19 juli 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Een prachtbaan
Burgemeesters hebben een prachtbaan, heb ik een burgemeester wel eens horen zeggen. Als lid van een bepaalde politieke partij hebben zij de ruimte om standpunten en heilige huisjes van de eigen partij te laten voor wat het is. Zij staan boven de partijen. Het is om die reden dat ik vermoed dat zij beslissingen durven te nemen, waar elke wethouder de dreiging voelt door eigen partij aan de dijk gezet te worden, van harte gesteund door de voltallige oppositie. Natuurlijk kan ook een burgemeester een poosje op een schopstoel gezet worden, maar dan moeten er heel rare dingen gedaan zijn.
filosoferen over leiderschap en leiderschapen
Deze week werden in de regionale pers een paar burgemeesteractiviteiten gevolgd. Burgemeester GertJan Nijpels van Opmeer kreeg, toen hij tot boven de knieën door een kudde schapen waadde alle ruimte om te filosoferen over leiderschap en leiderschapen. In de grotemensenwereld kan het zeer heilzaam zijn voor een gemeente wanneer beide functies in de persoon van de burgemeester verenigd zijn. Er bestaat ook het gevaar dat door zo’n dubbelfunctie individuen in de kudde volgzame burgers vertrapt kunnen worden. Wiens schuld is dat dan? In de grotemensenwereld is het oordeel daarover een zaak voor advocaten en rechters.
Kuddedieren moeten het onderling maar uitvechten.
Ruzie tussen de kuddedieren is, wanneer de kudde erg groot is, nauwelijks meer een taak van het leiderschaap. Kuddedieren moeten het onderling maar uitvechten. In Hoorn zou dit volgens B. en W. iets kunnen zijn voor buurtbemiddeling. De raadsleden krijgen het hele zomerreces lang de gelegenheid hierover na te denken. Zuks kost geld en wie zal dat betalen? Onze buren en wij kunnen hooguit een schatting maken van wat professioneel burenruziebemiddelingspogingen kosten en trachten daarom elkanders gekkigheden voor lief te nemen. Je went eraan en het blijft betaalbaar.
Er zijn ook ruzies tussen de schapen en de opperherder. Ook in Hoorn komt dat voor. Een door leidershandelingen van de Hoornse burgemeester in de knel gekomen serreterrashouder aan het Kerkplein beticht de burgemeester zelfs van chantage. Nou ja, zijn advocaat dus. Advocaten weten doorgaans precies hoever zij met laster kunnen gaan zonder zelf te worden aangeklaagd. Het moet dus iets faliekant verkeerd zijn geweest wat onze burgemeester heeft uitgevreten. Iets wat misschien wel te groot is voor buurtbemiddelaars.
Bestaat dat dus ook bij ons in Hoorn?
Ik sta nimmer versteld wanneer ik lees over foute boel in het buitenland. Nepotisme, corruptie, machtsmisbruik en zelfverrijking horen in veel te veel ver-van-mijn-bedlanden bij de opleiding tot burgerlijk schaapherder. Bestaat dat dus ook bij ons in Hoorn? Ik kan de bedoelde chanteur in een miljoenenpubliek feilloos aanwijzen. Mijn tweede gedachte was dat de uitspraak is gedaan door een advocaat. Een advocaat kan zowel door de belager als door de belaagde worden ingeschakeld. Voor de advocaat maakt het niks uit wiens rechten hij moet verdedigen. Gewoon een kwestie van wie het eerst bij hem aanklopt voor juridische steun. De advocaat van de dader is vaak gespecialiseerd in het zoeken naar verzachtende omstandigheden of barstjes in de beschuldiging. Ik heb eerlijk gezegd bij onze burgemeester niet de indruk dat hij een slachtoffer is van een erg slechte jeugd Er is iets anders gebeurd waardoor een burger zich ineens belaagd weet door gewetensvrije ambtenarenhandelingen waarvan een burgemeester de spreekbuis is.
Natuurlijk ben ik, net als iedereen in Hoorn, gigantisch nieuwsgierig naar de toedracht, de feiten, de sappige details. Ik kom tot de slotsom dat ambtenaren en zeker de burgemeester iets te toeschietelijk waren. Dan denkt men al gauw met gedogen te maken te hebben. Of misschien omkoperij. Daarnaast was het wellicht te onduidelijk waarom het horecaterrasbeleid in 2012 zo nuttig was.
Handhaven op horecagebied behoort met afstand het moeilijkste handhaafprobleem te zijn. Wat burgers op dat gebied menen te doorzien en op waarde te schatten is sterk afhankelijk van het tijdstip op de avond of nacht of mate van innemen. Ik kroegen worden in het algemeen de meest vergaande conclusies getrokken uit de vooraf korte analyses. De chantageherkennende advocaat deed zijn beschuldiging niet in de kroeg. Er moet dus vuur zijn onder het rookgordijn. Misschien was het terrasbesluit wel zinnig, maar is men vergeten te laten weten hoe dat er dan moet uitzien.
Burgemeesters hebben een prachtbaan. Maar moeten wij, zodra wij bij een ontmoeting hartelijk met uitgestoken hand naar elkaar toe komen, alarmbellen horen luiden? Uitspraak over veertien dagen.
