4 oktober 2014 – Column Sjaak Grosthuizen: Wat moet je doen met zoveel miljoen?
Vierenveertig miljoen achthonderd zevenenveertigduizend euro, hoe krijg je dat op! Hoorn krijgt dat binnen een jaar voor elkaar en dan nog moet uit diverse hoeken en gaatjes geld worden gevonden om dreigende tekorten tegen te gaan. Al dit geld is bedoeld voor de Jeugdzorg, de AWBZ, Passend Onderwijs en de Participatiewet. Onze regering schonk Hoorn dit duizelingwekkende bedrag, maar het is wel afgeroomd. Men heeft in alle wijsheid eerst maar besloten dat op deze zaken drastisch moet worden bezuinigd. Waarom? Dat is duidelijk. In deze jaren zijn we in meerderheid tot het inzicht gekomen, dat pech in je leven natuurlijk erg vervelend is voor degene die het treft. Maar moet iedereen dat dan ook maar voelen? Wij zijn daar de maatschappij niet meer voor.
‘Buurman, ik zit zonder werk.’ Je zegt: ‘Rot man!’
Stel je voor dat mijn buurman ineens zonder werk komt te zitten en dan bij mij aanbelt. ‘Buurman, ik zit zonder werk.’ Je zegt: ‘Rot man!’ ‘Nou, hoop ik dat jullie mij gaan onderhouden.’ Dan zeg je: ‘Rot op, man!’ Het ligt niet anders, dan wanneer mijzelf iets overkomt. ‘Buurman, ik kan niet meer lopen, ik heb een scootmobiel nodig. Betaal jij even mee?’ Dan hoor je: ‘Loop heen, man!’ Ooit vonden we het niet meer dan logisch en rechtvaardig om met z’n allen elkanders lasten te dragen. Solidariteit noemden we dat. Het woord staat vast nog wel een paar jaar in woordenboeken verklaard. Bewaar anders de oude edities!
Rooie Juud en Rooie Nel, zonder hen vaart Hoorn niet wel!
Het Hoornse college buigt zich elk jaar over de centen die binnenkomen en de beste bestemmingen daarvoor. De tunnelplannen gaan niet door, waardoor er 2,8 miljoen aan iets anders besteed kan worden. Opvallend in de Hoornse begroting is de boodschap dat de vroede vaderen en moederen in Hoorn nog wèl oog houden voor hen die hulp behoeven. Dat zou best wel eens de invloed kunnen zijn van de twee partijen die tijdens de verkiezingen om het hardst riepen dat we moesten investeren in mensen en niet in stenen. PvdA-wethouder van als-je-maar-niet-gaat-bouwenzaken Judith de Jong en SP-wethouder van laat-de-stakkertjes-tot-mij-komenzaken Nel Douw zijn grotendeels verantwoordelijk voor deze begrotingsvoorstellen. Rooie Juud en Rooie Nel, zonder hen vaart Hoorn niet wel!
Toch interessant is dan het tripje heen en weer naar New York van D66-wethouder van houd- het –schip- hoorn-varendezaken Ben Tap, om te zien of het cadeau krijgen van de varende replica van het VOC-jacht Halve Maen wel zo’n goed idee is. Het moet geld opbrengen voor de stad. Roger Tonnaer vreest eerder dat dit een ‘schip van bijleg’ gaat worden. Met deze uitspraak hoopt Roger in aanmerking te kunnen komen voor de titel van Kanniewaarzijnpreventor 2015.
Dat klinkt niet echt als de cost gaet voor de baet uyt.
Natuurlijk weet ook dit college hoe belangrijk het is om voor de stad extra geld binnen te krijgen. Dat valt te realiseren via het hoofdstuk economische zaken. Om duidelijk te maken wat men beoogt met het uittrekken van geld voor deze portefeuille citeer ik de gemeentelijke formulering. ‘Hoorn is een bruisende, dynamische en ondernemende stad. De gemeente versterkt het vestigingsklimaat door verbinding te leggen tussen de ondernemers, de historische binnenstad, culturele voorzieningen en het winkelhart. Hierdoor wordt werk en inkomen gegenereerd voor de inwoners van Hoorn en de regio’. Voor dit profijtelijk bedoelde goede werk is maar liefst 1.361.000 euro uitgetrokken. Dat klinkt niet echt als de cost gaet voor de baet uyt.
Het lijken gedurfde keuzes van dit college. En misschien hebben zij het gelijk aan hun kant. Misschien is het helpen van hulpbehoevenden voor Nederland minder erg dan het uitdelen van royale bonussen aan de hoogstbetaalden. Iedereen kan zomaar wat overkomen. Hodie mihi, cras tibi. Vandaag ik, morgen gij. Maar voor alle mensen die er tegenwoordig anders over zijn gaan denken plak ik vandaag een sticker op mijn scootmobieltje met de tekst: ‘Dit ding heeft jou geen cent gekost!’
