuze: wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. In de gang langs de werkkamers van het college, in het heilige der heiligen van de Hoornse politieke macht, werden deze week kinderen uitgenodigd om daar het nationale schoolontbijt te nuttigen. Het hele college zat aangeschoven en was druk in gesprek met kinderen voor wie zij hun toekomstplannen willen maken. Het kan zijn dat de kinderen dit nog niet helemaal zo ervoeren, maar bijzonder vonden zij het wel. Ik vond het ontroerend om te zien hoe toegewijd onze wethouders deze taak op zich namen. Zelden was hun werk zinvoller dan dit moment dat ze naast en met de kinderen hun broodjes belegden of in een krentenbol hapten. En misschien kreeg hun gevoel: die kinderen zullen ons een zorg zijn de positieve lading.
Wat zou belangrijker zijn: het besef dat er een toekomst is of het kissebissen over de voordeligste route ernaar toe? Als columnist hoop ik heel pervers op het laatste. Die toekomst komt toch wel.
